148
Қазақ өнерінің антологиясы
Әкімгерей:
Ай, қасқа, байқап сөйле, есірмегін,
Басыңа жетіп кетер кесірлерің.
Көңіліме менің бүйтіп
тие берсең,
Басыңның білмей қалма кесілгенін.
Қолыңнан қыздарыңды қойдай сатып,
Қашып кеп, тиіп жатыр жесірлерің.
Қызыл жыршы:
Күлкіңді біздей болсаң,
тыя алмайсың,
Біздей боп ешбір жерге сыя алмайсың.
Көргенін біздің елдің көрсең егер,
Өмірі естеріңді жия алмайсың.
Қыз түгіл, еркегің [де] жүрісті боп,
Теріс қылық жасауға ұялмассың.
Достарыңызбен бөлісу: