П Ь Е С А Л А Р
Ш Е Р Н И Я З
Шернияздың шері бар,
Шсрлі қалған елі бар,
Көзінде қанды селі бар,
Аузында зарлы жслі бар,
Ел ниязы - Шернияз.
Қараңғы казақ көпне
Өрмелеп шығып күн болам
Қараңғылықтың кегінг,
Күн болмағанда кім болам?! -
деп өрттей заулап келе жатқанда, ажал оғына
тап болып, арманына жете алмай, жастай кет-
кда арканың аркар жанды, асқар жүректі, аяулы
ақыны Сүлтанмахмүт Торайғырүлының аруа-
ғына арнаймын.
К і с і л е р і
Шернияз - оқыған ж іпт, жасы 26-да
Р а у ш а н - қырдың қызы, Шернияздың ә>елгі
қатыны, жасы 17-де
Ж ә м и л a - оқыған қыз, Шернияздың екініші
қатыны, жасы 21-де
Базарбай - окыған жігіт, жаеы 25-те
Алшағыр - кыр казағы, Шернияздың ағасы,
40-та
Қордабай - Раушанның әкесі, 60-та
Жанылтай - келіншек, 22-де
Р ә з и я - даяршы катын, 25-те
Ж үсіпб ек А йм ауы тов
I c a x н a
Алыста тау, етегіндс ауыл, ауыл сырты бута
лы бұлак, Жарык айлы жаздың түні.
ШЕРНИЯЗ бш БАЗАРБАЙ
Ш е р н и я з (қаміиылы крлымен көкті нус
қап).
Мівг,жүмак!
Б а з а р б а й (артын ала булақты нусқап)
Әне, бүлак!
Ш е р н и я з (шапанын төсеп, отырып).
Мынау қырдың қасында
Қала бір бейіе тамук кой!
Б а з а р б а й (отырып).
Жазғы ә>есі демесең,
Қалаға, жаным, ш жетсін.
Ш е р н и я з . Ой, тәнірі-ай!
Орыс болған екдасің ғой.
Б a з a р б ай (мы рс етіп).
Па, шіркін-ай!
Көрермін әлі.
Қаладан безгзгіңді.
Ш е р н и я з . Сен, сірә, елді
Сағынасын ба?
Б а з а р б а й . Сағынам.
Ш е р н и я з . Несін сағынасың?
Б а з а р б а й . Несіндеймісің?
Таза а>есін,
Ет, кымызын
сағынам.
Ш е р н и я з . Одан баска?
Б а з а р б а й (ойланып).
Тағы несі бар еді?
Уа, ha!
Қызын сағынам!
Ш е р н и я з . Міне, сенін тап орыс болған-
дығың,
Қазактың кен сахара даласына,
Даланың судай тұнық ауасына,
Біз тугілі, келеді орысгар да,
Қызығып қымызы мен мол асына.
Б а з а р б a й. Ал енді өзің несін сағынасың?
Ш е р н и я з . (омырауын агытып, сыбанып,
сврпіп).
Мен бе?
Мынау тұрған көк күмбездей көк шатыр,
Жымыңдаған мер^ерттей көп жұлдыз.
Cap табақтай жаркыраған сүлу ай!
Анау жаткан үлан байтақ кен дала,
Саңғыраған салауатты сандал тау.
Бүта сайын бүлбүл қүсы сайраған,
Жүпар иіс жасыл гүлі ж айнағақ
Осы отырған миуа талды сай бүлақ,
Осыларды калай көрмей, шыдарсың!
Б а з а р б а й . Сен бүл жерде ақындықты ақта-
дың,
Осылар ед менің-дағы айтпағым.
Ш е р н и я з (Базарбайды туртіп). Әне, тыңда!
(Қой кузеткен баланың әні встіледі.)
Калай сыңғырдаған күміс, не болат!
Неткен таза, неткен тәтті, неткен жат.
Тау, сай, дала - бәрі үн қосып сыңғырлайт!
Б а з а р б а й (тыңдап)._Рас,_мынау_нағыз_өнші_бала_екен._(Тыңдасады.)'>(тыңдап).
Рас, мынау нағыз өнші бала екен. (Тыңдасады.)
Қала әншісі он есе артык болса да,
Мүның әні жағып кетті-ау күлақка.
Ш е р н и я з (тыңдап). Тоқта, тоқта! ( Тың-
дайды, д а уы с басылады).
Қүлағыма майдай жағып барады,
Ж үсіпб ек Аймауы тов
Бсйым балкып, жаным сая табады.
Б а з а р б а й . Орыстьщ қай акыны еді,
Туған жерін жырлаған?
Ш е р н и я з (әндетеді).
Бұл жарыққа аяк басып туған жер,
Кіндік кесіп, кірім сенде жуған жер.
Жастык алтын, кайтып келмес күнімде,
Ойын ойнап, шыбын-шіркей куған жер!
Жаратылдым топырағыннан сеп түбім,
Жалғаны жок, бәрі сенде жан-тәнім.
Сенен басқа жерде маған караңғы,
Жарык болар, Шолпан, Айым - сея Күнім...
(Аяк кезінде қаттырақ көтереді.)
Б а з а р б а й (түртіп қалады). Әй, акырын!
Ш е р н и я з (іиошып).
Не көрінді, япырым!
Б а з а р б а й . Ауыл жакық катты айғайың
естілед.
Ш е р н и я з . М ае т гөрі сен болдың-ау есті-
рек...
Ауыл деген естен шығып кетіпті...
Шіркін, кырдын ән-күй, сауык-сайраны,
Еркіндікті, ерлікті еске салғаны!
Б а з а р б а й . Серке тарткан көкбарды мен
үнатам.
Ш е р н и я з . Күрес, жарыс, алтыбақан, ак
сүйек,
Соқыр теке, кара қүлак, әйгөлек,
Айт пеи тсйда қыз куатын кызығы.
Шілдахана, қынаменде - бір бөлек.
Неше түрлі ойындарды іст^ш і ек,
Қыз-бозбала отырысып дөнгелек.
К е р ек у -Б ая н кітапханасы ‘‘Р ухн ам а’
* Б а з а р б а й . Талай кызық сонда болады екен
гой:
Беттен сүю, кол жүгірту не керек!
Қаладағы ноғай кыздарын экеп,
Сол ойында ортага алса не дер ед?
Ше р н и я з . Ноғай кызы сүйісуге тым күмар,
Сүймек түрсын, ерінівді жеп қояр.
Б а з а р б а й . Уай, сен байкадың ба?
Ш е р н и я з . Немшені?
Б а з а р б а й . Тәлімсіген талай ноғай әйелі,
Театрда бітіред екен шаруаны.
Ш е р н и я з , Ондай жүмыс түрмыстан туады
ғой!
Не пәле үялғаннан шығады ғой...
Неғүрлым бір нәрсені кымтай берсе,
Согүрлым көңілің соған ауады гой.
Қазактың карап түрсаң әдет-ғүрпын,
Мінез жок адамында қылтың-қылтың.
Сүйсе де, жек көрсе де, ашып айтад,
Боялып бүзбайды әйел мінез-кұлкын.
Б а з а р б а й . Сенщше бар жаксының бәрі
кырда,
Қалада қасиетті нәрсе жок па?
Ш е р н и я з . Қаланың театры, музыкасы,
Әйелдін көлгірсіген кылмыңдасы,
Коңіліме кейде менің мүң салады:
Бәрі алдау, бәрі сауда, кадам басы.
Б а з а р б а й . Қаланың музыкасы, бүраң белі,
Билесең, бүрандатып бүрар сені.
Қызбайтын сол думанға кандай жүрек?!
Қызыктың сол емес пе түрар жері!
Ш е р н и я з . Сол айткан қызығыңа бармас
едім.
Ж үсіпб ек Аимауъгтов
Көзімді бұраң белге салмас едім.
Сонын бәрін кырдағы кара көздің,
Жаудырап бір карасына алмас едім.
Б а з а р б а й . Пай, пай, пай! Сонша эулие
кылатұғын,
Қыр кызының сонша артык несі бар еді?
(куледі.)
Ш е р н и я з . Күлме. Көздің мәнісін сен
білмейсің?!
Б а з р б а й . Не ғып білмейік?!
Ш е р н и я з . Білсең айтшы!
Б а з а р б а й . Жаксы көз беп-белгілі жсін
айтам?
