57
мен ескерткіштер, əртүрлі сөздіктерден сүзіп алған мысалдармен
қазақ тіліндегі тарихы сөз болып отырған этнографизмінің дамуын,
өзгерісін, семантикасын жан-жақты ашып береді. Ғалым, əсіресе,
этнографизмдердің қазақ топырағында пайда болған,
ұлы суреткер
М.Əуезов түрлендіре қолданып, «екінші өмір» берген бөлегін ғылыми
зерде, ішкі жан-дүниесімен сезініп, көзге көрінбес нəзік нюанстарын да
көре біледі. Сонымен қатар автордың көптеген сөздердің этимология-
сын сөз еткенде айтқан жаңа ой, батыл болжамдары да қызықты.
Мəселен,
ұлыс, /29-бет/, ШҰБАР//СІБЕР /19-бет/
сөздеріне жасалған
этимологиялық талдауларында осыған дейін аксиома болып келген
пікірлерге сын көзбен қарап, өз тұжырымын айтады. Тіліміздегі
болыс
сөзін орыс тіліндегі волость сөзінің фонетикалық өзгеріске түскен түрі
дей отыра, сол
волость сөзінің фонетикалық өзгеріске түскен түрі дей
отыра, сол
волость сөзінің өзін орыс тіліне түркі тілдерінің бірінен
ауысқан дейді. Э.К.Пекарскийдің сөздігінде кездесетін
ұлуу / «большой,
великий»/ +
уус / «род»/ сөздерінің қосылуынан ҰЛЫС сөзі жасалған.
Сонда
ҰЛЫС /ulus/ ВОЛОСТЬ > БОЛЫС. Немесе, М.Əуезов «қамау»,
«қоршау», «жем тастап тұзақтау»
деген мағынада қолданған ШЫРҒА-
сөзін /101-бет/ тіліміздегі
ШЫР / < шыр айналу/,
ШЫР-ға-лан, ШЫР-
Достарыңызбен бөлісу: