Оқушы: Еркеш Ибрагим «Аққан жұлдыз»

Аққан жұлдыз аттаныпсың, жан бабам!

Ғасырлардан ғасырларға самғаған.

Сорғалапсың қараңғыда тұңғиық,

Тамғандай-ақ ғарыштағы таңбадан.
Аққаныңд жұлдыз болып көгімде,

Кең далада күн боламын дедің бе?

Ақтың ба екен арман болып әлде сен,

Ғарыптардың, кісілердің кегінде.

Тек адалдық досың боп,

Әуелі-Отан,

Жеке басың сонсоң боп.

Өз қызуың балқытыпты өзіңді,

Бұл өмірден аттанғанда тосын кеп.

Аққан жұлдыз атанған,

Аққан жұлдыз,

Лапылдаған от-арман,

Аққан жұлдыз,

Ағып өткен нажағай,

Саналардың сағым тауын қопарған.
Ағыпсың сен,

Бара жатсың әлі ағып-

Қос қанатың –мұқай білмес даналық.

Маздапсың да сорғалапсың ғарыштан,

Тұңғиықтың түнегінен шам алып.
Асыл бабам, шоқтығы өзге Шоқаным,

Түндігімді тұңғыш ашқан бақаным.

Ескерткіш боп тұрып қалған бейнеңе,

Шаттанады мына байтақ Отаның:

Көкке төбем қалды білем бір тиіп,

Асыл мүсін жүрегіме жыр құйып.

Жайқалды ма ұлылықтың жапырағы,

Тарих өзі тастай салған бір түйіп.
Жарылды ма ұлылықтың бүршігі,

Босады ма кәрі тарих ұршығы?!

Ағылды ма көмекейге әлде жыр

Қағылды ма әлде бабам кірпігі?!

Тірілді ма әлде бабам кешегі?

Әйтеу бар ғой,

Әйтеу бар ғой, достарым,

БАҒДАРЛАМАСЫ:
Тектіден текті туар қайталанбас» кіріспе

«Шоқанның балалық шағы» өмірбаяны