Ш е р н и я з . Қүр белгілі десең де, Көз баға-
сын білмейсің?
Шіркін, бір кара көз болад:
Қарап калса көзіңе,
Жүмак лебі енеді.
Бойынды бір бу жеңеді;
Түнғиык терең сыры бар.
Бейж бір гауһар нүры бар...
Дәриға, сондай есіл көз,
Жаманға кез келеді.
Енді бірі бота көз,
Айнаны көр де, оны көр.
Бейнг бір моншак, мөп-мөлдір,
Барлык ойы, жүрегі
Көзінде онын сайрап түр.
«Айналайын көзіннен,
Жаутандаган!» дегізіп,
Жанынды билеп, жайнап түр.
Б а з а р б а й . Қиялға кеткен екшсің,
Қайырын берсін, шырағым!
Кереку-Баян кітапханасы мР у х н а м а '
Көздеріңді сорттай бер!
Өзіме бір-ак көз ж ақсы .
Ш е р н и я з . Қ андай көз?
Б а з а р б а й . Ө зім ді м ап ң кім сүйсе,
С о ны ң көзі ж ақсы көз.
Ш е р н и я з . Сүйм ейтін сенің кы зы ң жок,
Б әр інің көзі ж ақсы ма?!
Б а з а р б а й . Эрине, ж аксы . Біз көзді
М адактап әуре болмаймыз,
Не де болса бір д еңе,
Там аты н ж ағы н ойлаймыз.
Ш е р н и я з .
(жантая кетіп).
Рас, енді со-
лайсы н...
(Аз тым-тырыс)
Б а з а р б а й . Өй!
Ш е р н и я з .
(басын көтеріп алып).
Н ем зіе?
Б а з а р б а й . Көзді м ақтап оты рм ы з,
Ә лгі өз кы зы ң қайда жүр?
Ш е р н и я з . А уы л ж атқан жок шығар.
Б а з а р б а й . О сы қы зды ш ын алғалы ж үрсщ
бе?!
Ш е р н и я з . Н есі бар?
Б а з а р б а й . О ты зға келмей қатын алып ж
к е р е к ?...
Б асты байлап... к ы зы к көрмей ж асты кта.
Ш е р н и я з . Қ ы зы кты кезі ж асты қты ң,
Ж иырма б ес, оты з арасы .
Бүл дәу ір д е жар күшпай,
Сағы м куған, сарпалдан,
Бір әуре байғүстай.
Б а з а р б а й . О н ы н кате, менщше үйленуге,
Әйелдің сы ры н ондап білу керек.
Өмірдеи көп тәж іри бе алу керек,
Еркін жүріп, ж асты қ ты ң дәм ін таты п,
Жусіпбек Аймауытов
Сол сарпалдаң өмірдш каш у керек.
Бүзы лсаң д а ж аксы әйел тауып аласьщ,
Ж аксы әйел ерді ж олға салу керек.
Ш е р н и я з . Тәж ірибе жаман әдетке үйре-
теді,
Ж аман ә д ет м іш зді күйретеді.
Орта ж аска к елгш д е кайта жасап,
Қ аты н түзей алмайды, күн өтеді.
Б а з а р б а й . Сш іщ пе, бізге енді түзелу жок
па?!
Ш е р н и я з . Түзелуге болаттай жігер керек,
Сенде ондай жігер бар деп айта алм айм ы а
Сонды ктан саған тиген әйелдің де,
Бағы жок, сорлы деуге тайсалмаймын.
Б а з а р б а й . Қой, ш ырағым!
Бізге тиген әйел не сорлы болсын!
Ш е р н и я з
(ауылды нусқап).
Ә вг, шыкты
бүркеніп!
Б а з а р б а й . Е , күдай берерсін!
Қ ы з ба, қаты н ба?
Ш е р н и я з . Басы ағарад.
Бүл әлде Ж аңылтай ма?
Б а з а р б а й . Қ ы з келм есе, құрыдың,
А кы н батыр!
Ш е р н и я з . Келер, келер... Хабарш ым келе
жатыр.
Б а з а р б а й .
(мырс етіп).
Хабарш ы ж іберетін үлы к-ау ол!
Ш е р н и я з. Ол ұлы кты ң ұлығы, әмірі мол
Б а з а р б а й . Бөсе, б әсе! Қаты н болды.
Ш е р н и я з . Қарлығаш тың келінш егі...
Бүлдіршіндей ты м -ак онды!
Кереку-Баян кітапханасы “Рухнама’
Б а з а р б а й . Е н д е ш е, мен ай налды ры п
көрейін.
Ш е р н и я з . Ой, соккан-ай!
Босап к етті-ау көмейщ!
Б а з а р б а й . M iæ , к ы зы қ !.. Сен кы зы ң м оі
М ы рш ы м ға белдш батканда.
С үйіп-күш ы п екі ғаш ы к,
М аукы н басы п ж атқанда,
Сүйек күткен иттен жаман,
К өзін сүзіп оты рған жан
Н ағы з бір күдай атқан да!
Ш е р н н я з
(күліп).
Т ауы п ай тты ң, Базар
бай!
(Жаңылтай келеді.)
А м ансьщ ба!
(Қолын устайды.)
Н еге мұнша кеш іктің?
Б а з а р б а й . Е сш сіздер ...
Қаш ан сонш а кеш ік тім ?
(қолын устайды).
Сәлем етсіз.
Ж а н ы л т а й . Ү ш-шүкір.
Ш е р н и я з . Н е м а к ? Ел ж атты м а?
ІІІы рт үйқы ға батты ма үй.
Ж а н ы л т a й. Тіпті асы ғы с екенсіз.
Б а з а р б а й . Сіз д е са б ы р л ы е к е н сіз.
Ж а ң ы л т а й . «А сы к қ ан ж етпес,
Бүйы рған кетпес».
Ш е р н и я з . Баты реке!
М алы ңды соң жайла,
Келе м е? Рауш ан кайда?
Ж a ң ы л т а й. Басы ауы рып жатыр.
Ш е р н и я з . Басы ауы рса, б асы на бас косы-
лар,
Ж a ң ы л т a й. С іздер де ырым етеді екдасіз.
Ш е р н и я з . Сендерден ж үкканы ғой.
Жүсіпбек Аймауытов
Б а з а р б а й . М енін де басы м ауырьщ кыра
тұрғаны .
М аған кім нің басы қосылар екен?
Ш е р н и я з .
(Жаңылтай екеуінің басын со-
гыстырып).
Міне, саған қосатын бас бар екен!
Ж а ң ы л т а й
(шегініп).
Қойшы, к ал к ам ,ұят
емес ne?
Ш е р н и я з . Ж ас к ісіге уяты жок.
Ж a ң ы л т а й. «К ісі асы на сабы р» д е ге а
Ш е р н и я з . «Піскен асты ң күйігі ауы р»,
А уы зға салған тәуір деген.
Ж а н ы л т а й. «Неткен онай батпан күйрық!
Ш е р н и я з . Ж е! - деп келді ақтан бүйрык...
Бос калжынды тасталы к,
Раушанды тез алып шык!
Ж a ң ы л т а й. Пай, пай, Ш екен!
Сабыры ңы здың ж октығы-ай!
Қалай шығад, ауыл тегіс үйыктамай?
(Кетіп
бара жатып.)
А сықпаныз, келерміз кеп тоқтамай.
(Кетеді.)
Ш е р н и я з . Міне, шырағым, казақты ң әйелі,
М ы нау аспан қандай ашык болса,
Бүлардьщ жаны да сондай ашык.
Б а з а р б а й . М ы наны мен бір айналдырып
көрейін.
Ш е р н и я з . Бастап бердім, өнерінді білейін...
Б а з а р б а й . Кәпірің сөзге сайрап түр.
Сүріндіріп кетпесе.
Ш е р н и я з . Ж ігіттігін күрысын,
Соған айлаң жетпесе.
Б а з а р б а й . Ә зілге шоркак, болушы ем.
Ш е р н и я з . Боз бала боп көріп пе ен?
Кереку-Баян кітапханасы "Рухнама"
Б а з а р б а й . К ісі аркы лы түруш ы ем.
Ш е р н и я з
(ауылга қарсы).
Әне шыкты өзі де.
Б а з а р б а й . О ны аулакка тартайын,
С ш ж әрдем қыл сөзім е.
Ш е р н и я з . Д ұры с.
