70
Тәуіптің көзі
Балалық кездегі мұғалімнің бейнесі қасиетті әулиедей әсер
ететін. Төлеген ағайдың үйіне барып келген апам: «Барсам,
Төлеген отыр екен үстелдегі қағаздарына үңіліп, басын дәу
сүлгімен шарт түйіп алған, есепті шығара-шығара басы ауырады-
ау, байғұстың», – деп таңғалатын. Ағайымыздың есептен әбден
шаршап басын байлап алғанын елестетіп, аяушы едік.
Төлеген ағай аулымыздағы Орджоникидзе мектебінің ең қарт
мұғалімі болатын. Тіпті біздің әке-шешелерімізді оқытыпты.
Мектеп бітіріп, одан қызметке кіріскен кезімізде де ауылға
барсақ, әлі баяғыша кітаптарын қолтықтап, мектепке бара
жатқанын көруші едік. Ол кісінің әкесі Тайман тәуіптің бала
кезден жүрегімде қалған бейнесі – тамырыңды ұстап отырып,
қызғылт көзімен-көзіңе терең назарын салып қарайтыны. Сонда
ішкі құрылысыңды түгел көріп-біліп отырғандай арқаңды
шымырлатады.
Тәуіптің ауруды емдемес бұрын оның көзіне үңілуі мұғалімге
керек қасиет екен.
Достарыңызбен бөлісу: 
