ж ү р ед і. Халық г з сөзге көп мағына сыйдыра отырып, өэінің өмі- *
р ін де көргендерін, бастан к е т ір г е н к езен д ер іи , алған тәжірибе- j
л ер ш м ақал арқш іы айтып б е р е д і.|Е үл ж ағы н ан алғанда, көп?е* ,
ғ е н м а к а л д а р ақыл-өсиЪт, нақыл*”с ө з е се б ін д е қызмет атқарзлы.
^М.ақалды тудырушы
еқбекш і халық. Ол халы к данышпан--;
дығьіның алтьтн дазы налы мүрасы болып табы ладьк/Б үдан, әри-
не, барлы қ маі^алды халык?ш ы ғарғак д ег е н үғым тумайды. Ауыз/
1 Қ а з ақ ты н м ак ал -м этел д ёр і, а-бет, А л м іт ы , 1950.
78
әдеб и етін щ б а ск а түрлері секілді, мақал д а таптық ой-санадан,
таптық к өзк арастан туған. М ақалдарды үстем тап та шығарып,
оғаи таптьгқ идеясын коскан, идеологиялық күрал еткен. М осе-
лен, «Аузы қисық бол са д а , байды ң үлы сөйлесін», «Қ ұм жиы-
лып тас бол м ас, к ұл жиылып б ас болмас», «Алтын басты әйелден
б а к а басты б а л а артық» деген сияқты үстем тап адамдары шы-
ғарған м ақ ал дар хальгқтың тілегіне, көзкарасына м үлде ж ат,
ж аңаспайды . Сондықтан оларды еңбекш і халық қабы лдамаған.
'•.М ақалдар халықтыц түрмыс-тіршілігіне,
қоғамдьгқ өміріне,
еңбегі мен тәж ір и б есін е байланысты туғандықтан, оныц такы-
рыбы д а ор асан көпЛ Бүл ретте м акалға косылмаган нәрсе
ж о қ д еу ге болады . &алы қты ц түрмыс-тіршілігі, әдет*ғүрпы мен
салты, д ү ш іе танудағы көзқарасы , шаруашылығы мен к әсібі.
куапышы мсн кайғысы, айтатын ақыл-өсиеті, үйретуі мен үкі-
мі, кысқасы халы к өм ірінің барлы қ жақтары — м ақалдардьщ
басты тақырыбы болып отырады. у
г
Макалдаодын
^Салық мақалдарыіІын тақырыбы өте хөп^С олар-
такырыбы.
іш іиде ец күрделі б ір саласы ддам баласы-
ның е ң б е к ету ж айларыиа арналғаи_2Бүл тектсс
маіқа^дардан халыктык енбек жайындағы көэқарасы байкала-
д ы .\Е д б ек адам ды м аксат-мүратқа ж еткізуш і, абырой эперетін
ІС екендігіи хальік макалдары арқылы дәл ел деп көрсетеді. «Ең-
бегі б а р д ъ щ — өнбегі бар», «Е дбек т ү б і — мереке> д еп , халық
адал еңбекті ардақтайды . Дүнне-байлы к, шат өмір еңбек аркы
лы болатындығын, адамды тек енбек қана қатарға қосатынды-
ғыи с у р е т т е й д ц Е қ б е к етпсгеп адамды , жаты п ішер ж алқаулар-
ды хальііқ взінің мақалы арқылы сынга алады, ш еиейді. Бүған:
«Е ц бегі а з д ы ц — өнбегі аз», «Еріңш ектіц ертеңі таусылмас» де*
г е іі^ л а-қалдарды келтіруге болады Г/
СЕцбек тақырыбына арналған м акалдарды н іқайсысы болса да
акы л-өсиет түріи де айтылады. Е цбек ету оцай еместігін, киыи-
шылығы мен бейнеті, ауыртпалығы барлығын ескертеді. Осылар-
ды ц бәрін енбегім ен ж еңген адам ғана максатына ж ететііщ ігін
аиғартады . Мүны «Бейнет, бейнет түбі зейнет», «Б ейнетсіз ракат
ж ок », «Ә рекет болмай, берекет болмас», «Ецбек етсең — емер-
сің» д еген сек іл ді м ақалдардан көреміз. Бүл тектес макалдар
адамды ецбек-кәсіп етуге, ж үм ы с істеуге үндейді, тек енбек капа
абы рой-атак әп ер еді д еп қорытынды ж асайды .