(Аз кутіп турады. Жа-
ңылтай. Раушан квледі)
C ay ж үрдің бе, сәулем !
(Қолын устайды.)
Р а у ш а н
(сызылып).
Үш -ш үкір.
Б а з а р б а й
(Раушанмен амандасып).
Сәле-
мет ne, қурбым!
Р а у ш a н. Y ш-шүкір.
Б а з а р б а й
(аналарга қарап).
Бакы тты бо-
лы ндар!
Ш е р н и я з . А й тканы н келсін!
Базарбай, жан досы м сш,
Сүйген жарым - бүл Раушан,
Рауш анны н досы Ж аны лтай,
Бәрің менщ касы м да!
Д осты к, бакы т, м ахаббат,
Бәрі казір басым да,
Ө м ірдегі бүл менін
Бір б акы тты минутым .
К е д достарым, д осты кка,
Қолдары ңды беріндер.
Б а з а р б а й
(қол устап).
Мен киям еттік до-
сы н!
Р а у ш а н
(қолын беріп).
Етегіннен үстасам ,
Ж олы ңа күрбан бір басы м .
Ж а н ы л т а й
(қолын беріп).
Талайы н, кал-
кам, аш ы лсы н!
Ш е р н и я з . Ж ана көңілім жай тапты,
Е к е /- екеу болайық.
Екеуін арман барыңдар,
Ж ас адам ға сол лайық.
Ж а н ы л т а й . Б ә -ә-л і!
Ш е р н и я з . Ж аңы лтай, сен Рауш анды
Ж ақсы көрсең, бұл түнді
Қызықпен алғы м кеп еді,
(Жаңылтай Раушанга жалтақтайды).
Б а з а р б а й . И ә, күрбым бүл жалған
Екі айналып келмейді.
Р а у ш а н . Бара ғой енді, кайтуш ы ед!
Ш е р н и я з . Әзілден басқа не айтушы ед.
Ж а ң ы л т а й
(жьшиып).
М ыналарың жат
екен!
Б а з а р б а й . Бұл екеуін әдейі
А ңдуға келм есеңіз,
Былай там ан барайык.
(Жетектейді).
Ж а ң ы л т а й
(азырақ, жүріп тоқталды).
О сы ж ерде-ақ тұрайық.
Б а з а р б а й . Олардың сөзі бүл жерден естіліп
түрады ғой.
Ж a ң ы л т a й. Бү ж ердш де естілмес.
Б а з а р б а й . Кішкше былай баруға,
Қорқасыз ба, замандас?
Ж a ң ы л т a й. Ондай кісі қорқатын
Қүбы ж ығы ны з бар ма еді?
Б а з а р б а й . Ж ай... әшейін...
Ж a ң ы л т a й. Әшейін деген немене?
Б а з а р б а й . Әшейін тек, әшейін.
(Аналарга
қарап.)
А налардың жарасуын!
Ж a ң ы л т ай
(жарыса). О
гы кы рға, бүл
тықыр не қосылсын!
Б а з а р б а й . Не дедіңіз?
Жүсіпбек Аймауытов
Кереку-Баян кітапханасы “Рухнама"
і
Ж а н ы л т а й . Т ек... ә ш ей іа
(Базарбай ж ел-
кест қасиды.)
Ш е р н и я з . С ағы н д ы ң ба, жаным?
Р а у ш а н . С ағы нбай...
Ш е р н и я з
(бетіне қарап, аз турып).
Бү гін алып кетсем , кайтеді?
Р а у ш а a К ім ді?
Ш е р н и я з .
Сен
і.
Р а у ш а н . Ш ы н ба?
(Курсініп.)
Қаннгн қаперсіз кеп түрсам...
Ш е р н н я з
(жымиып).
Ойнап айтам.
Р а у ш а а Б эсе!
Ш е р н н я з. О сы келш жүргданщ өзі кандай
тамаша!
Р а у ш а a Көріне к е л га і ж аксы ғой,
Ж асы ры нбақтан оңаша.
Ш е р н и я з . Қол үстауды ай тасы н ғой?
Күйеу болыи сы зы лы п,
Қ аты ндар келіп камаса,
Д уанаш а таласа,
Ойьщ сол-ау, балаша.
Р а у ш a a Оңайы н тә уір көресіз.
Ә йтпесе елдің салты да
Ж арасы м ды ем ес пе?!
Ш е р н и я з . Ж арасты ғы н біздерден,
Өзгелер-ақ істесш .
Р а у ш а а Боласы з ба айтканға,
Өз еркіңіз болм аса.
Ш е р н и я з
(Базарбайга).
Базарбай! Қал
калай?
Б а з а р б а й
(куліп).
Т ер іс емес.
Ш е р н и я з . Қайы рлы болсы н!
(Жаңылтай
бетін басады.)
Жүсіпбск Аймауытов
Қане, ж аным!
(Раушанды суйеді).
Б а з а р б а й
(Жаңылтайга).
А наларды қара,
кел біз де...
(Суйеді.)
II с a х н a
Ш ернияздын отауы. Ш ЕРН И ЯЗ бен А Л Ш А -
ҒЫ Р
А л ш a ғ ы р. LU екен, әлгі сорлыға бір жапырак
Қағаз бере салсаң ед жонін сұрап.
Ш е р н и я з. Не деп? М алы ұрланғанын
көргемін жоқ,
Моййына салған жерде болғамын жок.
А л ш a ғ ы р. С от саған таны с адам дегенді
естіп,
Бізді арка ғып әдейі келгеннен соң.
Бір жапырақ кағазы н да аяды деп,
Өкпелеп қайтады ғой бермеген сок.
Ш е р н и я з . Ағатай, тап осындай уақ жүмыска,
Қинамасаңы з екен бостан-босқа.
А л ш a ғ ы р. Ш ырағым, саған уак болғанм е-
нен,
Бізге үлкщ іс, ойласак шаруа ж ай ы а
Аз ғана малды сонын шөбіменен
Аман сақтап жүрміз ғой жыл-жыл сайын...
«М алы н алып бере ғой» дем есең де,
«Тезірек тексерсең » деген тәрізді.
Бірдене сүйкеп берсең дем есінді,
М әз боп кетед мал өндірген тәрізді.
Ш е р н и я з
(ойланып).
Батбакка мені батырмай,
Ты ны ш болмайсыздар ғой.
(Жазады.)
А л ш a F ы р. Батпассын, ел ішіне келгеи соң,
Ел созінаі басы нды аласың ба?!
Кереку-Баян кп ап х ан асы “ Р ух н а м а ''
'і
Үй ішіне пайда келтірмей жүрген
А замат жок казактьщ баласы нда.
Қүр таза болам д е г а м е н бола м а?!
Ә н ^ күн кандай кызды Базарбай да.
Бір талай жыл окы дьщ , адам болдьщ!
С онда б ізге келтіргщ пайдаң кайда?!
Ш е р н и я з
(хатты беріп жатып).
Е нді там ы р-таны сты қойыңызш ы!
А л ш а г ы р
(хатты буктеп жатып).
Күдай там ы р-таны стан ай ы рм асы н!..
Күн бүрын есіңе сап қояйыншы,
Қала жүзін көруден ойым бар ед.
Үй -іш і мүлде ж үдеп, тозы п барады.
С ататы н м алдың д а ы ңғай ы кем ед...
Рахымжан, И сайндар туғаньш а,
Сою здан көп кездем е әперіпті.
Ш е р н и я з . А ғатай ! С ауда ісіне кіре алмай-
мын,
Ш атақ іспен ш атасып жүре алмаймын.
Ел д ің пүлын жеп қойып, сотты болып,
Ж үргенін білмейсіз бе Күрең байдың?
А л ш a ғ ы р. С отты болған к ісін і білгенім
жок.
А лғандар киініп жүр кенеліп-ақ.
Ш е р н и я з . Жо, жо, ж оқ. А та м а ң ы з .
Кіріспеймін.
А л ш a ғ ы р
(жьшиып).
Қойдык енді.
(Ке-
теді.)
Ш е р н и я з . Күнде сөз, күнде м үңын шак-
кан қазақ,
Бір-бірін аунаты п жеп ж атқан казак.
Залымға, күштілерге күші жетпей,
С от іздеп, тен дік іздеп ш апкан қазақ.
Жусіпбек Аймауытов
Сөзіне кіріспесен, керегін жоқ,
К іріссен, өзіне өсек жапқан казак.
