дар түңы м қуалауш ы льщ
заңдары на бағы нады , мүны
ж ойы п жіберуге немесе жоңңа ш ы ғаруға олар дәрменсіз.
Төртінш іден, философия адамнық денесі ж әне оның ын-
ты зарлы ғы , қуаныш-реніш і, психикалы қ ж ай-күйі, ойы,
мінез-ңүлңы, ерік ж ігері, іс-өрекеті,
бір сөзбен айтқан-
да, арасындағы байланысты үнемі іздестіреді.
Рухани болмыс сана мен санасыздық процестерін қам-
тиды. Рухани болмысты ш артты түрде екі үлкен топңа:
жеке кісілердің өмірлік қызмет-тіршілігінен бөліп алуға
келмейтін (дербестенген руханилық) және
кісіден тысңа-
ры өмір еүретін, басқаша айтқанда, объективтендірілген
(дербестенген емес) руханилықңа белуге болады.
Б ір ін ш і ж ағдайда адам
сананың көм егім ен сыртңы
дүние туралы ойлайды, оның бейнесін туғы зады (сана-
сы зды қ процестер, тіл мен сана, тіл мен ойдың байланы-
сы). Е кін ш і ж ағдайға ж ататы ндар -
кітаптар, сызбалар,
ж обалар, ескерткіш тер, идеялар, ойлар, м узы ка, т.б.
Достарыңызбен бөлісу: