Алыптасуы мен дамуы
жүктеу/скачать 141,73 Kb.
|
Байманова ОРИГИНАЛ
| Тақырыптың өзектілігі. Соғыстан кейінгі жылдары елідң материалдық базасы өте әлсіз болды, ал өмірдің өзі бұрынғысынша коммунизнің жеңілмейтіндігінің кепілі ретінде мәдениет пен саясат туралы бектілген негізінде идеологиялық баспасөз ретінде ғана болды. Мәдени құрылыс ғылыми еркіндіктің кез келген көріністерін теріске шығарды.
50-жылдардың екінші ортасынан бастап қоғамдық ғылымдардың құлдырауының негізгі себебі коммунистік идеологияның үстемдігі болды. Соның салдарынан қоғамдық ғылымдар өте қиын езеңде қалды және алға жылжуға деген кедергілер көп болды. Жаңа ойлардың басқа реңктері мен пікірлердің плюрализмдері қоғамды қаралау деп қабылданды. Қоғамдық ойлардың барлығы әкімшілік топтардың саяси мақсаттарын жүзеге асыру үшін толығымен жұмылдырылды. Белгілі мәдениет қайраткерлерін саяси қуғындау әдебиет пен өнердің дамуын тежеді, алайда, оны толығымен тоқтата алмады. Ұлттық өнер өрлеу үстінде болды. Республиканың мәдени өміріне жаңа бір леппен келген оқиға 1946 жылы қойылған Біржан-Сара операсы болды, ал 1949 жылы осы қойылымды жарыққа шығарған қойылым тобы, орындаушылар мен композитор Мұқан Төлебаев КСРО Мемлекеттік марапатын иеленді. Республиканың мәдени өміріне жаңа бір леппен келген оқиға 1946 жылы қойылған Біржан-Сара операсы болды, ал 1949 жылы осы қойылымды жарыққа шығарған қойылым тобы, орындаушылар мен композитор Мұқан Төлебаев КСРО Мемлекеттік марапатын иеленді. Диссертациялық жұмыс барысындағы соғыстан кейінгі білім мен ғылымдағы жетістіктер саяси қысымды да қарастырып сараладық. Мәдениет саласын ашып зерттеп кино саласын, театр драматургия салаларын тоқтап зерттеу жүргіздік. Қазақстанда, білімнің мазмұны ғылыми жағынан анықталып-жетіле келе, оның даму бағыты белгіленді. Ұлттық білімді пән ретінде қалыптастыру мен оқытудың жолдары қарастырылумен бірге, оны оқытудағы жаңа әдіс-тәсілдер орнықтырылды. Типтік бағдарламалар мен оқу құралдарын шығару жүзеге асырылды; Сондай-ақ, қазіргі тарихи білімді иновациялық жетілдіру көзқарасымен қарағанда, Кеңес дәуірінде қалыпты практикалық тәжірибе жинақтаған тарихи білім өзінің тұғырлық маңызын әлі де болса жоғалтып отырған жоқ. Біздің жұмысымыздың білімдік тәжірибелері арқылы әлемдік мәдениетке өзіндік үлес қосқан қазақтардың орныін көрсетудің өзектілігін айқындайды. Міне, осы жағын ескергенде, соғыстан кейінгі көрініс Қазақстанда ғылыми жүйелі жолға түскен білімнің даму келбетін арнайы тарихи-теориялық тұрғыдағы зерттеудің де өзектілігін арттыра түседі. жүктеу/скачать 141,73 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|