Елге келіп ты ны ш ты к, алам десем ,
Басы м нан артып кетті-ау тарткан азап!
(Раушан кіреді.)
Р а у ш а н . С із естід ініз бе?
Ш е р н и я з . Н ® і?
Р а у ш а н . Ж анылтай кашып кетіпті!
Ш е р н и я з . Барсын!
Р а у ш а н . Қойшы! Барған нгсі!
Ш е р н и я з . Әйелдін еркі өзіңде.
Кетем десен, сені де үстай алмаймын.
Р а у ш а н . Ойы ны ны зды ксн түршы...
Қарлығаш қа обал болды ғой!
Түлкібай деген қумснен
Сорлы устасы п жүруші ед,
Сол азғырып беріпті.
Ш е р н и я з . Оны кім біліп койыпты?
Р а у ш a a Әкемдер де айтып отыр.
Ш е р н и я з . Жарайды, кеш егі газет кайда?
Р а у ш а а Ж аткан ш ы гар... Ж анылтайды
қайтеміз?
Ш е р н и я з . Ө зін не сөйлеп түрсын?
Қашкан катын бай табад,
Қатынды сот тексеред...
Газет кайда кеш егі?
Р а у ш а a Газетті қайдан білейін,
Тетелес үстап о ты р ғаа
Ш е р н и я з . Tan газетті!
Р а у ш а a Қайдан табайы н?
Сан кісі келед,
Сан кісі кетед...
Кереку-Баян кітапханасы "Рухнама'
Ш е р н и я з . Г азетке ие болмай, не б ітір есін ?
Р а у ш а н . С оған карал отырым б а?..
(Іздейді.)
Ш е р н и я з . Ә дде кім нің көйлек-ж аулы к,
ш үберегін тіккенш е,
осы үйдегі қ ағазға ие болсайш ы!
Р а у ш а н . Әдейі әкеп оты рған сон, үят емес
ne қайтару?
Табы лар енді, еш кайда кете койган жок шы-
ғар!
(Шыгып кетеді.)
Ш е р н и я з . Н аданды кты кой-ay бүл! Түк
есі жок.
Г азет, қағаз жиюмен жүмысы жок,
М ең-зен болып, езіліп оты рғаны .
Ертеден кара кеш ке іс тіге м е?!
Қ ы з-каты нм ан сөйлесіп бос жүре ме?!
Ж оннан-ж онға ш ы ғандап ту з кете м е?!
Бипазданы п ж ум ы сы бір бітпейді.
(Раушан кіреді.)
Ш е р н и я з . Бар ма?
Р а у ш а н Бала жібердім.
Ш е р н и я з
(шыгуга айналады, Раушан қал-
гагын әпереді).
К утпей-ак кой!
(Қолынан жулып алады да,
кетеді.)
Р а у ш а н
(ойланып).
К иім ін эперсен де жа-
ратпайды,
Қ олы на су күйсаң да, жаратпайды
Кірі ж аман ж уы лса тагы пэле,
Ішкен асы н бойыңа таратпайды ...
Қ үдай -ау! Бүған енді калай ж ағам ?
О сы н ы ң бабын, тәңірі, калай табам ?!
Қ абағы н а карай-ак отырамын,
Жүсіпбек Аймауытов
Н еге тары қканы на қайран калам!
Көңіліне әлде б ө т ® ой кірді ме,
Қалаға к ету ге әлде бой үрды ма,
Әлде онда менш өзге жары бар ма?
Әлде қырдьщ кы зы ғы тойдырды ма?!
(Қордабай, Алшагыр кіреді. Раушан бетін
тасалап, шыгып кетеді.)
А л ш a ғ ы р
(Қордабайга).
Ж оғары ланы з.
Ш ы рағым -ай, тасаланбай-ак кой деп ем,
Бүл отауға калай кірмей түрамыз?
Қ о р д а б а й
(отырады).
Ж а с адамныңәдепті
болғаны оң.
А та-анадан әдеп пен ар көргш соң,
Ж алғы з болып ш алжандаған бала емес.
А л ш а ғ ы р
(отырган соң).
Сөзіңізді өзіңіз
жайлап айтарсыз,
Қалада тік жүріп өскда бапа ғой.
Бүралауға артық көне бермейді.
Ы нғай ы на жіберіп, тартып, саумалап,
Ж ана ғана мүсылман ғып келеміз.
Қ о р д а б а й . Ш ы ккан жері казак кой,
Еш кайда кетпес, ж әндігер.
Елде бірер жыл түрса,
М олда болып көндігер.
А л ш a ғ ы р. О рысты ң ұлыктарын да
Қ азекең илеп алатын.
Бү да үйршеді ғой.
Кіділігі болмаса,
Өзіміздін бала ғой.
Қ о р д а б а й . Бүзатын көбін кала ғой,
Ш әрлі жердін сүреңі.
Не ғып, шіркін, ж еңбесін?
А кылы кем болмаса,
Н еге икем ге келм есін'’
А йналы ска келм ейтін
«
Бөйттік, ш өрттік, ш ы к !» дейтін
А қы лсы здан шыгады.
(Шернияз кіреді. Отырган соң.)
А л ni a ғ ы p. Ш ы рағы м , Ш екен!
А ксакалды ң к өңілінде
М уддесі бар керінед,
Ж еш қандай те гін д е,
Қ улагы ң can кер ер сің?!
Ш е р н и я з. Ты ңдай ы қ.
К о р д а б a it. Балам, ол м ынау еді ты ндаған-
Қараекем кіндігінен туған жанда,
А тадан аз ө ск а п біз боламыз,
Мал да, жан да Ж етпісбай гукы м ы нда.
Қараекең улдары на а ш іі бергеи...
М алды да, к о н ы сты да кылдай белген,
О кезде омакалап жер беле м е?
А йтты , болды. кағазды қаш ан білген.
Қ араекең түстастары н касы на алым,
Сонау бәй ге тоб еге ш ы ккан барып.
«О сы д ан сонау кары н ш иге дейін,
Ж ерімді бөлдім » депті екі жарып.
«О ң ж ағын А лпы сбайы м ал сы н », - дспті,
«Ж етпісбай сол ж агы н да к ал сы н » - депті.
Бері келе Ж етпісбай өсіп-өніп,
А там ы зды ң болігін ж аншып өтті.
«Бетқүды к» табы ны м ды иеленді,
Неше кабат д ауласты м , акыр женді.
Олардын пы сы қтары тендік бермей,
Тауы п алды ж аксы ларға сүйенгенді...
Сол жерімнен нырай кап түрайын ба,
!
3
ф .
Кереку-Баян kitапханасы "Р у х н а м а "
Жүсшбек Аймауытов
Ж ок, сендердін түсы н да сүраны н ба?!
Ш е р н и я з . «Беткүды қтан» б аска да ша-
бы нды ны з.
Бар емес пе оты рған ши бойында?!
Қ о р д а б а й. Бар болғанм ен ол ж ердін
шөбіндей шөп
Меи ш абатын жерлердін кеб ін д е жок.
Т ау жайлаган арык ат бір ай койсан.
Семіруш і ед ж ып-жылтыр көмірдей боп.
Ш е р н и я з . «Беткүды кты » алғанға канша-
ма жыл?
Қ о р д а б a й
(ойланып).
Баягы жүт мешішіэі
бұрын-ау ол.
Ш е р н и я з . Қ ағаз жасап. не бөлік салмаған
сон,
Бү күнде ата сөзі болмас дәлел.
К о р д а б a й. О ған не дәлел керек? Елге
мәлім:
С әрсекен, Ш алабайлар керген б ә р іа ..
Ш е р н и я з
(мырс етіп).
On
кісілер влгелі ата.м заман,
Білмеймін кандай дәлгл бола аларын?
Қ о р д а б а й . Ж ақсы ны н өзі өлгшмея, сөзі
өле ме,
Кейінгі үрім-бүтак көзі өле ме?!
Ш е р н и я з. Ты м ескірген дау екен аяксыған,
Ж ол табу киын болар, сірә, буған?!
(Алшагыр жымиып отырады.)
Қ о р д а б а й . Ш ырағым , не дегенін Ж етпіс-
байдын
Түкы мы көптік кылад дәйім маған.
Ш ы ғын келсе алдымш маған салад,
Ол түкым ж еті түндік, мен ж алғыз-ак,
Т ы м болм аса көзім нщ тір ісін д е,
Бір ж ұлқы сы п, састы рсам , м аган мүрат!
Ш е р н и я з . Ш ы ғы нды түндікке ем ес, м алға
карай,
Бө лу ге ти істі ғой алаламай.
Қ о р д а б а й . Ө зге жүрт түндік басы тарты п
сиы р.
М енің арты к тартаты н м әнім калай?
Ш е р н и я з . С өзіңіз жер туралы ем ес пе еді?
Қ о р д а б а й . Ж ер туралы және бір жұмы-
сы м бар?
Ш е р н и я з . Иә!
Қ о р д а б а й . Түлкібай деген алаяк діннгн
безген,
Бір каты н азғы ры п ап көршімізден,
Б о лы сты ң шабарына сатып оты р,
Бүған не ж әрдем щ бар? Қандай ізбен...
Ш е р н и я з
(сөзін бөліп).
О ған менен ж әрдем
жок,
Әйелдің
еркі өзінде.
Қ о р д а б а й . Әйелде ерік бар ма? Кім азғырса,
С о ған күл. Қарлы ғаш тан әзер болса
Ш абарды ң екі-ақ карасы арты к ш ы ғар...
С о ған кетті, көрермін біраз түрса!
Ш е р н и я з . Қ айтесіз?
Қ о р д а б а й . Бүйте берсе, кедейде каты н
қалм ас...
Е к і бірдей баласы н азынатып,
Бір үйді кетті құртып қаңы рағы п.
А л ш a ғ ы р. Бай ғүска ты м обал ғы п кеткен
екен...
Қ о р д а б а й . Обалды сйламады, тәңір атым.
Т ө р тті-б е сті қараға каты н ала м а?!
Кереку-Баян кітапханасы “Рухнама"
Жусіпбек Аймауытов
Ә йтпесе балаларын асырай ма?!
«Ұрғаш ы да шаш үзын, ақыл шолак»
Деген сөз айты лған ғой осындайда.
Көз жасы анау екі жас баланы ң
Барған жерде баркадар тапкы за ма?!.
А л ш a ғ ы р. Өзінен туған балалар ғой?
Қ о р д а б а й . Ішінен ш ы ккан баласы,
Бүл сайтанды койсайшы!
(Базарбай кіреді.)
Б а з а р б а й . А ссалаум ағалайкум .
Қ о р д а б а й . У ә л ік сәлем!
Б a з а р б ай
(Шерниязбен қол устасады).
Сәлемет пе?!
Ш е р н и я з . Өзін де ам ансың б а?..
(Өзгелер-
мен ж ай амандасады.)
Ауы л ж актан ш ы кты ң ба?
Б а з а р б а й . Бес төбе жақтан келем,
С оға кетейін деп...
Ш е р н и я з . Қаладан хабар алдын ба?
Б а з а р б а й . Жок.
Ш е р н и я з . Қаладан әзір ойың жок па?!
Б а з а р б а й . Жүрмекші едім кешікпей,
Аз жүмыска алданып.
(Ақсақалдарга қарайды.)
А л ш a ғ ы р. Ақсакал, ты ск а шығалық,
Ж астардын сөзі бар шығар?!
(Екеуі кетеді.)
Ш е р н и я з . Иә, сені сот жакта жүр деп естідім
бе?!
Б а з а р б а й . Барып едім бір ж ігіт
Қыз алып кашамын деп,
Мән-жайын айтайын деп...
Ш е р н и я з . А ғайы нны ң сөзіне кірістім де.
Б а з а р б а й . Кіріспей ш ді кайтейіқ
Көрнсу зорлык кы лған соң...
Ө зіқдағы кіріспей,
Кереку-Баян кітапханасы "Рухнама”
Қарап ж аткан ш ы ғарсың.
Ш е р н и я з . Ж өні бар іске болм аса,
Ж ө н сізге кірген жерім жоқ...
Қ ол ға тү скш уры ны
А ғартқан өнерім жок-
Б а з а р б а й . Кім айтты колға тү сті деп?
Ш е р н и я з . Кім айтқаны не керек?
См айы дды ң баласы
Ұ р лы қ қы лмауш ы еді деп,
К уәлік бер есің бе?!
Б а з а р б а й . К уәл ік ті б ер е м іа
Бүл күнде оған саіемін.
Ш е р н и я з . Сен бүзы лған екенсің,
М ы н ау ы ң нағы з елдегі,
Партия басш ы сөзі ғой.
Б а з а р б а й . Партия басш ы өзщ сің,
Ү ры ларды ң тізім ін
С отқа неге даттад ы ң?
Бізд ің ж ақтан жиырма бес
Ү р ы ны тізіп бергенде,
Өз ж ағы ңнан ж етідш
А рты қты неғып таппады ң?
Ш е р н и я з . Ш ы рағы м , сенің ж ағы ң нг,
Елд і мен бөлмеледім б е?
С о т сурады , мен айттым
Өзім білген үрыны.
Б а з а р б а й . Ә ділдікке ол жатпайды.
Сені өз ж ағы н ж ақтайды
Д еп ойламаушы ем, сір ә да.
А удара байлап бергш соң,
Ел булш бей тура ма?!
Ш е р н и я з . Ж оқ үры ны қайт дей сщ ?
Б а з а р б а й . Ж ок ем ес, ұрыларың оар
Жусіпбек Аймауытов
А лы стан алмаса да
А уы л үйді торитын
Толы п жатыр үры-кар.
Кеше Ә бдікәрім нің
Сиы ры н үрлап А рынны н
Төлеп оты рған жоқ па?!
Сотка неге берм едің?!
Ш е р н и я з. Ол итті сотка ж ібергем,
А сты рты н бітсе, білмеймін.
Б а з а р б а й . Ж ок сөз, әбд ш білесің.
Білм егш боп жүресін.
О дан-дағы «ж акыным»
«А яды м » десең, ж еңесін.
Ш е р н и я з . Ондай жала жаппа сен,
Білмей калсам, шамам жок,
Біле түра «ж акы н» деп,
Ж ам андығы н жасырып,
Ондай кәсіп кылғам жок,
Сүмдығынды асырып,
М аған келіп шатпа сен!
Б а з а р б а й . Ш атпасан, сен шатпа!
Сенің канжығанда
Жүрген мұнда к ісі жоқ.
Ш е р н и я з . Үры сқалы келіп пе ең?
Бар ендеше, кырып ал!
Б а з а р б а й . Қырғанымды көрерсің!
Ш е р н и я з . Көрермін енді!.. Ұмытпа!
Б а з а р б а й
(шыгып кетеді).
Сен де осынын
ды үмытпа!
(Кетеді.)
Ш е р н и я з . О кудан садаға кет!
Оңбаған, бұзылған ит!
сенін арам ед,
Кереку-Баян кітапханасы Нухнама
I
Ел бүзғыш бір лағы нет!..
Бірге оқыған ж олдасын,
Қол алы сқан жан досы н,
М үндай болды қайтерсін?!
Т у ы сқ ан н ы ң есілдерті -
Сен аркылы мал табу.
Кім ге сөзіңді ай тарсы ң?..
М ы нау е д сір ә, өртер.
(Алшаеыр кіреді.)
А
л
ш a ғ ы р. М ы на бір хатты ауылнай беріп
к е т іп т і.
(Ш ернияз ж ырт ы п оқиды. Қ абагы
тусіп, басын қушып, отыра кетеді.)
А л ш a ғ ы p. Не сөз екен, жай ма?
Ш е р н и я з
(аздан соң).
Мен жүремін, ат
қамданы з...
А л ш a ғ ы р. Япы р-ай, не сөз екен?
Ш е р н и я з . Түб ім е ж еттіндер.
А л ш a ғ ы p. Не кы лды қ, ж аным?
Ш е р н и я з . Үстімнен ш ағым барыпты.
А л ш a ғ ы р. Ж ат жумыс екен... Кім ж азыпты?
Ш е р н и я з . А ғатай ! Бары ңы з, ат... ат!..
А л ш a ғ ы р
(кетіп барады).
Бүл кім екен,
бүл?
Ш е р н и я з . К ір іс п ^ т е ж ауы зды кты
Көре-түра ш ы дам айсы н!
К іріскенде бүл сүм ды кты ,
К өресің д е, түра алм айсы н.
(Рауилан кіреді).
Р а у ш а н . М анағы газет жок болды.
Ш е р н и я з . Ж огалы п кал, шошка!
Р а у ш а н
(теріс қарап көзін суртіп).
Қүла-
ғы м мүны д а естіді м е?!
Ш е р н и я з . О дан д а зоры н естір сін !
(Шы-
гып кетеді.)
И т әуре боп өлгш ім ш е,
Е ң болм аса өз басы м а
Б ак ы т іздеп байкайын.
(Турады. Сагатына
қарайды.)
С ағат қазір се гіз жарым,
Келер кезі болды -ау, ж аным!
Бұ қалайша кеш ікті.
(Артына ж алт қарап.)
А х, міне, өзі!
(Жәмилә кіреді.)
Ж ә м и л ә. С із мұнда екенсіз?
Ш е р н и я з. Біз уәдеш іл кісім із.
(Орындық
нусқайды.)
Ж ә м и л ә
(отырады).
Солай екш ... көп б ол
ды ма?
Ш е р н и я з
(от ы рады ).
Ж ар ты с а ғ а т
күттірдіңіз.
Ж ә м и л ә. К еш ініз... үйде к ісі боп...
Ш е р н и я з. О, кай к ісі?
Ж э м и л ә. К үләнда ж еңгсй
Театрға шакырып,
Күнүзын босатпағаны...
Әрең, деп кана күтылдым.
Ш е р н и я з . Әйел болса, уақа емес.
Ж ә м и л ә. Әйелдш басқа кім дейсіз?
Ш е р н и я з . Бозбала ма деп едім.
Ж ә м и л ә. Сіз күдікшіл екенсіз...
Ш е р н и я з . А лланы ң әм ірі, ішім тар.
Ж ә м и л ә. Кім-кімге болса да ма?
Ш е р н и я з . Ө згеге ондай емеспін...
Ж ә м и л ә. О ньщ ы з қы зы қ нәр се е к ш !..
Ш акы рғанда кәнгки,
Не сөз айтпак едіщз?
Ш е р н и я з . Ө зінізш е кандай сөз
АЛтады деп ойлайсыз?
Жусіпбек Аймауытов
Ж ә м и л ә. М ш ... кайдам?
Ш е р н и я з . Мен, Ж өмилә, айтайын деп,
Э л д авш е окталдым.
Өзімді-өзім байкайын деп,
Айтпай талай токгадым...
Ж э м и л э. Айта берінз.
Ш е р н и я з . Ү й де, түзде сені көрсем,
Азап шегем, бүлкынып.
Бұдан әрі шыдай берсем,
Өлетінмін түншығып.
Ж ә м и л ә . Н егеүйтесіз?
Ш е р н и я з . Сөзің майда, жүзің жарқын,
Д әтің берік тастайсың!
Ойын м аен шынның парқын
Білдірмейсің, ашпайсың?
Ж ә м и л ә . Қаш ақ жаным!
Ш е р н и я з . Әлде әзінж н сөзін, бөлек,
Сырынды ішке сактайсың.
Ж үрегіцді көленкелеп,
Ашар мезгіл таппайсың.
Әлде өзіне кызык, шығар
Әуре еткенің мазағьщ!
Дейсің бе әлде - «болсын күмар,
Тарта түссін азабын».
(Түрегекді.)
Сыр сактағыш, ел сынағы,
Берік жансып жүруші ем.
Жұртты сөгіп: «Таныркағып
Неткен жан!» - дш күлуші ем.
Бүл нг ғажап, өзгелердаі
А ртык болды жүлдызьщ!
Жүзіңде әлде бар ма пердең
Көрмей койды сын көзім.
Әйел адам жеңіл ойлы
Кереку-Баян кітапханасы ‘‘Рухнама’
Деп ойлаушы ем, iim тар.
Ол сйымнын бәрін жсйды,
Қаралдыңның œ ci бар?
Ойлап тынбай куні-түні,
Дуанамын деліқұл
(Отырады.)
А хы нды қ деп үкпа мүны
Ж анған отты ң лебі бұл
Ж ә м и л ә . Сөзіңіздің бәрі де шын,
Мен көптен сеземін.
Сыр аша алмай болып жакын,
Іштен тынып, төзем ін
Сізді ж деп кемітешн,
М ш де сізді сүйемін.
Сүйемін деп меи æ дейін,
Ішке бәрін түйемін
Ж үзімдегі менің пердем,
Сіз байлаулы адамсыз.
Бөгеуші еді ақыл-зердем,
Болмағай деп табансыз.
Әйеліщз бола түрып,
М ш і қалай көрмексіз!
Менщ айтқан бүл сөзіме,
Не деп жауап бермексіз?
Ш е р н и я з . Ж әм и л әж ақ не д е гш ің
Ш ын ба мші сүйгенің?
Сүйген адам ойлай ма екен
Істің тигш -күйгш ін?
Ж ә м и л ә. М ш і өйтіп сы нам аң ы з,
Ж еңіл сйлы жан емен.
Аз кундікке алданаты н
Е е білмейтін бала емеа
Ш е р н и я з . Бір күш ж еңді ж үрегім ді,
Сүйем сені зар етем.
Жүсіпбек Аймауытов
Қабыл етсең тілегімді,
М әңгілікке жар етем.
Ж ә м и л ә. Е к і жүрек калай сияд,
Бір адамның ішінг?
Ш е р н и я з. Ол әйелді күрбан етсем.
Ж үрггын бізде ici ш ?
Ж ә м и л ә. Әйеліңіз сүлу шығар,
Байдьің ерке баласы?
Қалай онай кұтылмақсыз,
Бүлінбей ме ел арасы?
Ш е р н и я з . С үлуы нан не пайда бар,
Ж анға сусын бермесе?
Ж алған сөзді айтам ба егер,
Тастауға өлім келмесе?
Қайным күшті, бай жер де емес,
Елге бүлік салатын.
Күштілерге c arrai де емес,
Аяғымнан шалатын.
Табиғаггың, берген бағы -
Қадірім бар елімде.
Бүдан зор іс қылсам-дағы,
Басар жан жок белімді.
Ж ә м и л ә
(ойланып).
Сөзге уәде берер едім,
Бірақ м аіі ң окыңқырап,
Елге кызмет етсем дегш,
Көнілімде ойым бар!
Ш е р н и я з . Гимназия бітірсең
Осы оку да аз емес.
Себеп кылдын мүның несін?
Ол айтканың сөз емес.
Ж э м и л э. Уй ішіммен кеңесейін...
Кесіп сізге æ дейін?
Ш е р н и я з. Өз басы на өз билігің
Кереку-Баян кітапханасы "Рухнама’
Келмейтүғын болғанда...
Қ алм аған соң балалы ғың,
Не болдың оқып болғанда?
Ж ә м и л ә
(ойланады).
Серік тауып, басты беру
А са қиын жұмыс кой...
«Ол әйелден беземін» деп
Серт қылсаңыз дүрыс қой...
Ш е р н и я з . А намның ақ сүтім зкн
Т астауға ант іш ейін!..
Ж ә м и л ә. Қарғанбаңыз, мен сенгйін,
Тіліңізге кег-ейін...
Ш е р н и я з . Ш ын ба, сәуж м , келші жаным!
Келші, құшып өлейін
(Сүйеді.)
Неткен ж ақсы, нгткш тәтті бұл минут!
Бізге қарап, бақшадағы гүл күлгд.
Ж әметайым! Ж ан-жағьщ ақараш ы!
Жер де, көк те жаңа түсте түрлзед!
Ж ә м и л ә.
(жол жаққа қарап).
Ах!
Ш е р н и я з. О, æ , Ж әмеш !?
Ж ә м и л ә.
(шошып).
Базарбай!
Ш е р н и я з . Одан неге шошыдын?
Ж э м и л ө. Ол көрсе, ө сек қылады.
Ш е р н и я з . О сек б ізге не керек?..
Баска себеп бар шыгар.
Ж э м и л э. Неткен себеп, жасаган!
Ш е р н и я з . Айтпакдпы, мш үмытыппын,
Ж әмеш , аід і айтшы маған,
Базарбаймен æ r e жүре бересщ ?
Ж ә м и л в . Қалам ыздақызм етқы лы птүрды да,
Біздің жақпен таныс болған жайы бар.
Сондықтан ол кез-келгш де сөйлгсіп,
Жүсіпбек Аймауытов
Тек әншейін шығарып сап жүред!
