«Дене тәрбиесінің теориясы мен әдістемесі» кафедрасы
Балаларды іріктеудегі дене дамуының ерекшеліктері
жүктеу/скачать 440,5 Kb.
|
| 1.2 Балаларды іріктеудегі дене дамуының ерекшеліктері
Жаттықтырушы балалардың бойындағы дербестік, табандылық, мақсаттылық, жарыста барынша күш-жігерді көрсетуге жұмылдыра білу, ондағы сәтсіз өнер көрсетуге реакция, күрестегі белсенділік пен табандылық, қабілеттіліктің көрінуіне ерекше назар аударуы керек. мәре сызығында «барыңды бер». Балалардың спорттық еңбекқорлығы, осы спорт түрімен айналысуға деген қызығушылықтары да ескерілген. Ерікті қасиеттерді зерттеу үшін балалар мен жасөспірімдерге бақылау тапсырмаларын, әдетте, жарыс түрінде ұсынған жөн. Қатысқандардың ерікті күш-жігерінің көріну қарқындылығының көрсеткіштері қысқа мерзімді шиеленіспен жаттығуларды сәтті орындау, табандылық көрсеткіштері - үйлестіру тұрғысынан салыстырмалы түрде күрделі жаттығуларды орындау, оларды әзірлеу үшін қажетті жаттығуларды орындау. ұзақ уақыт. Қатысқандардың қайсарлығы мен батылдығын қиын жағдайда әртүрлі жаттығуларды орындау арқылы анықтауға болады. Мақсаттылық субъектілердің сабаққа қатынасына, арнайы жаттығуларды әзірлеуіне қарай бағаланады. Спортшының жеке қабілетін емес, оның жеке басын жан-жақты зерттеу қажеттігін атап өткен жөн. Сондықтан жас спортшыны бағалау оның әр түрлі іс-әрекет түрлеріне (жарыс, жаттығу, зертханалық тексеру) негізделуі керек. Спортқа жарамдылығын анықтаудың бірінші кезеңінде балалардың денсаулық жағдайына медициналық тексеру жүргізіледі. Барлық іріктеуші балалар тереңдетілген медициналық тексеруден өтеді. Мектеп оқушыларының аурушаңдығы туралы қосымша ақпаратты балалардың тұрғылықты жері бойынша учаскелік дәрігерден алуға болады. Спорттық дене шынықтыруды анықтау кезінде баланың денесінің даму ерекшеліктерін ескеру қажет. Бастауыш мектеп жасындағы балаларда жүйке жүйесі бірте-бірте жетілдіріліп, 11 жасқа дейін дамудың жоғары дәрежесіне жетеді.Бірақ бала неғұрлым жас болса, бас миының қыртысында қозу процестерінің тежелу процестерінен басым болуы соғұрлым айқын байқалады. . Бұл балалардың эмоционалдылығының жоғарылауын, зейіннің тұрақтылығының төмендеуін, психикалық қозудың жоғарылауын түсіндіреді. Бастауыш мектеп жасында дененің ұзындығының өсуінің салыстырмалы баяулауы және дене салмағының біршама жоғарылауы тән; жыныстық жетілудің басталуына дейін уақытша «тоқтату» бар. Бұл кезең ұлдарда 13-14 жаста, ал қыздарда сәл ертерек - 11-12 жаста басталады. 8-10 жастағы балалардың қаңқасының сүйектері әлі күшті емес, шеміршек тініне бай, байламдары серпімді. Бұлшықеттер салыстырмалы түрде дамымаған. Кіші мектеп жасындағы балаларда жүрек көлемі баяу ұлғаяды. Олардың қан тамырлары ересектерге қарағанда салыстырмалы түрде кеңірек; бұл қан қысымының төменгі мәнін анықтайды. Әрбір жиырылған сайын жүректен шығарылатын қан көлемі ересектердікінің жартысына тең. Сондықтан денені қанмен жеткізілетін оттегінің дұрыс мөлшерімен қамтамасыз ету үшін баланың жүрегі айтарлықтай көбірек жиырылуы керек. Кіші жастағы оқушыларда жоғарғы тыныс жолдары (мұрын қуысы, көмей, бронхтар) ересектерге қарағанда тар болады. Балалардағы тыныс алу үстірт, оның жиілігі ересектерге (16-18 соққы/мин) қарағанда біршама жоғары (22–25 соққы/мин). 10-11 жастағы бала ағзасының жүректің тиімді қызметі есебінен тіндік метаболизмнің жоғары деңгейін қамтамасыз ете алуы осы жаста жалпы төзімділікті қажет ететін жүктемелерге жақсы бейімделудің алғышарты болып табылады. 10-11 жастағы балалардың организмінің дамуының анатомиялық және физиологиялық ерекшеліктеріне байланысты организмнің аэробты өнімділігінің деңгейі салыстырмалы түрде жоғары, бұл аэробтық сипаттағы физикалық белсенділіктің көп мөлшерін пайдаланудың рұқсат етілгендігін анықтайды. 