138
Қазақ өнерінің антологиясы
Шақман тек мақтадың кезебіңді,
Жылында бір ұрлап жемесе, малына тиер індет.
Құтымның
менің сендей кезебі жоқ,
Елімнің аруағынан садаға кет.
Қадиша:
Өлеңді айтсам дейсің ептей, ептей,
Жеңем деп ойлайсың ғой гауһар тектей.
Отырып, өз-өзіңнен ырғақтайсың,
Түсетін отқа барып көбелектей.
Бір мырзаң
айтқандайын іздеп келген,
Қожахмет іздеп келіп, шекпен берген.
Бересің ат пен шапан сен де сұрша,
Жеңіліп Қожахметтей шекпен берген.
Құдайберген:
Ілгері
сөйлегенде шеру тартам,
Қозғалсам, аруақ қорып, қозып арқам.
Жезтырнақ секілденіп шашбау тағып,
Топқа кеп сылдыр қаққан сен бір шайтан.
Рас па,
Қожахмет іздеп келді,
Бір қызы Қарауылдың сені көрді.
Сенімен ойын ойнай келгенім жоқ,
Қиын ғой киім бер деу маған енді.
Мен кепіл бұл дүниенің тұрмасына,
Күлесің құрбың менен құрдасыңа.
Балаға он
төрт жасар әкең беріп,
Құмарсың біздің елдің мырзасына.
Мен тұрмын тұрпатыңды жаңа көріп,
Шын қызсам, кетуші едім аттай желіп.
Кейінгі жастарымнан кет садаға,
Кетеді сенен көріп шалым жеріп.