А д ал ек бек ті ардагқта ғ а п хальгқ кәсіп ет, жүмыс істе дегендг
ец алдымен мал баруды үсынады. Оның себ еб і қазаіқ халкыныц
ертедегі түрм ы с-тірш ілігі, күн көрісі төрт түлік малға байланыс
ты болғандығынан.
■
Ө мір бойы мал бағып тірш ілік еткен, оның сырын жақсы біл-
ген халық әрбір түліктің қаидай қасиеті барлығын, адам өмірін-
Д е
кандан орын алып, қандай кызмет атқаратындығын макял
арқылы д а көрсетіп отырады. «Түстік өм ірің болса, кештік мал
ж и н а» д ей отырып, сол малдарыныц касиетін, кызметіи айтады.
«Ж ылқы — м алды ц патшасы, түйе — малды к қасқасы», «Түйе
79
ж н сан —
нардан
ж и , сиыр ж и с а д — т а р ш л д а н ж и», «М ал бак-
са д ,
қойдан бақ, май кетпейді шарадаЕі»
деп
бағалайды , торт тү-
ліктің турмыс-тіршілікте ал аты я
орнь: қандай
екендігін атайды,
Халық ө зін ід м ақалдары арқылы мал б а ғу , мал басын өсіру
ж өш н де ғасырлар бойы ж и н аган , ж ү з ег е асырған тәж ірн бесін
айтып береді. «Түлік төлден ө сед і» дей отырыи, сол түліктерді
өсіру үш іп кажы рлы сң бек керектігін ескертеді. «Ж атқ адға жан
жуы мас, ж ал қ ауға мал жуы мас*, «Ат шаппайды,, бап ш абады»,
«Мал ж исац, конысын тап »,,«Б ақ п асак мал кегеді» дсп ақыл ай
тады. А дал еңбекті сүйген халык., м ал басы н өсіру үш ін аянбаіі
жүмыс істе, ерін бен еқ бек ет, сонда ғаші м ал құралады дейді,
Ал еқбек етпей, үрлык іюмесе бары мта ж олы м ен мал ж инап баю-
ды квздеуш ілікті халық катты сын.ға алады, ш енейді. Ұрлық пен
бары мта халыққа ж а т екендігін, ол' г.дамды такырға отырғыза-
тындығын, бүл ардан б езу керектігін аіітысі, «Ак, ж үр ген адам аз-
бас» деп қорытады ж ән с «Үрыға мал құтаймас», «Үрлық, үрлық
түбі — корлық>, «Бары мтамек б ас кегер», «Ж ортуылшының б а
сы ж ол д а қалады:» деп сипаттаады.
М ал басыны д құралуы, өсіп-өрбуі те:к адал едбекке байла
нысты деп түсінгеп халық бүл ж өн іи де қ о ж а-м ол дал ар айтатын
діш і уғы мдарға д а қарсылық көзқарасьш б іл д ір ед і. Егер д ін ие-
лері мал басынық өсуін қ ұдайға байланысты, малды қ үдай бе-
реді десе, сқ бек адамы б ұ л түсінікті бексрге ш ығарады д а , «Мал
баи;қанға бітеді» деп өз түжырымын айтады . «Тіана пайда берм е-
се, тонірі пайда берм ейді», «Тоғыз қ а б а т торқадан, тоқтышағым-
ныц терісі артық» деп адал еңбегіман ж инаған малдарын ардак -
таГіды: «Е ң бек сіз тапқан мал, есев сіз кетер» д еп түсінген халық,
төрт түліктін, ’кайсысы болса д а адал ең беғл ен б а ғу арқылы
қүралатыидығьш, сонда ғана адам муратына ж ететід д ігіи ескер-
теді.
- . Төрт
түлік ж айы нда ш ы ғары лған халы қ м ақалдары ны ц бәрі
до мал баласы ны к адам үшін аса қымба г, қад ір л і екендігіи айта
отырып, бүларды ң ішінен ж ы лкы мен
түііені
ерекш е бағалан дк
Түліктіқ
басқа түрлсріне Караганда, түйе мен ж ы лқы кешпелі
ж ағдайдағы ш аруа
адамы
үпіін зор қызілет агқарды , шөлдесе—
сусыны, кисе — киімі, ж есе — асы болды.
Е хін ш іден , түйе
мен
ж ы лқы алыс ж олға төзімді, әрі мьғқты көлік есебінде шаруа
адамы на кәп пайдасын тигізді.
