Қамажай. Жо-жоқ. Мен мұндайды аузыма алған емеспін. Болмайды, болмайды.
Светлана. Болады, болады. Қазір үйренбесеңіз, кейін кеш болады.
Барлығы. Дұрыс, дұрыс.
Темірбек. Ал енді ауыр артелерияға сөз берейік. (Қолына арақты алып, қарындастарына қарайды). Сұлтан. Пааааа.Көтерейік кәне достааар, махаббат үшін,
Осы күнге жете алмаған жан достар үшін.
Көтерейік кәне достааар, махаббат үшін,
Осы күнге жете алмаған жан достар үшін.
Нәзила. Мхм. Ауыр артелерияңнан маған да құй. Қазір үйренбесем, кейін кеш болады, кеш болад.
Кама. Жоқ, мына қыздың маған тәртібінің ұнайтын түрі жоқ. Жоқ маған ұнайтын түрі жоқ.
Нәзила. Қазіргі заманда жұрттың бәріне ұнай беру мүмкін емес.
Темірбек. Наааз, не болған саған. Қойсаңшы.
Нәзила. Мен не артық сөз айтып қойдым ба? (Қолын кеудесіне қойып) Кешірім өтінемін, кешірім өтінемін.
Сұлтан.Құстар, құстар сызылтып ән салады
Сол әнімен тербетеді даланы
Ал, адамдар күліп бастап өмірін
Кетерінде жылай да алмай 2 қалады
Камила. Тииим! Тиииииим!
Қамажай. Сіңлім, сіңлімбасың ауырыпбара ма? Шай ішші.
Камила. Жо-жоқ. Я так хочу.
Светлана.Жігіттер, қыздар. Мына тостты жігіттің сұлтаны үшін Сұлтан үшін алып қояйық.
Сұлтан. Кетерінде жылай да алмай 2 қалады
(Тимур Камиланың қолынан ұстағанда)
Темірбек. Котёнок мой, маленкий мой. (Иығынан құшақтап) Нәзила. Ағамыз ақырында мысық алып тынатын болды. Әпке, Сіз не температурасы көтерілген адамды ғана ауру деп санайсыз ба? Махаббат та ауру. Одан адамның қызуы көтеріліп, қан қысымы жоғарылайды.
Темірбек. Наааз, не болған саған? Доғар енді....
Нәзила. Жоқ, доғармын. Мына өз үйімнің шаңырағынан, әпкеңнен. қарындастарыңнан ұялсаңшы нетті. Өз туыстарыңның алдында күнә.
Қамажай.Нәзила. Қойсаңшы, Теміржанды ренжітіп аламыз. Қойсаңшы енді.
