Дифференциалдық теңдеулер туралы жалпы түсінік
жүктеу/скачать 1,39 Mb.
|
| Ферма теоремасы
Жоспары 1.Ферманың Ұлы теоремасы 2.Ферманың кіші теоремасы 3.Ферма леммасы Ферма теоремаларын Пьер Ферма тұжырымдаған Ферманың Ұлы теоремасы́ (немесе Ферманың соңғы теоремасы) — математикадағы ең әйгілі деуге болытын теоремасы; оның шарты орта мектеп білімі деңгейінде тұжырымдалғанымен, дәлелдеу үшін көптеген мықты математиктер ұзақ уақыт бастарын қатырды. Теорема былай дейді: 1670 жылғы Диофанттың«Арифметикасында» Ферманың «соңғы теоремасы» (ObservatioDominiPetrideFermat) жайлы коментарийі бар. Пьер Ферманың 1637 тұжырымдаған осы теоремасы Диофанттың «Арифметика» атты кітабы беттерінде "мен тапқан алғырлық дәлелдеме осы бетке сыйдыруға өте ұзақ болады" деген сөздермен басылып шығады. Кейін Ферма {\displaystyle n=4} үшін шешуін жариялайды, алдыңғы алғырлық дәлелдеуі туралы осы жолы ол тіс жармағандықтан жалпы түрде дәлелдегені күмәнді. Эйлер 1770 жылы теореманы {\displaystyle n=3} үшін, ал Дирихле мен Лежандр 1825 жылы {\displaystyle n=5} үшін дәлелдейді. Өз үлестерін дәлелдеуге Ламе, Софи Жермен, Куммержәне т. б. көптеген алдыңғы қатарлы математиктер қосты. Теореманы дәлелдеуге деген талпыныс қазіргі сандар теориясының көптеген нәтижелерін табуға алып келді. Фальтингстың 1983 жылы дәлелдеген Морделла гипотезасынан {\displaystyle a^{n}+b^{n}=c^{n}} теңдеуінің {\displaystyle n>3} болғанда тек шектеулі өзара жай шешуі болатындығы шығады. Дәлелдеудің соңғы қадамын тек 1994 жылдың қыркүйегінде Уайлс Эндрю жасады. 130-беттік дәлелдеу «Annals of Mathematics» журналында жарыққа шығады. Ферманың кіші теоремасы — сандар теориясының классикалық теоремасы былай дейді: Егер p — жәй сан және a p-ға бөлінбесе, онда a p — 1 ≡ 1 (mod p) (немесе a p — 1 — 1 p-ға бөлінеді). Басқаша тұжырымдасақ, Кез келген жәй p мен бүтін a үшін a p — a p-ға бөлінеді. Дәлелдеуі[өңдеу] Кез келген жәй p және бүтін теріс емес a үшін {\displaystyle a^{p}-a} p-ға бөлінетіндігін көрсетейік. a бойынша индукциямен дәлелдейік. Негізі a=0 үшін {\displaystyle a^{p}-a=0} p-ға бөлінеді. Көшу. Тұжырым a=k үшін орындалсын. a=k+1 үшін дәлелдейік. {\displaystyle a^{p}-a=(k+1)^{p}-(k+1)=k^{p}+1+\sum _{l=1}^{p-1}{p \choose l}k^{l}-k-1=} {\displaystyle =k^{p}-k+\sum _{l=1}^{p-1}k^{l}{p \choose l}} Бірақ {\displaystyle k^{p}-k} p-ға индукция жорамалы бойыншы бөлінеді. Басқа қосылғыштарды айтсақ, онда {\displaystyle {p \choose l}={p! \over l!(p-l)!}} . {\displaystyle 1\leq l\leq p-1} үшін, осы бөлшектің алымы p-ға бөлінеді, ал бөлімі — бөлінбейді, олай болса, {\displaystyle {p \choose l}} {\displaystyle p} -ға бөлінеді. Сондықтан барлық қосылғыштар {\displaystyle k^{p}-k+\sum _{l=1}^{p-1}{p \choose l}} p-ға бөлінеді. Теріс a және тақ p үшін теореманы b=-a деп қойып оңай дәлелдейді. Теріс a мен p=2 үшін теореманың растығы {\displaystyle a^{2}-a=a(a-1)} екендігінен шығады. Дәлелдеу керектігі де осы. Дифференциалды есептеу ережесі.Айталық және дифференциалданатын функциялар болсын, 1) , мұндағы с –сан. 2) , 3) , егер . 4) Егер функциясы нүктесінде дифференциалданатын, ал нүктесінде дифференциалданатын болса, онда күрделі функция үшін, . Бұл ережені бірінші дифференциал формасының инварианттығы деп атайды. Пайдаланылған әдебиеттер 1 Ахметова Г.С. Математические методы. – Алматы: Наука, 2003. – 216 С. 2 Иванова Р.С. Анализ финансового состояния предприятий // Вопросы экономики: сб. науч. тр. Института экономики. – Алматы, 2004. – С. 214-217 3 Баженов Л.Г., Сорочинская И.Н. Сезонные изменения содержания имунноглобулинов в крови // Тезисы докл. III Межд. конф. по биологии. – Москва, 2000. - 320 с. 4 Омаров А.А. К вопросу о современном состоянии банковской системы РК // Финансы Казахстана. – 2009 г. - № 2. – С. 110-112. 5 Изучение кинетики и химизма процессов: отчет о НИР / ИМ и О АН РК. – Алматы, 2009 г. – 240 с. – Инв. № 810. жүктеу/скачать 1,39 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|