КітлихлиАсъі Жүсіпбек Аймауытов

Жүсіпбек Аймауытов
Қ  о  ж  а  н  т  а  й.  Қүдай  алдында,  макшар| 
күнінде теңдікке жетпесек...
Б о л ы с  
(көтеріліп, екикніп).
  Қажы!  Қыскарт 
тіліңці!  Шауып  алармын!  Кулінді  көкке  ушы- 
рармын!  Макшарынмен кабат!
Қ о  жа  н та й 
(ж агасын  үстап).
  Астапырол- 
ла!  Кетейін, кетейін!  «Қүдайдан қорықпағаннан 
корык» деп  еді. 
(Жөнеледі.)
Б о л ы  с 
(түра үмтылады).
  Сакалыңнан түк 
коймай жүлайын,  бері  келші!
Сүлеймен 
(болысты үстап, жібермейді).
 Са- 
быр  етініз!  Не  керек  кажы  кісі  ғой..
Б о л ы с 
(орнына отырып).
  Тілі мірдін оғын- 
дай  ащы  неме  өзінің!  Қажымын  дейді,  не  кыл- 
ған  кажы!  Кересін  сатып,  бакал  қыдыртып 
жүретін  шірік  неме  еді!  Өлген  қажыны  тонап 
келіп,  әулие  бола  калыпты!
С у л е й м е а Н е  кыласыз соны, сөз білмеген 
сон кайтесін  ..  мен жүрейін...  жолыктыр дегенге 
ертіп едім...  өзі бүлдіріп  алды...  Өз обалы өзіне.
Б о л ы с.  Мүндай  итті  ит кылып үстау керек. 
(Сүлгймен кетеді.)
О н  екін ш і көр ін іс
Б О Л Ы С ,   Ә М Ә Б Д І Л  
А   У   Ы  Л  Н  А  Й
Ә б д  і д   Салаумалейкүм!
Б  о  л  ы  с.  Аманбысың?
Ә б д і  л.  Қүдайға шүкір,  мал-жаныңыз  аман 
ба?
Б  о  л  ы  с.  Сен  кайда  жоғалып  кеттің?  Алы- 
мың бітті  ме?
Ә б д і  л.  Бітуге таяды,  20   шакты  үй  калды.

Б  о  л  ы  с.  Қара  басқыр!  Сенің  жұмысың  бір 
Снтер  ме екен'7
Ә  б  д  і  л   Біткенше  сойып  жатыр.  Елде  акша 
жок.
Б о л ы с .   А қш аж оқболса, маған кайтдейсің? 
Жаныңнан  төле.
Ә  б д 
1
 
я
  Төле десеңіз,  амалым  бар  ма9  Жал- 
ғыз  атымды  сатсам да,  төлеймін  тағы.
Б о л ы с.  «Жұлдыздың  15-нен калдырма!» деп 
какеап жібердім.  Поштабайшыдан ж әж  тапсыр- 
дым.  Не бітіріп жүретініқді  шорт біледі.
Ә  б  д 
1
  л  Өңкей  кара  каска  кедей.  Күн  көріп 
отырган  жалғыз  сиырын  алмасақ,  түк  болек  - 
салағы  жоқ,  борыш  карызына  беріп  бітірген.
Б  о  л  ы  с.  Алсан,  ал!  Маған  не  кыл  дейсің? 
Кім-кім бермеген?
Ә  б  д  і  л   Алтыбай  ауылында  үш  үй,  Қара 
жалда екі үй, жауыр жирен шолақтан баска дымы 
жок  жылтыр  Қүлтамбай,  өзіңізге  неше  рет  зар- 
лап  келепн  жалғыз  сиырдан  басқа  үрерге  иті 
жоқ,  ақсак  Кемелбай,  міне,  қалып  отырған  осы 
сиякты  ылғи  қара  каеқа кедейлер.  3 0  сом тауып 
беру  жан  бергеннен  бір  кейін  емес,  қатыны  ба- 
ласымен  шулап  қарғағанда,  иманың  касым  бо­
лады.  Қарғыстан  әбден ішіміз кебеді.
Б  о  л  ы  с.  Қарғыстан  корыксаң,  кызметте  не 
акың бар  еді?
Ә б д   і  д   Қызметі  бар  болсын!
Б  о л  ы  с.  Сайлау  кезінде  көрерміз.
Ә б д 
1
  л   Енді  ауылнай  болганнан  да  мойны- 
ма  кап  салғаным  артық.
Б о л  ы с.  Сөзді  көбейтпе!  Қалған  алымды  екі 
күннен  қалдырмай  тапсырасың!
Кереку-Баян  кітапханасы  “Рухнама"

