Ф-ОБ-001/033 губерниясының едәуір бөлігі Алашорда автономиясына енгізілді.
1918 жылы Семей канқұйлы зұлымдықтармен атағы шыққан қазақтардың қолына көшті. Олар алашордалықтарға қырын қарай бастады. Алаш автономииясын қайткен күнде де сақтап қалуға ұмтылған Ж. Ақбаевты қамауға алды. 1919 жылы түрмеден шығысымен Қарқаралыға келген бойды Жақып колчакшыларға, атамандардың озбырлығына қарсы күресі үшін тағы да абақтыға түсті. Алаш автономиясын сақтап қалу мақсатымен ақ қазақтарға қарсы қарулы көтеріліске басшылық еткені үшін колчактық әскери дала соты 1919 жылғы 7 шілдеде Ж. Ақбаевты атуға үкім шығарды. Үмітін үзген Жақып кассациялық өтініш жасаудан бас тартады. Алайда тағдырға кейіннен пролетарлық мемлекет тарапынан ауыр сынақтар мен қуғындар көру үшін сақтап қалу керек болды. 1919 жылы ақ қазақтар толық жеңіліске ұшырап, Қазақстан арқылы Қытайға қашып құтыла бастады. Бірақ режимді қалпына келтіруден үміт үзбеген олар прогресшіл қайраткерлер арқылы қазақ халқын одақтас етуге тырысты. Бұл қулыққа толы саяси ойын болатын. Ж. Ақбаевтың халық арасында зор танымал екенін біліп және мұны өз мүдделерне пайдалануға тырысып, ақ қазақ корпусының команирі Березовский (петербург университетінде Ж. Ақбаев бірге оқыған) сібір үкіметінің төрағасы Вологодскийдің ұсынысы бойынша үкімнің күшін жойып, Ақбаевты қамаудан босатты. Семей ақ қазақтардан азат етілгеннен кейін Жақып Ақбаев облыстың заң мекемелері құрылысына жігерлі түрде араласты. Оның өмірбаянында мынадай жолдар бар: “1920 жылғы қыркүйектен бастап мен Семей губревкомының әділет бөліміне басшылық еттім. Менің тікелей қатысуымен губерниялық сот тергеу учаскелері құрылды. 1920 жылғы сәуір айынан бастап мен Семей кеңестік халық сотының мүшесі қызметін атқардым. 1921 жылдың қараша айынан 1922 жылғы ақпанға дейін халық ағарту бөлімінде жұмыс істедім, қазақтың ауыз әдебиеті шығармаларын жинау жөніндегі комиссияның төрағасы болдым…” .Солай бола тұрса да, Ж. Ақбаевтың бүкіл білімі мен тәжірибесін өз халқына қызмет ету үшін жұмсауға, жаңа құрылыстың заң жүйесін қалыптастыру мен
32