Ө ресі жетпей, Күндестік қы лған оңбайды

/&\

...О йлаң дар, достар!
Ө н ерде «ясарыс» болмайды! 
Ө ресі жетпей,
Күндестік қы лған оңбайды. 
Ө нерің жетіп,
Өсе алм ай қалсаң , сол қайғы...
К үнде таласқан
Өнерің өнер болмайды!!!
16 желтоксан 1974 жыл.

АССОЦИАЦИЯ «Ж ЕТІ»
«ЖАЛЫН» БАСПАСЫ
АЛМАТЫ 
. 
1991

Б Б К 84 К а з 7 — 44 
М 
І6
М акатаев М.
М 16 
Күнделік — Алматы: Ж алын», ТПИК 
«Жеті», 1991—48 бет.
І5ВЫ 5—610—01072— 1
Ақиык ақын М ұқағали тек өлең, поэмалар ғана 
жазып қоймай, прозаға д а батыл калам сілтеп, 
көркем аудармалар д а ж асаған . Сонымен бірге аз 
да болса өмір күнделігін де түзген.
Асылдын, сынығындай бұл енбегі, ақын шығар- 
машьілығының кыр-сырын ашып, оларды окырман- 
нын жан-ж акты ұғынуына үлкен себін тигізер деген 
сенімдеміз.
4702250201—071 
.
^ 
, лл
М ------ 4 0 8 ( 0 5 )» Г " 
°^ЬЯвЛ- 
К _
Ка3
І 5 В \ 5-610-01072-1

27 наурыз 1972 жыл,
«Поэзия м ахаббаттан бастаяйп , парасатпен 
аякталуы тиісті»...
Дүниеге 
ж"аңа 
келгендеймін. 
Ой-санам, 
жүріс-тұрыс, мінезімде сұмдык езгеріс бар. Сәл 
кештеу оянған ж ок па?.. Әлде дер шағы ма 
екен?!
30 наурыз 1972 жыл
«В жизни не знаю, в поэзии не вратьШ» 
2 сэуір 1972 жыл
Бүгін (дәл казір, 2 сәуір, түнгі ои екілерде) 
тьірналар ұшып өтті. Столға отырғаным да сол 
еді, тырнаның даусын естідім. Біздін, ж а қ к а
5

қарай ұшып кетті. «Ақ тырналар аспанға сына 
қағып...» ұшып кетті...
Пушкин мен Абайға айналып соға берем, 
соға берем. Апырмай, Пушкин-ай, соншаның 
бәрін каш ан жазып үлгерді екен.
17 сәуір 1972 жыл
« Қ а за қ жырының бір жылы»— баяндам а 
өтті. (12 сәуір 1972 жыл) түсінді ме, ж о қ па?! 
«Поэзия туралы ойлар» болашақтын, шаруасы.
Ақын адамның бүкіл өмірі — оның бүкіл 
творчествосының лейтмотиві. Себебі өз жү- 
регінің қүпиясы, өз өмірінің күйініш, сүйінішін,
- лирикалы қ кейіпкері арқылы ма, басқа арқылы 
ма, әйтеуір, ағынан жарылып, нанымды түрде 
айта алмаған ақынның басқа жүрекке жол 
тауып, басқа ғұмырды зерттеуіне, оның жан- 
дүниесінің бұлтйрыс-қалтарысын аш уға ша- 
масы келмек емес. Ақын жүрегінің жауы да, 
жанаш ыры д а — өзі.
... Ақынның өмірді зерттегені — алдымен' 
өзін зерттегені. Ақын құдіреті — өмірден өзін, 
өзінен өмір ж асай білуінде. Бұл — ақынның 
әлеуметтік-экономикалық көзқарасы.
21 сәуір 1972 жыл 
Не керінді?! Не жетпейді?!
6

22 ақпан 1973 жыл
... Адамдардың арасында болған алауы зды к 
мені де шарпымай өткен жок. «Жұлдыздьщ» 
делосын өткізіп беріп, поэзиямды өзім алып 
калдым... Әзірге немен тынары белгісіз, барым 
менің, 
балам 
менің, 
жарым, 
жаксылығым 
менің — поэзиям, тек сені сактап калсам екен. 
Сені де өлтіргісі келе ме, калай?! Олай бола 
коймас, егер бола калса, қалған өмірдің кы- 
зығы не маған. Ойлап отырсам, менде бір-ак 
арман бар екен. Ол — қалайда халқыма жа- 
ғыну, ұнау соған. Тек соған ғана жасырмай 
шынымды айтсам деп едім. Халкым, үнімді 
қалай жеткізем саған? Айналам тарылып, кұр- 
сауланып барады. Ж ағд ай киын, өте киын...
Келесі жылы ж аңа жинағым жарык. көре 
ме, ж оқ па!
Ей, қалам ұстаған, қалам дас бауыр-карын- 
дастары м, халықты ұмытпавдар! Халықсыз 
күндерің қараң! Оны сүйемін деп байбалам 
салм аңдар. Оған тек ғаш ы қ бола біліқдер!
7