167
Соғуы қалды жартасына тек,
Дауасыз дауыл – перінің.
Теңіздің тура
ортасына әкеп,
Адастырдың-ау серігім...
Байлыққа теңеп
бағасыз өңшең,
қоя алмаушы едім нүктемді.
Жапырақтардың ағасы деуші ем,
жапалақ болып шықты енді.
...
«Кешірсең кешір кеш кеткенімді,
Һәм сенгенімді кеше гөр!
Айырылып қалған ескектерімді
тауып ап, талмай есе бер...»
Ақынның лингвоментальді танымында
теңіз концептісінен гөрі аспан,
дала, қала, күн, өсімдік парадигмасына кіретін лексемалар басым кездесетінін
ескерсек, интертекст М. Цветаеваның өлеңдер циклын аудару барысында сол
контексті
жалпылап, еркін игеріп, аудару нәтижесінде туындаған деген
ойдамыз.
Интертекстуалды элементтердің парольдік қызметі, байқалып отырғандай,
шығармашылық контексі мүлде ұқсамаса да, өмірлік ұстанымдары, адами
қасиеттері ұқсас, жеке өзіндік аялары өзара тығыз
байланысты қаламгерлер
текстерінде көптеп кездеседі.
Ғ. Жайлыбайдың төменгі жолдарын да парольдік қызмет атқарады деуге
болады, себебі ақын өзінің жеке аясына қатысты аллюзия арқылы М.
Мақатаев шығармашылығына да сілтеме жасайды. Текстаралық байланыс
ақындардың туған айын атау арқылы орнатылады:
Көк аспан жерге жақындар,
Ақ боран – ардың өлеңі.
Достарыңызбен бөлісу: 