Жүсіпбек  Аймауытов
Ә б д і л  Ойбай-ау! Екі күннің ішінде бір жақ 
тан  акша  келе ме?
Б  о  л  ы  с.  Жерден  казсан  да,  табасын!  Сенін 
алымын  үшін  мен  абактыға  жата  алмаймын! 
Оны  білесін  бе?
Ә б д і л. Қайтейін!  Бар малымды сатып, катын 
баламды  шүбыртып  кетем дағы...
Б  о л ы  с.  Маған  десе,  Тескентау  кет!
(Әбділ иіыгады.)
О н  уш ін ш і көр ініс
Б  О  Л  Ы   С
Б о л ы с .  
(аздан кейін).
  Әлгі иттін сөзі де рас. 
Ел кедей болды.  Осы шығыннын көбі өзіміздікі. 
Бірак  ел  жемей,  азулы  болмайсын.  Азулы  бол- 
май, дәулет табыла ма?  Бак,  атак, дәулет  көздін 
жасы  ғой...  елді  ойлағанда,  кейде  жанын  кын- 
жылады...  Қанша  бакты  болсан  да,  жүрегіннің 
басынан  бір тікен  кетпейлі...  Нәпсі  шіркін тағы 
шыдамайды,  алмай  түра  алмайсын...  Қайтесін. 
ел жеген жапғыз мш бе? Қазактын жаксыларын- 
да бүрынғы, соңғы да ел канамағаны болды ма? 
Біз  солардан  артыкпыз  ба?  Мен  алмағанмен 
біре/і алады... Қүдай бізді алуға жаратты, дүние 
күштінікі...
О н  тор тін ш і кор ініс
Б О Л Ы С ,   К Ө Б Е К Б А Й ,
Ә У   Б Ә К І Р
Көбекбай  колын  кусырып,  басын  енкейтіп, 
сәлем  беріп  кіреді.  Түкыраңдап  етігін  тастап, 
т ізе м т  жорғалам,  болыска кол береді.
Б о л ы с 
(қолын қагып жібереді).
 Тарт қолын-

Кереку-Баян  кітапханасы  “Рухнама"
К ө б е к б а й  
(қалбалақтап).
  Жоқ,  жок 
М әртебешзге,  бағынызға...  ю шілік...  мал-жан 
шаруаңыз  аман  ба?..  Есен  жаксы  отырсыз  ба?..
шылык  па?
Б  о  л  ы  с.  Өзін де  аманбысың?
К ө б е к б а й .  Құдай деп...  кұдай деп... 
(Аузын 
жыбырлатып.  тамагын кенеп  қояды).
Б  о  л  ы  с 
(аздан соң).
  Қайдан  келесщ?
К  ө  б  с  к  б  a  й.  Ауылдан  шығып  едім...  осы 
жакка  таман...
Б  о  л  ы  с.  Қайда  барасың?
К о б с к б а й .   Сізге  сәлем  берейін...  жолы- 
ғайын...  арыз  берейін  деп...
Б  о  л  ы  с 
(жантайып  жатып).
  Не  қылған 
арыз?
К ө б е к б а й .   М ырза!..  Үйірдегі  жалғыз  ай- 
ғырымызды  алдырган  екш сіз...  сонын  жайын 
айтайын,  жайын  бшейін  деп ...
Б о л  ы  с.  Не жайы бар?  Айғырды  мда  алдым. 
Men  алуға  жараймын  ба?
К ө б е к б а й .   Жарайсыз, жарайсыз...  алдыр- 
ганыңызды  нетпеймін...  Алам  десеңіз,  аласыз, 
сізге  карсылық  қылатын  ш амамыз  бар  м а?.. 
Бірак  қатын-баладан  тыныш ым  кетіп  келіп 
отырмын...  Мал  ішінде  ырым  қылатын  бір  мал 
болады  ғой,  мырза!  Ө зге  малым да,  айғырым да 
бір  төбе  еді!  Мьгрза,  тағыңда  ағар.'  Бағьгң  өсе 
берсін!  Айғырымды  өзіме  қайырыңыз,  орнына

Жүсіпбек  Аймауытов
бие аласыз ба? Өзіндей шүбар кұнаны бар. Сонь 
аласыз ба?
Б  о  л  ы  с.  Айғыр  кайтпайды.
К ө б е к б а й .   Мырза-ай!  Мұкым  күрытка- 
ныныз  ғой!  М аіі  өлтіргагініз  ғой,  катын-балаға 
табаш ы  кы п,  күн де  өлтіргеніне,  бір  жола 
өлтіріңіз!  Өзініз бауызданыз!  Аяйтын жанымда 
жок, 
m u e ,  
басым! 
(Болыстың аягына жыгылады.)
Б  о  л  ы  с.  Түр  арыман!  Айбарын  карашы 
төбетгің!
К ө б е к б а й .   Таксыр-ай!  Жаныма  тенеп 
жүргаі  жануарым  еді.  Айғырымды  алғаннан 
баламнын біреуі  өлгап жақсы  еді.
I)  Бо  л  ы  с.  Айғырынды  кадірлі  көрсең,  екі 
сары  биең  маі  күнаныңды  бер!
К ө б е к б а й .   Ойбай-ай!  Жарыктык-ай! 
Ү ш ^ ін  бірдей  бергаі  соң,  іем  калады?
Б о л ы с .   Өзің білесің.
Ә  у б  ә  к  і  р.  Шүбар  қүнан  аідігі  жылы  өзіне 
айғыр  болмай  ма?
К ө б е к б а й  
(көзін  сүртіп,  төмен  қарап 
отырады. Аздан соң).
  Мырза, маіі кайтесіз аіді?
Б  о  л  ы с.  Қайтейін  саіі?
К ө б е к б а й .   Екі  биемнің таңдағанын  алы- 
ныз!
Б о л  ы  с.  Болмайды.
Ә у б ә к і р. Көке, екі биенді кабат беріп, нгге 
байкамайсың?
К ө б е к б а й .   Қүрытайын  дегаіі  ғой,  күры- 
тып  тыныш  болсын!  Қайтейін!.. 
(Жылап,  Шы- 
гып кетеді).
Ә  у  б  ә  к  і  р.  Екі  сары  биаіі  кабат  бер  десе, 
болмайсың... 
(Бірге шыгады).

—
О н  б есін ш і к о р ін іс
Б о л ы с  
(басын  көтеріп  сөйлейді).
  Ай,  Кек 
төбет'  Көзін  сулап,  айғырын  ала  коймак  Жы- 
лаганды  көріппін  бе,  сірә?..  Не  мшш,  не  киш, 
кызығып  көрмейтін  жаманға  жаксы  айғырдың 
не  керегі  бар екен!  Көбекбай да ж ургшде  шүбар 
айғырды Kim біледГ7 Адам да білмейді.  Итте бол- 
ғанша,  иесінде  болсын...  Аман  болса  он  сака 
биеге  салып,  жылкымды  шүп-шүбар  кып  алай- 
ын..  Пай-пай-  пай!  Қояндыда  Жардың  баласы 
үш  шүбармен  бір  ж ү р ді-ау!  А уы зы мен  қүс 
п стейді!..  Үш   шүбарды тройкелгтіп жармеңкеңе 
ж е п п   барсам   Көш еде  мойнын  қайы рты п , 
қүтыртып бір жүрсем, жүрт:  «Бү қай мырза, қай 
б олы с!»  деп  таңданса,  сонда  менің  Қасқырбай 
атым  алты  алаш ка  кетеді,  сонда  менің  кім 
екеяімді  жүрт біледі...  Қасқырбай  осыны  ойлап 
шүбар  айғырды  алып  отыр  ғой!
Ш ымылдық
Кереку-Баян  ютапханасы  “Рухнама"

