Қазақстан мұсылмандары діни басқармасының сараптау комиссиясы мақұлдаған
жүктеу/скачать 1,03 Mb. Pdf көрінісі
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Кешіру де зор сауап
| Жанашырлық
Мұхаммед пайғамбарымыз (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) бір мереке күнінде қуана ойнап жүрген балаларға қарап тұрып, олардың қастарында жыртық киімді бір баланың жылап отырғанын көреді. Бірден қасына барып: – «Балалармен бірге неге ойнамайсың? Неге жыладың?», – деп сұрады. Бала қайғырып: – Әкем пайғамбармен бірге пәлен соғыста қайтыс болды. Шешем басқа біреуге үйленді. Өгей әкем мені үйден қуып жіберді. Жейтін тамағым, киетін киімім, паналайтын жерім де жоқ. Әке-шешелері бар балалардың жақсы киім киініп, ойнап жүргендеріне қызығып, қорланып жылап тұрмын, – деп жауап бергенде, пайғамбарымыз оның қолынан ұстап: – Мен – әкең, Айша – шешең, Хасан мен Хұсейннің саған – бауыр болуын қалар ма едің? – деп сұрады. Сонда бала өзімен сөйлесіп тұрғанның пайғамбарымыз екенін біліп: – Әрине, я, Расулаллаһ! Қалайша разы болмаймын, – деп қуана жауап қатты. Баланы үйіне ертіп апарып, тамақтандырып, жақсылап киіндіргеннен кейін шаттанған баланы достарының қасына қайта жіберді. Балалар оны көргенде: – Жаңа ғана жылап тұр едің. Қалайша қуанып қайттың? – деп сұрады. Бала мән-жайды толық айтып бергенде, достары: – Шіркін, біздің де әкелеріміз сол соғыста шейіт болып, біз де сен сияқты болғанда ғой, – десті тамсана... Кешіру де зор сауап Сахабалардан Әнас (р.а.) әңгімелеуде: Пайғамбарымыз Мұхаммедпен (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) бірге отырғанбыз. Әлден уақытта тісі көрінетіндей ғана сәл жымиды. Себебін сұрағанымызда былай түсіндірді: – О дүниеге барғанда үмметімнен екі кісі Аллаһ тағаланың құзырына әкелінеді. Біреуі екіншісін көрсетіп: – Уа, Раббым, менің мына пәленшеде кезінде ақым кеткен, сол ақымды алып бер, – деп өтінеді. Аллаһ тағала: – Ей, пәленше, ақысын өзіне қайтар, – дейді. Жеген ақысы үшін өз сауаптарынан бөліп берген екіншісі: – Я, Аллаһ тағала! Менің сауаптарымнан ештеңе қалмады ғой? – дегенде, Аллаһ тағала бірінші адамға: – Қарашы, мынаның сауабынан дым қалмады, бұған не дейсің? – деп сұрайды. Сонда бірінші адам: – Олай болса менің күнәларымнан өзіне алсын, – дейді. Дәл осы тұсқа келгенде Пайғамбарымыздың көзі жасаурады. Сөйтті де: «Ол күн – аса бір зор күн болмақ. Адам өз күнәсінің алынғанын қалайды» деді де сөзін ары қарай жалғастырды: Сол кезде Аллаһ тағала ақысы кеткен адамға: – Басыңды көтер де Жұмаққа қара! – деп дауыстайды. Сонда бірінші кісі: – Я, Аллаһ тағала! Алтынмен апталған, күміспен күптелген, жібекпен тоқылған небір сән-салтанаттарды көріп тұрмын. Бұған қай пайғамбарлар мен әулие-шейіттер ие? – деп сұрайды. Аллаһ тағала: – Бұлар маған өтемін төлегендер үшін, – деп жауап береді. – Бұлардың өтеуін қайтіп төлейді? – деп сұрайды адам. – Қаласаң бұған сен де ие бола аласың, – деп жауап береді Аллаһ тағала. – Қалайша? – деп таңырқағанда, Аллаһ тағала: – Сен егер ақың кеткен қасыңдағы мына жолдасыңды кешірер болсаң, – деп жауап береді. – Олай болса мен оны кешірдім, – деп жауап береді әуелгісі. – Ендеше жолдасыңды ал да, екеуің де Жұмаққа барыңдар! – деп бұйырады Аллаһ тағала. Сөйтті де Пайғамбарымыз (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) : «Аллаһтан қорқыңдар! Аллаһтан қорқыңдар да араларыңды түзеңдер! Қараңдаршы, Аллаһ тағаланың өзі мүміндердің арасын жарастырып тұрған жоқ па?!», – деді. жүктеу/скачать 1,03 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|