Ш е р н и я з . Базарбайды мш жаксы білемін,
Әйелмен ол «тек әншейін» жүруші ед.
Ж ә м и л ә. Сенбейсіз бе, өзгелерін білмеймін,
М аған өйтіп аузын да ашып көрген жок.
Қылжалактап жүргенге тек мәз болад,
Мактан үшін, әлде әурелік кім білед?
Ш е р н и я з . Рас, онда мактанш ақты к үлкен
бар.
(Базарбай көрінеді).
Б а з а р б а й .
(өтіп бара жатып).
О гырыс
кайырлы болсын!
Ж ә м и л ә. Бері келші, Базарбай!
Б а з а р б а й .
(тоқтап).
Н емзіе?
Ж ә м и л ә. Күләнда женгейді көрдің бе?
Б а з а р б а й . Күзетгіріп койып па ен?
Ш е р н и я з .
(қырындап).
Мынау калай ожар!
Ж ә м и л ә. Отыр, бірге кайтайык
Ш е р н и я з . Базарбайдың отырмайтын мәні
бар.
Менімш көптш араз болатын.
(Турегеліп).
Кел, Базарбай елдегіні тастайы к!
Қолынды бер, ескі жолдас едік қой.
Б а з а р б а й
(қолын беріп).
Араздыкка мен де
күмар емеспін,
сен тастасаи , мен № кылам кек сактап?
Ш е р н и я з . Міне, жана жарасты!
«О н бағанн ы ң саяғы
Түзде жүріп тебісер»,
Деген мәтел рас сөз.
Бір қалада бір журіп,
Араз болу келіспейд.
Ә сіресе тап бүгін
I
Араздьщтьш б әрін д е,
Т үгел кеш кім кеп отыр.
Ж э м и л ә
(жымиып).
Ішкеннен cay ма едіңіз?
Ш е р н и я з . М енің ішкен шарбатымды
Кім ш ісе де тасқы ндар!
Б а з а р б a й. Т е гі адамды мае кы лғандай
Күшті нэрсе болды ғой?
Ш е р н и я з . Сондай күшті!
Б а з а р б а й . А на ж ы лғы ж айлаудағы дан да
ма?!
Ш е р н и я з . О дан да!
Б а з а р б а й . Үлкен қ ы зы қ екен!
Ж э м и л ө. Ж үм бак сөзд і койсаңдар екен.
Б а з а р б а й
(кекеп).
Ж үм бақ па?
Ж э м и л ә. Ж айлау-м айлау дегадге айтам.
Ш е р н и я з . Ж эмеш , энтек сабы р к ы л
Базарбайға екі ауы з сөз айтайы н!
Ж э м и л ә. М үндағы лар туралы ем ес пе?!
Ш е р н и я з . Ж ок, баска.
Ж э м и л э. Ж арайды.
Ш е р н и я з
(Базарбайды қолтықтап).
Б ы
лай там ан барайық.
Ж э м и л ә. Е нді қайтты м ? Базарбайға немді
айтты м ?
Ж асаған-ай, кайдан кеп ем осы нда!..
Ш екен менен арам ы зға от салып,
М ы на соккан бүлдірм есе жарар ед.
Бү д а мені өзім сініп жүруші ед.
А рамы зда тер ең -тер ең сы р бар ед.
М ұны не деп ж үбатармын, алдарм ын?..
Ш екен менін ақты ғы м а с а ііп ед.
Ол с а т ш кой, бәріне д е көніп ед.
Қ аты ны нан б езуге ант беріп ед.
^
К
е
р
е
к
у
-
Б
а
я
н
ютапханасы “Рухнама''
Жүсіпбек Аймауытов
(Ер ж ігітті өз жарынан бездіріп,
тартып алу, кандай үлкен керемет,
Маскарамды ш ығармаса жарар ед,
Неде болса болып қалды болар іс.
Енді бүған ж айла курсам намар ед.
(ойланады)
Әй, алакай! Таптым айла, ха-ха-ха!
Еркек біздін айламы зға садаға!
(Шернияз, Базарбай келеді.)
Ш е р н и я з . Н еге күлдің, Ж әм илә?
Ж ә м и л ә
(куліп). -
С ж дердағы !
Ш е р н и я з . Н еғыппыз?
Ж ә м и л ә. Е х , бозбала, бозбала!
Ж алғы з тастап әйелді,
Кете ме екен күр дала?!
Мүндай үлгі кай елде?
Ш е р н и я з __ш ы лы ғым ы з жуырда
Арылып кете коя ма?!
Б а з а р б а й . «Ондай-ондай хан қы зы нда да
болады»,
Ш алдырмайтын адам тегі бола ма?
Ш е р н и я з . Базарбай, ш ылымың жок па?
Б а з а р б а й
(қалтасын басып).
Жок екен,
үйде калыпты.
Ш е р н и я з . M a i казір шылым алып келейін.
Б а з а р б а й
(сазарып).
Жарайды.
(Шернияз
кетеді.)
Ә ңгім е осылай болды ма?
Ж э м и л ә. Қалай?
Б а з а р б а й . Білмегенсіп оты рсы н ба?
Ж э м и л э. Ал!
Б а з а р б а й . У э д е осылай ма ед?
Ж э м и л э. Не болды?
Кереку-Баян кітапханасы “Рухнама'
Б а з а р б а й . Менш сы р ж асы рм айты ны н
кайда?
Ж э м и л э. Н еғы ппы н?
Б а з а р б а й . Ш ерниязға тим екш і бопсы ң!
Ж э м и л ө. Базарбай, сен аптыкпа,
Сені сүйгш дігім нен
О сы н ы ютеп отырмын.
Б а з а р б а й . Қ алайш а?
Ж е м и л ә . А дам ны ң көз там ыры алған жар-
дан
Қ ы зы қты болмауш ы мед он есе ар м аа
Т и гш ж ардан сүйгенге қүмартканды,
К өрем із өмір менен романдардан.
Ш е к а іге тием , бірақ сені сүйем,
Бір c a n сү й га і үш ін оған тием.
Ш ы ғы ны м ды - ол, кы зы ғы м ды сен көресің,
Ж үрегім ді ж алғы з-ақ саған ием.
Б а з а р б а й . Бірақ с а і Ш ерниязға артық
көріп,
Т и м ек сін мені сорға малтықты ры п,
Ж аны м а со бір ж ерің қатты батат,
Қанш ам а ж үбатсаң да айтып түрып.
Ж ә м и л ә. Базарбай, арты қ көрсем , бұйыр-
м асы н!
Көрсетер оны кей інгі ы қыласы м .
Б а з а р б а й . Қ үры сы н той өткея соң алдаға-
ны ң!
Шекеннен бір езу ед бар арманым.
Есімнен өле-өлгш ш е кете қалм ас,
Бәй гелі жерде м ап жер қы лғаны ң.
Ж ә м и л ә
(мойнынан қүшақтап).
Базарбай! Қалқам, сені арты қ көрем,
К өр етіндігім е м а і ж аным берем.
Жүсіпбек Аймауытов
Т ы ғы л -таяң арада кысам аш ы ,
А рты нан м әні-ж айы н түсіндірем .
Базарбай
(бушынып).
Т ү сін д ір гш ін бар болсы н!
Бү ж ерде ит к ы л ған соң.
А рты қ көріп тидін ғой,
Ол қалталы б олған соң.
Ж ігіттігі несі арты к?
А қы нсы нған бір танты к.
Ж елеидегш бір б әд ік,
Қ аты ны н қайтпек ол анғы рт.
Ж ә м и л ә. Не болдьі саған, Базарбай?
Сы р білмейтін адамдай.
Сені разы кылайын,
Т ү с ін д і ж ы лтш ы сазар м ай .
(Жол ж аққа
қарап).
Келе жатыр анау да,
Қоя түр енді кадалмай.
(Базарбайды отыр-
гызады).
Б а з а р б а й . Қүтыла алм айсы я бәрібір...
Ж ә м и л ә. Қүтылам деп кім айтты ?
Үндем ей енді жай отыр.
Ш е р н и я з
(келеді).
К ә н і, ш ылым тартайық!
(Б азарбайга усынады).
Ж әм еш ! Тар тп ай ты н
ш ығар?
Ж ө м и л ә. Тарта беріңіздер!
Ш е р н и я з . Серік тапқан, дос тапқан,
Ш ерлі көніл кош тапқан.
Б үгін бір ж ақсы күнім ед,
С ірә, іш елік осы жактан.
Ж ә м и л ә. Базарбайдын өкпесін
Сырамен тарқатпасаңыз,
Қалдырмай жүрер бүкпесін.
Кереку-Баян кітапханасы “Рухнама’
Б а з а р б а й . Онш а бүкпе сактайтын,
К ісі өлтірген к еп м жок.
Ш е р н и я з . Солай деш і сен, бэсе!
Ж үріңіздер ендеше
Ә йелсіз, ә н сіз, сы расы з,
А йы қпас көңіл, кірлесе.
(Екеуін қолтықтап
кетеді).
111 ы м ы л д ы к
IV' с a х н a
Ш ернияздың пәтері: орындықтар, үстел. кіра-
уат, айна. Т ү с кезінде.
Ж ә м и л ә
(айна алдында)
Қ айтейін сені,
Базарбай
О б аста беріп басы м ды ,
Әлі де жүрмін ала алмай.
Сеш ойласам, есім е
Қ ы зы қты күндер тү сед і...
Х ать ш н ы ң бәрі с ж д е жүр
Сандірем деп өзім е,
Қандай ж ігіт хат ж азса,
А лды ңа жайып салуш ы ем.
Сен бшмейтін сы р жоқ ед,
Сенен калай безер,мін.
(Отырады).
Ш екш , сені кайтейш !
Ж аны ң сенщ өзгеш е.
Ж үрегщ таза айнадай,
Ж үрт көзінде кадір ің бар,
Өнерлісің, ақы нсы ң!
Өнерліге ж ақы нсы ң!
Не д есем де, көнесің.
Не десем д е, санесің.
(Түрм ы сы м да көңілді).
Жүсіпбек Аймауытов
А лған жарым калайша,
К өзіңе шөп салайын.
(Курсінеді, ойланады).
О сынш а ойланбайын д есем -дағы ,
О йымнан бір тікенек кетпей койды...
Ж асты к па, есерлік пе, бостығым ба,
Ә йте/ір, бір ж елбасты к ж еңді бойды.
Қаршадай басы нан-ак бозбалаға,
Көз салу қыз б ітк аін ің ырымы ғой.
Көзінш ата-ананы ң кеттім -дағы ,
Еркіндік жөні осы деп ұрындым ғой.
К етгі деп жазатайым секіргенген,
Ш екш ді алдап едім, нанған болды.
Ә лде ар ж ағы сенг алмай түрса-дағы ,
Сөзімді құлағына алған болды.
Сорлы жан әйелден де бар дейсің бе,
Қит етсек, кетпес таңба басы лғаны .
Еркекке түк жүкпайды, қайта оларға,
Ж ігіттік мақтан болар ж асындағы.
Өмірдш ләззат алу, көңіл соғу,
Ж алғы з-ак еркекке адал, бізге арам ба?
Қы зы кты олар көрген біз көрмейтін,
Ы сты к кан бізде жоқ па, онда бар да?
Ж арылған тиіп кетсе кағанактай,
Ж араткан бүйтіп ш етін жаны қүрсын!
М інгізгш , кылдан тайсаң, ағаш атқа,
Өзімшіл еркектердің заңы қүрсын!
(Шерни
яз кіреді).
Н еғып ерте келіп калдың?
Ш е р н и я з
(газет-қагаздарын устелге қойып).
Ү й де отырып жазбасам,
К еңседе маза бермеді.
(Шешінеді.)
Ж ә м и л ә. Бүгін не жаңа хабар бар?
Ш е р н и я з .
(Бір газетті көрсетіп).
М іж , бүгінгі жаңа хабар.
Кереку-Баян кітапханасы "Рухнама’
Ж э м и л ә. Ә , әгеугі м акалаң ба?
«Әйел тен д ігі».
Ш е р н и я з . С о д ш ы рағы м!
Ж э м и л э. П ах! М актаны п кснсьщ -ау!
Ш е р н и я з
(мырс етіп).
«Қ аты ны м а м актанбай...»
Д еген екен бір ж ам аа
Сол ай ткандай-ак,
С аган м ақтанбағанда,
Енді кім ге м ақтанам?!
Ж ә м и л ә. М ақ тануға тұрғандай,
К өл ем ді екен ө зі д е .
(Газет т і а з оқып).
К өңілді екен сөзі д е. ..
С он бажайлап отырмын.
Ш е р н и я з . Мұктаж шәкірттердін пайдасына,
Ә ж уп пьесам ды де
О йнайтүғы н боп койлык.
Ж ә м и л ә. О н ы н д а іске жарады да!
Ш е р н и я з . Бәрі сенщ арқаң ғой.
Ж ә м и л ә. Қ алайш а?
Ш е р н и я з . Ш абы ты м с ® болм асан, келер
ме еді,
Қаламым сенсіз ағы п желер ме еді,
А лансы з орын т ^ і п оты рм асам ,
Е нб егім өрге жүзіп, өнгр ме еді?!
Ж ә м и л ә. Е, менің себебім д е тиеді екш !
Ш е р н и я з . Қ ы зм етті өндір уге үйленудің
П айдалы екендігін байкап жүрмін.
Екі-үш айдын іш інде карап түрсам,
Күрделі көп ж үм ы сты бітіршпін.
Ж ә м и л ә. Үнемі кы зм ет соңында,
Мені үмытып кетерсщ ,
М енін ішім пыспай м а?!
Жүсілбек Аимауьггов
Ш е р н и я з . Іш ін пы спас, ойынға
А нда-санда барармыз.
Қонакта д а болармыз,
Ш аруаға д а алданарсы ң!
Ж э м и л ә. Ж айым жок шаруаға алданар,
Ас істейтін каты н бар.
Ш е р н и я з. Өзін бас-көз болмасаң,
Қаты н нені ты нды рад?
Әрі мен колым тимейді,
Әрі сен көзін салм асан,
Тұрм ы сым ы з она ма?!
Н аданды ктан кұтылдың,
Гимназия бітірдің.
Түрм ы сты ш ді білм есен,
Білімді боска кетірдің?!
Ә ңгім е, роман окумен,
Қы сы р киял токумен,
Қыдырып босқа жүрумен,
Сыңқылдап сұлу күлумен,
Қүлакка сы рға тағумен,
Бетіне опа жағумеи,
Ш ашты бүрап түюмен,
Киімді кербез киюмен,
Әйелдін ici біте ме?!
Ж ә м и л ә. Н ем э е кербез киіндім?
Елдда ерек не әпердін?
Ш е р н и я з . Жұма сайын партнойдан кол
үзбейсін
Қалтама артык ақша can жүргізбейсің...
Ж а м и л ә. Олай десен, саған масыл бол-
май-ақ,
Қызметке түсіп, өзім -ак акша тауып алам.
(Буртаңдап крауатқа барып отырады.)
Кереку-Балн кітапханасы "Рухнама*
Ш е р н и я з
(аж ырая қарап, аз турып).
Ж әм еш , саған не дейін...
Қиялым қия к ел гаід е ,
Ж үрегім кайғы се згш д е ,
Қыр қы зы нан б езгсн д е,
Ж аны м а серік болад деп,
С аіім ен дүнием толад деп,
Еркім ді саған бергенде,
Сен де мүны ай тты ң ба?..
★ * *
К өш еде, үйде, кең сед е,
Күнде естіп көргенің.
Кедейлердщ мүң-зары.
(М үң-зары о ны ң шын зары)
Е л д ің өңш ен мүңдары.
Қиянат, зорлы к қы лғаны .
Ж акы н ы тарты п ш ы рғаны ,
Ж атты ң болып қүрбаны.
Е ң б егін д і м үндағы
А тқ а мшген сүмдары,
Ж ауы зды қка бүрғаны.
Соларды көріп, бш генде,
Ж ан ы ң бір кейіп келгенде,
Бір с а п ң ғана ж анымда,
Сенің ған а күш ағы ңда,
Еркелі, майда көзщ м оі,
Е р келі, т ә т г і сөзіңмеи,
Ж ансая табам ба десем ,
Ж арамды жазам ба десем ,
Сен де мені отқа салды ң ба?..
Ж ә м и л ә
(мойнынан қүшақтап суйеді.
Сүйіп).
Достарыңызбен бөлісу: |