11-12 жастан кейін балаларда дененің әртүрлі мүшелері мен жүйелерінің салыстырмалы түрде жылдам дамуы байқалады. Бұл жас кезеңінде жоғары жүйке қызметі жеткілікті даму дәрежесіне жетеді. Сонымен қатар жүйке жүйесінің реактивтілігінің, қозғыштығының жоғарылауы байқалады, бұл күрделі үйлестірумен қозғалыс дағдылары мен қозғалыс техникасын жақсы және жылдам меңгерудің алғышарты болып табылады. Бұл жас кезеңінде ми қыртысының прогрессивті функционалдық дамуына байланысты көру, вестибулярлық және басқа анализаторлардың қызметі дамудың жоғары деңгейіне жетеді. Балалардың денсаулығының жай-күйі мен әртүрлі ағзалары мен жүйелерінің функционалдық жай-күйі туралы деректерді есепке алу ауыр физикалық жүктемелер мен қарқынды жаттығулармен (медициналық араласусыз) ауырлататын ауытқулардың болуын уақтылы анықтауға мүмкіндік береді. Спорттық даярлықты анықтау процесі спорттық дайындық кезеңдерімен және спорт түрлерінің ерекшеліктерімен тығыз байланысты (сабақтардың басталу жасы, таңдалған спорт түрі бойынша тереңдетілген жаттығулардың басталу жасы, классификациялық нормативтер). Сондықтан спортқа жарамдылықты анықтаудың критерийлері мен әдістерін, сондай-ақ нормативтік талаптарды спорт тобы белгілейді. Жалпы, 6-7 жастағы балаларда қозғалыс белсенділігін қамтамасыз ететін анатомиялық және физиологиялық жүйелердің жетілуі орын алады. 7 жасар баланың даму қарқындылығы әлі толық жетілмегендіктен, қозғалыс дағдыларының даму процесі жоғары қарқындылықпен жүреді. 7-10 жастағы балаларда тірек-қимыл аппаратының біркелкі дамуымен сипатталады, сонымен қатар оның жеке ерекшеліктерінің өсу қарқындылығы әртүрлі. Мысалы, белгілі бір кезеңде дене ұзындығы мен дене салмағында айырмашылықтар болады. Бұл жаста дененің физикалық құрылымы серпімді, буындарда үлкен қозғалғыштық бар, қаңқада шеміршек тінінің мөлшері көп болады. 8-9 жасқа дейін балалардың омыртқасы өте қозғалмалы. Көптеген зерттеушіліердің пікірінше, бастауыш мектеп жасы негізгі буындардағы қозғалғыштықты бағытталған арттыру үшін өте қолайлы деп санайды. Бұлшықеттерде жіңішке талшықтар бар, сонымен қатар аз мөлшерде белок пен май бар, бұл бастауыш мектеп жасындағы балаларда байқалады. Аяқ-қолдардың ұсақ бұлшықеттері үлкендерге қарағанда әлдеқайда аз. Бұл жаста жүйке жүйесінің морфологиялық дамуы толығымен дерлік аяқталады, жүйке талшықтарының құрылымдық дифференциациясы және өсуі аяқталады. Жүйке жүйесінің қызметі қозу процестерінің айтарлықтай басым болуымен сипатталады. Балаларда дене қасиеттерінің көрсеткіштері жоғары өсу қарқынын көрсетеді. Ерекшелік - бұл икемділік көрсеткіші, бұл жаста оның көрсеткіштері төмендейді. Бала қозғалысының биодинамикасының (координациялық компонентінің) қарқынды дамуы 7-10 жаста болады. Осыған сүйене отырып, 7-10 жас адамның қимыл-қозғалыс әрекетінде жүзеге асатын қимыл-қозғалыс және үйлестіру қабілеттерін дамытуға ең қолайлы жас болып табылады. Физикалық даму тәжірибесінде бала ағзасының функционалдық мүмкіндіктерінің көрсеткіштері дене белсенділігін, ағзаға әсер ету әдістерін және қозғалыс әрекеттерінің құрылымын таңдаудың жетекші критерийлері болып табылады. 7-10 жастағы балаларда жоғары физикалық белсенділік табиғи қажеттілік. 7-10 жастағы бала еркін режимде 12-16 мың қозғалыс жасайды. Қыздардың күнделікті белсенділігі ұлдарға қарағанда 25%-ға төмен. Қыздар өздігінен белсенділік танытпайды және дене тәрбиесінің ұйымдасқан түрлерін қажет етеді. Қысқы және көктемгі кезеңдерді салыстырсақ, балалардың қозғалыс белсенділігі 45%-ға төмендейтінін байқауға болады [7]. Мектепке дейінгі тәрбиеден мектептегі тәрбиеге көшу кезінде дене шынықтыру жаттығуларының көлемі 50%-ға қысқарады. Күнделікті сабаққа байланысты баланың қозғалыс белсенділігі күрт төмендейді, сондықтан күнделікті қозғалыс белсенділігінің жеткілікті мөлшерін қамтамасыз ету керек, бірақ сонымен бірге балалардың жасын және олардың денсаулық жағдайын ескеру керек. 7-10 жастағы балаларда дене белсенділігінің белгілі бір түріне қызығушылық пен бейімділік қалыптаса бастайды, жеке қозғалыс көріністерінің ерекшеліктері, спортқа бейімділік және т.б. Бұл әрқайсысы үшін дене шынықтырудың оңтайлы жолын анықтау үшін мектеп оқушыларының табысты спорттық бағдарлануына жағдай жасайды. Бастауыш мектептегі дене шынықтыру жаттығуларының негізгі түрі – жалпы педагогикалық ұстанымға сәйкес, сонымен қатар дене тәрбиесінің әдістемелік ережелеріне сәйкес құрылатын дене шынықтыру сабағы . Дене шынықтыру бағдарламаларының мазмұны мен міндеттерінің ерекшелігі сабаққа қатысатындардың жас ерекшеліктерін ескере отырып, сабақтың кейбір ерекшеліктерін анықтайды. 1. Бастауыш мектеп жасындағы балалардың дене шынықтыру сабағында табиғи қозғалыс әрекеттерін (жүгіру, жүру, өрмелеу, секіру, лақтыру және т.б.) жетілдіру жетекші міндеттер болып табылады. 2. Бір дене шынықтыру сабағы оқу материалын меңгеруге немесе жетілдіруге байланысты 2-3 тапсырмадан аспауы керек. 3. Балалар неғұрлым кішкентай болса, соғұрлым аяқтың бұлшық еттерін нығайтуға және дұрыс дене қалпын қалыптастыруға көбірек көңіл бөлу керек. 4. Бастауыш мектепте ашық ойындар әрбір дене шынықтыру сабағында міндетті болып табылады. Ашық ойындар оқу уақытының жартысынан көбін алуы мүмкін. 5. Балаларға қимыл-қозғалыс негіздерін үйретуде жаттығулардың дәлдігі мен дұрыстығына көңіл бөлу, сонымен қатар оқу процесін қозғалыс қабілеттерін дамытумен ұштастыру қажет. Жаттығу әдістерінің ішінде тұтас әдіс қолданылады. 7-10 жастағы балалардың дене шынықтыру деңгейінің сапалық бақылау көрсеткіштері: 1. Өзіндік оқу-жаттығу жиынының тәртібінің негізгі ережелерін, дене жағдайын элементарлық бақылау әдістерін, мазмұнын, мөлшерлеуін және қарапайым шынықтыру процедураларын тағайындауды білу. 2. Таңертеңгілік жаттығуларды, дене шынықтыру үзілістерін өз бетінше жүргізе білу. 3. Құрбыларымен ашық ауада немесе спорттық ойын ұйымдастыра білу. 4. Түрлі спорттық жаттығулардың, әрекеттер мен техниканың тактикасы мен техникасының негіздерін меңгеру. 5. Оқу жоспарының жас стандарттары деңгейінде жан-жақты дене дайындығы. 6. Жүйелі таңертеңгілік жаттығулар, ұжымдық оқу сабақтарына қатысу, оқытушының немесе жаттықтырушының нұсқауы бойынша жүйелі түрде өздігінен жұмыс жасау. 7. Өзінің дене дайындығының деңгейін арттыруға және дене шынықтыруға қызығушылықтарын арттыру. Дененің қорғаныс қабілеті бұзылған балалар қоршаған ортаға тез әсер етеді. Сондықтан баланың сүйектерінің, буындарының дұрыс және мезгіл-мезгіл жетілуіне, бел омыртқасының физиологиялық иықтарының қалыптасуына, аяқ түйнектерінің дұрыс жетілуіне ерекше назар аудару керек. Біз бұлшық еттерді нығайтуға және жүрек-тамыр жүйесін жақсартуға, тыныс алудың тереңдігі мен ырғағына, тыныс алуды қозғалыспен үйлестіруге үнемі үлес қосуымыз керек.Сондай-ақ, дене тәрбиесі баланың қозғалыс, ұтқырлық, икемділік, жылдамдық, төзімділік сияқты қасиеттерін қалыптастыруға үлкен әсер етеді. Сондықтан бала үнемі жаттығулар жасауы керек. Таңертеңгілік жаттығулар, ашық ойындар, спорттық жаттығулар баланың денсаулығына өте пайдалы. Дене жаттығулары балалардың денсаулығын сақтап қана қоймай, әдемі фигураның қалыптасуына ықпал етеді. жүктеу/скачать 440,5 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|