сақи қандай
болу керек деген мәселеде жыр мазмұнынан төмендегідей мәлімет аламыз:
1 Қонақты сыйлау: Атымтай туды анадан, шықты қырқынан, Ісі жоқ білмей қылған балалықтан. Емшегін анасының ұсынады екен, Үй тола жан қалдырмай аралықтан. Рұқсатсыз ана сүтін емген емес, Ат қалды бұл күнге шейін даналықтан. Атымтайдың барша адамға көңілі бірдей, Қонақсыз ас ішпейді, ойнап-күлмей. Сұраусыз сырттан алса біреу малын, Кетеді көңілі түгіл, көзіне ілмей. Біреуге ат, біреуге тон беріп жатыр, Қалады кім екенін, тіпті, білмей. Атымтай әр күнінде бес қалталы, Мейманға әзірлеулі жая, жалы. Қайырдан күндіз-түні босамайды, Осындай жұмыспенен дәйім халы. Тоқсаны түн жарпында келсе-дағы, Кетпейді келген адам демей «Пәлі!» Атымтай да ас тартады күніне бес, Қазаны орта түспейді ертелі-кеш.
28
Қарайды барша жанға бір көзбенен, Жарлы, байға жақын не алыс емес, Жақсылар! Сақи болсаң бол осындай, Жан бар ма әлі күнге оны білмес?! 2 Құдайды тілмен де , жүрекпен де ұстану: Патшалар сақилыққа ар қылады, Сақидың кең дүниясын тар қылады. Патшаның күндегенін білгеннен соң, Атымтай бір Аллаға зар жылады: «Құдая! Құдіретіңмен сақтай гөр!» деп, Сақилық әдетінен арылмады. 3 Өмір бар жерде өлім бар: Қайыр қыл тіршілікте, сақи ерлер, Артыңда із қалғандай болсын қайым! Опасыз сұм дүнияға сену қиын, Қашқанмен құтылмақ жоқ әрдайым. Қырық жыл Қорқыт қашып құтылған жоқ, Бір күні табылады жатар жайың! Бұл сөзді бекер демес барша қазақ, Аз аты көпке болмас, болар ұзақ. Салынса
