Реферат №4 боөЖ. Фотоэлектронды спектрлер. Рфс-да химиялық шегінулер. Рфс-нің жоғарғы нүктесінің құрылымы
жүктеу/скачать 270,94 Kb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Бұл әдістің артықшылықтары
- -Фотоэлектрондық спектроскопия. -Рентгендік фотоэлектронды спектроскопия.
|
Абай атындағы Қазақ Ұлттық педогогикалық университеті Реферат №4 БОӨЖ. Фотоэлектронды спектрлер.РФС-да химиялық шегінулер. РФС-нің жоғарғы нүктесінің құрылымы. Орындаған: Мопық Айдана Тобы:ФЕК-205 Тексерген: Нүсіпақынова М. Б. Алматы,2023ж Электрондық спектроскопия – жұтылу, берілу немесе шағылысу спектрлерін анықтауға, спектрлік өзгерістермен жүретін реакция кинетикасын зерттеуге арналған өте сезімтал және ыңғайлы әдіс. Ол электромагниттік сәулеленудің әсерінен зерттелетін зат атомдарының фотоиондану принципіне негізделген. Бұл әдістің артықшылықтары: Заттың өте аз мөлшерін талдау мүмкіндігі, молекулалардағы химиялық байланыстардың табиғатын жақсы зерттеу мүмкіндігі. Қалыпты жағдайда спектрлер диффузиялық сипатта болады, бұл олардың хромофор топтары бар заттармен (ароматты циклдар, көп байланыстар және т.б.) қолданылуын шектейді. Бұл спектрлер молекулада белгілі бір топтардың болуын анықтауға, яғни топтық талдау жүргізуге, алмастырғыштардың электрондық спектрлерге және молекулалардың құрылымына әсерін зерттеуге, таутомерияны және басқа түрлендірулерді зерттеуге мүмкіндік береді. Электрондық спектроскопияның түрлері: -Молекулалық электронды спектроскопия. -Кері фотоэмиссиялық спектроскопия. -Аугер спектроскопиясы. -Рентгендік спектрлік микроанализ. -Электрондардың тән энергия жоғалтуының спектроскопиясы. -Ультракүлгін спектроскопия. -Фотоэлектрондық спектроскопия. -Рентгендік фотоэлектронды спектроскопия. -Ультракүлгін фотоэлектронды спектроскопия. 1.1 Электрондық спектроскопия әдістері Спектроскопия қарапайым жағдайда энергия көзін қажет етеді (әдетте лазермен, бірақ бұл ион көзі немесе сәулелену көзі болуы мүмкін) және ол үлгіге (көбінесе спектрофотометр немесе интерферометр) әсер еткеннен кейін энергия көзінің өзгерісін өлшеуге арналған құрылғы. Электрондық спектроскопия – жұтылу, берілу немесе шағылысу спектрлерін анықтауға, спектрлік өзгерістермен жүретін реакцияның кинетикасын зерттеуге арналған өте сезімтал және ыңғайлы әдіс. Ол электромагниттік сәулеленудің әсерінен зерттелетін зат атомдарының фотоиондану принципіне негізделген. Қалыпты жағдайда спектрлер диффузиялық сипатта болады, бұл олардың хромофор топтары бар заттармен (ароматты циклдар, көп байланыстар және т.б.) қолданылуын шектейді. Бұл спектрлер молекулада белгілі бір топтардың болуын анықтауға, яғни топтық талдау жүргізуге, алмастырғыштардың электрондық спектрлерге және молекулалардың құрылымына әсерін зерттеуге, таутомерияны және басқа түрлендірулерді зерттеуге мүмкіндік береді. Электрондық спектроскопияның дамуын 1887 жылы неміс физигі басталған деп санауға болады Генрих Рудольф Герц ашты фотоэффект бірақ оны түсіндіре алмады. 1900 жылы, Макс Планк (Физика бойынша 1918 жылғы Нобель сыйлығы) электромагниттік толқындармен тасымалданатын энергия тек энергияның «пакеттерінде» шығарылуы мүмкін деген болжам жасады. 1905 жылы Альберт Эйнштейн (1921 ж. Физика бойынша Нобель сыйлығы) Планктың ашылуын және фотоэффектін түсіндірді. Ол жарық энергиясын экспериментальды бақылауларды түсіндіру үшін әрқайсысының энергиясы h дискретті квантталған пакеттерде (фотондарда) тасымалданады деген гипотезаны ұсынды. 1967 жылы Зигбан РФС және оның пайдалылығы туралы жан-жақты зерттеу жариялады, оны химиялық талдауға арналған электронды спектроскопия деп атады (ESCA). Зигбанның жұмысымен қатар, 1962 ж. Дэвид В.Тернер кезінде Лондон императорлық колледжі (және кейінірек) Оксфорд университеті) дамыған фотоэлектронды спектроскопия әдісі үшін (UPS) гелий шамын қолданған. 1.2 Рентгендік фотоэлектронды спектроскопия жүктеу/скачать 270,94 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|