тематической направленности
изучаемых произведений, про-
цесс становления художественной нормы, наполнение ее но-
выми семантика-стилистическими оттенками, а также сфера
распространения ее
в языке произведения жанра, а затем воз-
можность трансформации нормы в арсенал выразительных
средств литературного языка – все это в значительной мере
проясняется на основании лингво-стилистического анализа луч-
ших произведений исторического жанра … и является главной
задачей данной работы»
6
.
Көнерген сөздер – тілдің
пассив қабатындағы сөз бай-
лығы. Қазіргі әдеби тіл құрамынан шығып қалған, бүгінде
мағынасы көмескіленген сөздер көркем шығармалар тілінде
қайта қолданылады. Әр суреткер осындай тілдік құбылыстарды
тауып, өз орнымен дәл жұмсай білсе, әр кейіпкерін өз «дәуірін-
ше», өз «үнімен» сөйлете білсе, тарихи жанрдағы шығармаларға
стильдік тұрғыдан қойылатын талаптың жоғары деңгейден
шыққандығы деп ұғамыз. Көнерген сөздерді стильдік мақсатта
орынды жұмсай білген жазушы М. Әуезов «Абай жолы» ро-
манында
өткеннің тұрмыс-салтын, ел өмірін шынайы суреттеу
үшін шеберлік танытқан.
Дуаны бұл
болыстардан бөлек болса
да, жері көршілес керей де бар:
жандарал, ояз, старшын, мың-
басы, жүзбасы, би, хан, сұлтан т.б. Немесе М.Мағауин
«Аласапыран» романында сол дәуірдің өзіндік көрінісі мен
тіршілігін оқырманның көз алдына көне қалпында жеткізуде
көне сөздерді орынды пайдаланады: «…Шығыс Дешті қыпшақ-
тың
падишахы Тәуекелдің сауын айтып, шұғыл шақырумен киіз
туырлықты қазақ ұлына хүкім жүргізуші
қасқа жайсаң атаулы
Қаратаудың терістігіндегі Созақ қаласына құрылтайға жиналды.
Бұл – Хақ-Назар
хан шахид болғалы өткізілмек ең үлкен кеңес
еді, ұлыстарды ұстап отырған ақсүйек атаулы –
сұлтан мен
Достарыңызбен бөлісу: