ҽ
фонемасын
а
мен
е-
нiң аpалығынан айтылады десе,
І.Кеңесбаев
ҽ
фонемасын жақ қатысына қарай аралық емес, мейлінше ашық
дауысты деп таниды;
ә) В.В.Радлов пен П.М.Мелиоpанский жіңішке
л
дауыссызын ӛз алдына
жеке фонема деп тҥсінсе, І.Кеңесбаев
л
-дың жуанды-жіңішкелі болып келуінің
фонематикалық мәні жоғын дәлелдейді;
б) П.М.Мелиоpанский
ч
-ны ежелден келе жатқан дауыссыз деп таныса,
І.Кеңесбаев жергілікті ерекшелікке қарап,
ч
дауыссызын қазақ тіліне тән
фонема деген қорытынды шығаруға болмайтынын, ол орыс тілінен енген
фонема екендігін айтады;
в) П.М.Мелиоpанский
ң
фонемасын мҧрын арқылы шығатын
н
деп
тҥсінсе, І.Кеңесбаев
ң
фонемасын айтылу орнына қарай
н
дауыссызына мҥлде
жақындамайтынын пайымдайды;
г) П.М.Мелиоpанский
дж
-ны дыбыс ретінде дауыссыздардың қатарында
қарастырса, І.Кеңесбаев
дж
дыбысының фонематикалық мәні жоғын
байыптайды;
ғ) В.В.Радлов кӛмекші екпінді тҥбірдің бас буынына тҥседі десе,
І.Кеңесбаев тҥркі тілдерінде кӛмекші екпін негізгі тҥбірдің бас буынына емес,
соңғы буынына тҥсетінін кӛрсетеді;
д) В.Катаpинский дифтонгілерге
аи
,
еи
,
ыи
,
iи
,
ои
,
öи
,
уи
,
ÿи
,
ау
,
еÿ
,
оу
,
öÿ
,
уу
,
ÿÿ
дауыстылаpын жатқызса, І.Кеңесбаев дифтонг деп
и
,
у
дауыстыларын
таниды т.б.
Достарыңызбен бөлісу: |