Жусіпбек Аймауытов
Е K l Н I I I I  БӨЛІМ 
С а х н а   ә у е л г і
Б ір ін ш і көр ін іс
М үслім   ауыз  үйде  Қожантай,  Көбекбай, 
Әбділ  үшеуін  отырғызып  койып,  сөйлеп  түр. 
Қүләнда төргі  үйдін есігінде тыңдап  түр.
М  ү  с  л  і  м.  Бір  күнде  сіздер  Қаскырбайдын 
жемі 
е д і н д е р .  
Енді,  міне,  елу  басы  болдывдар. 
Сендерді  елу  басы  кын  шығаруға  ә>елі  күдай, 
сонан сон мен себеп болдым. Оны білесіздер ғсй?
Ә б д і д
К ө б е к б а й .
Қ о ж а н т а й .
Білеміз, ж ге білмейік?
М  ү с л  і  м.  Бүгін  нашалнік  келеді,  шар сала- 
ды. Бәйгілі жерге таяндык. Елу басылардын көбі 
мдадік  екенін  білесіздер.  Әсіресе,  катты  саетін 
тастарым  —  үшеуініздікі.  Қашан  шар салғанша 
мені сайлаймын деп ешкімге ауыздан шығармай- 
сыздар!  Үктыныздар ма?
Y  ш е у і. Үктық.
М ү с л і м. Сендерді болыс тағы айналдырар, 
дүние-мүлкін  үйіп-төгер.  Болыска  уәдені  бере 
беріндер,  бергенін  апа  беріндер.  Қажеке!  Көке! 
Әбе!  У әд е  осьшай  еді  ғой?
Y   ш  е у  і.  Осылай.
М  ү  с  л  і  м.  Бү  сайлауда  болыс  болам  деп 
шарға  түсуші  көп  болғалы түрғанын  білесіздер 
ғой?
Y  ш е у і.  Білеміз.
М  ү с л  і  м.  Баскаларға шар  сал  дегенде, тас- 
тарьщызды  жәшіктің  кара  жағына саласындар,

'
 
I
І ^ ц м а г а н   келгенде,  ак  жағына  саласывдар.  Үктын- 
k r f
  лар  ма"
іи М  
V  
V
J.C; 
г  щ  е у 
1
.  Үқтык.
[Vy 
М  у  с  л 
1
  м.  Енді оңаша сөйлесе  беруге  уакыт 
|Lm  болмас  Акырғы  уағдамы з  осы  болсын.  Қане, 
тағы  қол  ұстасалык! 
(Үшеуінің қолын устайды) 
Қолға.  Қүдайға,  аруақка  тапсырдык.
Көбекбай.  Манде  бүлтарыс  жоқ.
Қ о ж а н т а  й.  M at де  Қасқырбайдан тойғам. 
Ә  б  д 
1
  л.  M ai  де сенімаі  біргемін,
{Соңеы ушеуі шыгады.)
Е к ін ш і к о р ін іс
М Ү С Л І М .   К  V  Л  Ә  Н  Д  А 
К ү  л  э  н д a.  Молда жігіт!  Түсімде  c a t  ақ боз 
атка  мши!,  тау  басына  шыктың,  c a t  болыс  бо­
лады  екаісін,  аіді  көзім  жетті,
М  ү  с  л  I  м.  Көзің  жетсе,  уәдаіі  орындайтын 
уакыт  та  жетті.  Бүпн  нашалнік  келеді.  Шар  са- 
лады.  Бүгіннаі  калсаң,  маен  күдерінді  үз!  Енді 
бүлғақтауға болмайды.
К  ү л  ә н д a 
(Муслшді қушақтап).
  Ойбай-ай! 
Енді  калай  ғып  беремін?!
М  ү  с  л 
1
  м.  Қымызға  мал  да,  араластырып 
жібер1  Түк  дәмі  жоқ,  білінбейді. 
(Қалтасынан 
қаеазга  ораулы  уды  алып  береді.)
  М ә,  жаным! 
Титтей  «орықпа!  Шімірікпе!  Тірі жан біледі деп 
ойлама!
К  у  л  ә   н  д  a 
(дәріні  қалтасына  салады) 
Жүрегім  дірілдеи  барады...  Д әтім   шыдамай 
түр)
М  ү с л 
1
  м  Байың бүгін болмаса, ертең өледі. 
Сонда  ca n   алатын  әмеңгерің  кім  екаин  білесщ
бе? 
V
У
 
Керску-Баян  кітапханасьі  “Рухнама"

Жүсіпбек Аймауытов
К  ү  л  ә  н  д  а.  Сенгн  баска  кімім  бар?..  Бірак) 
күдай  жүзін  кайтіп көреміз?
М  ү  с  л  і  м.  Қүдай  жүзін  шын  көретін  біз бо- 
ламыз.  Байын  жемеген  ел  бар  ма?  Ол  зарлатпа- 
ған жетім-жесір бар ма? Бүнын көзін жоғалтсак, 
бейуаздардын  көзі  ашылады.  Бүдан  сауап  тап- 
пасақ,  обал  таппаймыз.
К ү л ә н д а.  Молда жігіт-ай!  Сенін көніліңді 
қимастыктан  істеймін.  Әйтпесе,  адам  істе- 
мейтін  жүмыс  кой...  Қайтейін,  Қүдайдын  не 
салғанын  көремдағы...  Бірак  түбінде  мені  ал- 
дап  кетпейсің  бе?
М  ү  с  л  і  м.  С аі  баланың  сөзін  айта  берсен, 
маған  серік  бола  алмайды  екенсін...
К  ү  л  ә  н  д  а.  Көндім  ғой,  жаным!  Көндім 
енді.  Сен  үшін  жанымды  отқа салдым.
М  ү с  л  і  м.  Көнсең,  еяді  үрғашылык  кылма. 
Сөзді,  ойды  таста,  жүмысты  бітір! 
(Куләнда 
шыгып кетеді.)
Ү ш ін ш і к ө р ін іс
М Ү С Л 1 М
М ү с л і м 
(турегеліп түр, ауыр ойда).
  Елдін 
бетін  өзіме  караттым,  елу  басыны  алдым,  енді 
бірак өткел калды. Ол өткел:  нашалнікке жолык- 
тырмай, Қаскырбайды бір жайлы  кылу.  Нашал- 
нікке жолыкса, ол әкетеді, параға сатылмайтын 
үлык  жо
к  -(Журегін  басады.)
  Жүрегім  алып 
үшып  барады.  Көзіме  бак  елестейді.  Күләнда 
айтқанымды орындаса, жарады...  орындар...  Ол 
май жанындай жаксы көреді.  Мен ше? M ai оны 
сүймейміа  M ai  оны  акымак  кылып  ж үрміа.. 
Болыс  болсам,  кыздың  төресін  алмаймын  ба?

( Ж
Ы//ГЧ 
"
УЪ У Т ы қы р естI vdi.
  Л / к
им отырып, қагшын ж а  і- 
іУГТ 
г‘ан болады).
,,я.і
Fl'i 
Т о р іін ш і  к о р ін іс
'\ 
M  Y   С 
л  I  М.  1> 
О 
л  Ы 
С,  С  Y  
л 
Е 
Й  М 
Е   Н 
у£)
 
Ь  о  л 
1.1
  с 
(кіріп.  Муслімді  квріп,  молдага) 
\w   Мүнда,  торгі  үйге  барайык 
(Төргі  уйге  барып. 
отырып coù ix eOi  Муслім қүлагын салып тың- 
<)ап  отырады  )
}
 
С  ү  л  е  й  м  е  н.  Мүнлағы  сені.мсіз  елу  басы,
V  
мапн  топшылауымша  Кожантай  кажы,  К  о  б  е 
к  б  а  й  ,  Әбділ  үшеуі
Б  о  л  ы  с.  Өзгелері  де  пэлендей  сапмді  емес. 
Әсіресе үшеуі, бүларға не  істеуіміз  керек7
С   ү  л  е  й  м  е  н.  M ai  былай  ойлап  түрмын: 
Кожантайга  күдалык  беру  керек  онын  былтыр 
бір  эйел  баласы  туган.
Б о л ы с .   Дүрыс  екэг'  Табылган  акы д  оз  ой- 
ымда  да  бар  еді..  Көбекбайды  кайтеміз?
С ү л е й м е н .   Көбекбай  айгырын  өзі  алыгі 
еді  гой?
Ь  о  л  ы  с  Айгырды  әлдекашан  бердік  кой 
Ол  2 0 0   сом  акша да  алып  отыр
С   ү л е  й  м  е  н.  Алынгап  малдын бәрі  кайтты 
гой?
Б о л ы  
с.
  Кайтып  жатыр  гой,  артынын  кайы- 
рын  тілемесек
С ү л е й м е и   Көбекбай  малжанлы  төбет 
кой.  Оган  тагы  бермесе  болмас,  кудалыкка  ол 
са к
  коймас
Б  о л  ы  с.  Оган  тагы  акша  береміз  дагы 
Ал 
Әбділ  Ш е° Бф беткей, бір мойын адам Әбділ той 
С  ү  л  е  й  м  е  н  Әбділдщ  катыны  өлді  гой
Кереқу-Ьаян  кітагіхамасы  “Рухнама

Жүсіпбек  Аймауытов
Онын  есіл-дерті  -  бір  катыа  Мш  ойлап  едім: 
әнеугі осында кашып келетін Байжаннын кызын 
әпереміз десек токтамас па екен?
Б о л ы с 
(қуанып).
  Ай,  молдеке-ай!  Осындай 
кысылған  жерде табасын-ау!  Бұл  әбден  жарай- 
ды!  Оларды  казір  шакырып  сөйлесу керек.
С ү л е й м е а   Шакырғаннан  да  жеке-жеке 
тыска  алып  шығып,  онаша  сөйлескен  макүл  бо­
лар.
Б о л ы с .  Бүл да дүрыс екен, жүмысты тығыз- 
датпаса  болмайды,  бүгін  нашалнік келіп  калуы 
ыктимал  ғой.
С ү л е й м е н .   Тыгыздату  керек...  Елу басы- 
лар жайсыз, колайсыз кісілер...
Б о л ы с. Өзім де кауіп қыламық түсім келіс- 
пеңді.
С ү л е й м е н .   Осы  елу  басылардын  көбі 
Мүслімге тілектес адамдар ғой. Мүсліммен тағы 
бір  сөйлесіп  көрсек қайтер  еді?
Б о л ы с.  Сөйлескжмш ол сыр бермейді.  «Бо­
лыс  болғың  келсе,  шынынды  айт,  колымыздан 
берейік» деп м ®  талай айналдырдым.  «Болмай- 
мын» деп  азар да безер болады.
С ү л е й м е н .   Әйтеуір осы  баладан  кауште- 
нем де түрам,  сурені келмейді.
Б о  л  ы  с.  Оны елеп сөзге  ала  берсең,  болыс- 
тыктың  түтқасын  өзі  үстаған  кісімсіп,  мүлде 
күтырып  кете  ме  дем  коркамыа
С ү л е й м е а   Оныңыз  да  дүрыс,  жас  кісі, 
жақын  адамға  жалына  беру  -  сіздін  бойынызға 
лайык емес.
Б  о  л  ы  с.  Маған  намыс  кой,  өлім  ғой!  Қар- 
тайғаныңды,  әлсіздігіңді  білдіресің ғой.

Кереку-Баян  кітапханасы  “Рухнама"
С ү л е й м е н .   Олай  болса  елу  басыларды 
аиналдырайык.
Б  о  л 
ы  C- 
Жүрщіз!
(Шыгады.)
Б е с ін ш і к ө р ін іс
М Ү С Л І   м
М  ү  с  л  і  м.  Батыр  қысылайын  деген  екен, 
калай  айла қүрсаң да, көріңказылған...  Күләнда 
кымызды  бере алса,  жарады. 
(Есіктен қарап ке- 
леді.)
  Күләнда кайда  жүр  екен9  Енді  беру  керек 
еді.
А л т ы н ш ы   к ө р ін іс
М  Ү С Л І М ,   Ә У Б Ә К І Р
Әубәкір 
(мойында знагі,  ентігіп  кіреді).
  На- 
шалнік  келіп  калды!
М  ү с  л 
1
  м.  Қай  жерде?  Қай  жерде?
Ә  у  б  э  к  і  р.  Сарыадырдан  жаңа  аттанды.
М  у  с  л  і  м.  Қайда туседі?
Ә  у  б  э  к  i  р.  Тура  осында  келеді.
М  ү  с л  і  м.  Шарды  кашан  салады?
Ә у  б  э  к  i  р.  Бүгін,  бүгін  саламын дем келеді. 
Жүмысы  асығыс  болса  керек  елу  басылар  кай­
да? Даяр ма ед i?
М  ү  с  л  i  м. Даяр,  болысқа  айттың ба?
Ә у  б  а  к  i  р.  Жоқ,  айткам  жоқ,  алдыманен  са­
ган  келдім.
М  ү  с  л  i  м.  Бар  ендеше,  болысқа  айт!  Қай 
үйді тазалатады екен? 
(Әубәкір кетеді).
  Күләнда, 
Күләнда! 
(Сасқалақтап біресе ж ога р гы   уйдің. 
біресе ауыз үйдің есігіне ж угіреді.)
  Куләнда!

Жүсіпбек  Аймауытов
Ж е тін ш і к ө р ін іс
М Ү С Л І М ,   К Ү Л Ә Н Д А
К  ү  л  ә  н  д  a
(жүгіріп  кіреді).
  Немене,  молда 
жігіт?!
М  ү  с  л  і  м.  Нашалнік  келіп  қалды.  Берген 
жоқсың  ба?
К ү л  ә  н д  а.  Беруге  уакыт  болды  ма?
М  ү с л і  м.  Кәзір бер!  Кәзір  бер!
К ү  л  ә  н  д  а.  Үйге  келер  ме  ек® ?
М  ү  с  л  і  м.  Кәзір  үйге  келеді,  киім  киеді. 
Знагін  салады,  нашалніктің  алдынан  шығады.
К  ү  л  ә  н  д 
г(жүрегін басып).
  Ойпырым-ай, 
жүрегім  шошып  кетті  ғой!
М ү с л і м. Биттей сескенбе!  Асығыста ескер- 
мейді.  Осыдан  колайлы  уакыт жок.
К  ү  л  ә  н  д  а.  Жарайды.  Жүре  бер!  Бірдеңе 
кып  көрермін. 
(Мүслім  кетеді.  Куләнда  төргі 
үйге барып аяқтагы қымызга уды салады,  ара- 
ластырады,  иіскейді,  тыржияды,  қорқады, 
урейленеді.)
  А лла-ай!..  Жасаған-ай!  Кеше  гөр!.. 
Қалай  беремін?  Байымды  калай  өлтіремін? 
Мүслімнен калай айрылармын?..  Қой, не де бол­
са  басымды  берген  соң,  біржола  берейін... 
Қүдайдын  салғанын  көрермін.
С е гізін ш і көрініс
Б  о  л  ы  с 
(ентігіп,  алқынып,  асыгып кіреді). 
Күләнда!  Куләнда!  Ызнағым  кайда?  Ызнағым- 
ды әпер!
К  ү  л  ә  н  д 
а(сандықтан  ызнагын  алып  бе- 
реді).

жүктеу/скачать 4,36 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: