261
М Ұ Р А Т Б Е К Б Ө Ж Е Е В
Таңғажайып бұл қалай хат,
Мағынасы – алыс, сөзі жас?
518
–
деп бастайды.
Бұл секілді сөздер орысша тексте жоқ. Осындай тыңнан кірген
сөздер аз емес:
Сен тоты құс бақта жүрген,
Қай жерімнен пар келем.
Мен – сынық жан, жамағанмен
Түзеле алман түрленіп...
Мен – көмірмін қалған өрттен,
Енді рұқсат бізге бер...
519
.
Бұлардың бəрі Абайдың өзі қосқан сөздер мен ұғымдар.
Мен жаралы жолбарыс ем,
Жұрттың атқан оғы өтіп
520
, –
деген сөздер де Пушкин романындағы Онегин аузынан шықпаған
сөздер.
Абай шығармаларындағы Онегин өмірден торығудың үстіне
өлімге бойсұнған, үлкен трагедияға ұшыраған, ең алдымен
жалғыздықтан таяқ жеп, титығы құрып шаршаған адам. Абай Онегині
мен Пушкин Онегині тек сырттан ұқсасқаны болмаса, олардың
ішкі, сезім жақтарында біріне-бірі жат мінездері бар кейіпкер екені
байқалады. Абайдың Онегині зарлылақ, оның үстіне өмір тепкісін
көбірек көрген, қайратына орын таба алмай, арты өкініш, алды
үмітсіз. Сондықтан ол:
Ол жас ағаш, бір қызыл гүл,
Жапырағы жаңғырар.
Сорлы Онегин, жолды өзің біл
Қай тарапқа қаңғырар
521
, –
делінеді.
Пушкинде бар сөздердің көбі Абайда жоқ. Мысалы:
…вы ко мне писали?
Не отпирайтесь...
518
Онегиннің Татьянаға бақшада айтқан сөзінің аудармасына, Абайдың
«хатыңнан жақсы ұғындым сөздің бəрін» деп басталатын өлеңі келеді. Бұл өлең
«Таңғажайыптан» көрі Пушкин жазған Онегин сөзіне жуық.
519
Достарыңызбен бөлісу: