257
кетпейді, т. б.
Әулие ағашты сыртынан білсең де, жанына барма! / айдалада жеке
тұрған
ағаштардың қасиеті, киесі бар деп санайтын қазақ салтында оған әлем (ақ
шүберек) байлап, тәу еті, тағзым жасау әдеті бар. Бірақ «оның жанына барма» деп
тиым салатыны – «оның маңында жын-шайтандар жүреді» деп сенуге және оның
әулиелік дақпырты алысқа кетсе де, маңында пиғылы жаман адамдардың да бола-
тыны бар деген түсінікке байланысты [6].
Қазақ халқы үшін
арпа, бидай, тары, жүгері, сұлы т. б. дәнді-дақылдар тоқ-
шылықтың символы болған. Солардың ішінде
бидай мен
тарыға қатысты тілдік
бірліктер тілімізде өте көп кездеседі. Мысалы, бидай өсімдігінің қазақ танымында
алатын орны зор екендігі тілде былайша көрінеді:
Арпа, бидай ас екен, алтын,
күміс тас екен; Соқыр тауыққа бәрі бидай; Досыңа арпа алып келсең, бидай алып
қайт; Бидай арқасында қарамық та су ішеді; Көп бидайдың ішінде жалғыз арпа;
жүктеу/скачать
Достарыңызбен бөлісу: