Қ. Жарықбаев о. СаңҒылбаев

Адам өз өмірінде көптеген әрекеттер 

үстінде заттарды, құбылыстарды бір- 

бірімен  салыстыруға,  олардың  си- 

паттарын  реттеп  топтастыруға  дағ- 

дыланады.  Адамның  іске  талапта- 

нуы оянып, заттарды қабылдау жеті-

ле  түсіп,  байқағыштығы  артады. 

Қабылдаудың  осылай  бірден-бірге 

дамуы арқылы адам объектінің ерек- 

ше қасиеттерін байқап қана қоймай, 

оның  ұсақ  бөлшектеріне  назар  ау- 

дарып, оны жүйелеп қабылдауға әдет- 

тенеді. Затты осылай қабылдау түрін 

С. қ. деп атайды.

СУБЪЕКТ  –  сыртқы  ортаны  білу 

жолында түрлі айналысушы адамның 

таным  мен  іс-әрекетпен  белсенділі- 

гімен бағыт-бағдарының иесі болып 

табылатын адамның индивид, тұлға, 

даралық  секілді  атауларының  сино-

нимі. Субъект ұғымы психологиядан 

гөрі  философия  ғылымында  жиі 

қолданылады. Алғаш рет осы термин-

ді қолданысқа енгізге Аристотель.

өлтіру) – жан жүйесі қатты күйзелген 

күйде  не  психикалық  аурудың  сал- 

дарынан  адамның  өзін-өзі  қол  жұм- 

сау  өлтіру  әрекеті;  психикасын  жа- 

ралайтын  қиын  жағдаяттардың  ық- 

палымен  өмірден  өтудің  ұғынылған 

түрдегі  актісі;  мұндайда  адамның 

өз өмірі ең қымбат құндылық мәнін