ЖАҢЫЛДЫҚ ПЕН ҚҰДАЙБЕРГЕН
Құдайберген:
Өлеңде бісміллә айтпақ, бұйырық жоқ,
Азырақ өлең айтсам, көңіліме тоқ.
Алайын амандасып Жаңылдықпен,
Біздерге рұқсат берсең, жиылған топ.
Ал енді, байдың қызы, жүрсің бе аман?
Сарғайып ашығылықтан болдым саған.
Аулыңа үлкен-кіші мейман келді,
Күтіп ал, мейманыңды келсе, шамаң.
Жаңылдық:
Құдеке, көп қуандым келгеніңе,
Лұқпандай мың жасадым көргеніме.
Әдейі арнап, маған келген болсаң,
Жарармын бір күн, бір түн ермегіңе.
Құдайберген:
Біз келдік Әйтпенбет бай ауылына,
Істің жеңіл көруші ем ауырын да.
Аулына Әйтпенбеттің барамыз деп,
Кемпірдің* мәслихат қылдық бауырында.
Жаңылдық:
Кемпірдің мәслихат қыпсың бауырында,
Белгісі шұбар аттың сауырында.
Әдейі арнап, саған келдік дейсің,
Бар еді не жұмысың ауылымда?
292
Қазақ өнерінің антологиясы
Құдайберген:_Біз_келдік_Әйтпенбет_бай_базарына,_Көріндің_сен_базардан_назарыма._Өзіңді_көрмесек_те,_естуші_едік,_Сыртыңнан_құмар_болып_ғазалыңа._Жаңылдық'>Құдайберген:
Біз келдік Әйтпенбет бай базарына,
Көріндің сен базардан назарыма.
Өзіңді көрмесек те, естуші едік,
Сыртыңнан құмар болып ғазалыңа.
Жаңылдық:
Қай өлең, мына өлең жиырма өлең,
Шығады жиырмадан бұйырма өлең.
Тығармын екі аяқты бір етікке,
Апырмай, жұтамаса биылғы өлең.
Құдайберген:
Қарағым, менде де бар елу өлең,
Көңіліңді толтырармын елуменен.
Асықпын деп өзіңді көтермегін,
Алу сенен болғанда, беру менен.
Жаңылдық:
Ауылым көшіп барады Өліктіге,
Жаяу жолдас болмайды көліктіге.
Аталық*, еркексініп, сөз сөйлеме,
Мен сендей қарамаймын бөріктіге.
Құдайберген:
Тоқсан түссе, қарайды мұз алғанға,
Күйеу деп көп ойнайды қыз алғанға.
Егер де бөріктіден қаша қойсаң,
Мен сендей қарамаймын қызарғанға.
Жаңылдық:
Өлеңге жас күнімнен өзім тоқпын,
Сілтеген қараңғыда жалғыз оқпын.
Қалай айтсаң, олай айт, Құдайберген,
Мал құдайы қылсаң да, саған жоқпын.
Құдайберген:
Өлеңге мен білемін үдеріңді,
Мен саған қайдан білдің не дерімді?
293
Достарыңызбен бөлісу: |