М ұиымен
қатар,
хелықтьщ
ел
кор-
ғау ісінде ол елеулі
орын
алды, баскыш лы ж а у ға қареы аттан-
ған баты рларға сенімді серік, ж ауы нгер ж олд ас болды.-«Ер к а
н а т ы
— ат» а
та
иды. Сондықтан
д а адам баласы ны ң мақсат-мү-
ратына жету ж олы нда жылкыиьщ алаты н орны
зо р
еюенін
« І а я қ тайға ж еткізер, тай қүи ан ға ж еткізер, құ и ан а тқ а жеткі-
зер, а т м үратқа ж еткізер»
деп
суреттеді..
Халық мақалдары ныд бірсыпырасы е г ін ш іл ік к з с іп жайы яа
арналады . Бүл^тақырыптағы м акал дарды ң көпш ілігі кейінгі кез-
д е . ш амам ен айтканда, X IX ғас.ырдыд іш ін де туған секілді» Олай
дей тін ім із, тарихи деректерге қараг^авда, бүгін гі Қ азақстаіш ын
«о
онтүстік-баты с аудаидары и мекендеген кейбір рулар ғана азда-
ған сгін салып, ертерек кәсіп еткен. Ал шаруашылықтың бұл тү-
рімен бүкіл қ азак халқынын айналы суы — XIX ғасырдыц іші.
Б ұған басты себсп қ азак халкыныц Россия мсмлекетіне қосылуы,
үлы орыс халқымен араласуы , одан үлгі алуы болған. Осыдаи
былайғы ж е р д е к а за қ елі әр түрлі дақылдан егін егіп, оны иегіз-
гі к әсібін ің бір ін е аш іалдырған. Ө зінің тұрмыс-тіршілігінен елеу-
лі орын алған егін шаруашылығы ж ән е оныц адам ба л а сш іа кел-
тірер паіщ асы ж айы нда казак, халқы б ір а з иіығармалар тудыр-
ған. М ұны мен қ атар, сгін к әсібін макалдары аркылы да бей-
иелеи суреттеген.
Егін ж айы нда шығарылған макалдарды н кайсысы болса да,
ец алдцм -енегін егу адам ға пайдалы екеяін д әл ел д ей д и Р а с, бұл
маікалдар егінді әр түрлі дақылға (арпа, бидай, сүлы, тары-
т. б .) бөл іп көрсетпейді, жалпы «егін» дегеи атпен атайды (оның
м әнісі қ а за қ араеы на алғаш рет егіннің барлық түрі бірден ен-
бегенінеи б о л у к ерек ). Егіи егу, е г іи ш іл ік п е н кәсіп ету — ш аруа-
шылыкты өркендетеді, түрмысты ж ақсартады деп түсінген^ ха
лык озіміц м акалдары ида оған ерекше мән б ер еді/ Егін өздігінен
өспсйді, оны егу керек,
ол үш ін егін шығатын ж ерді даярлау,
аянбай ең б ек ету керек деген корытынды жасайды. хЖ ер— ырыс-
тың кіқдігі», «Ж ер — ж ом арт» д еп , бар банлықтың ж ерге байла-
иысты екеиін білген халық еиді осы ж ерге егін егу керектігІЕі
айтадьп «Е ксең егіи — іш есіц т е г ін » , «Ж ер дің сәні — еғін», «Егін
еккеннің есесі көп», «Астығы бар аш болмайды» дей отырып,
егіиш ілікті үлгі етед і, оны тірш ілік т ір е г ін ің бірі деп бағалайды.
<
—К,азақ м а қ о л д а р ы н ы ң көрнект і т ақырыбының б ір і — уйы м -
ш ы л д ы қ , ы нт ьш ақ, б ір л ік ж айы н қамтиды.^Бүл тақырыптағы м а -.
кал дарды ң н егізіне ақыл*ойы сергек хальГқтыц аталған мәселе-
л ер ж өн ін дегі данальвқ көзқарасы , өмір тәж ірибесіиен алып, біл-
гірлікпсн ж а с а ғ а н қорытындысы ж атады Тұрмыс талқысынан
туып, әр б ір тарихи кезеңнің сындарынан өткен түсініктерін ма
кал аркылы көрсетиек болады. СІГй ішіиіц, ел-жұрттың, бүкіл ко-
ғамныц қүралуы үйымшылдық пен бірлікке байлаиысты деп бі-
л е д і/« Б ір л ік бар ж е р д е тірлік бар», беркінгеи күш б а р д е п ,б а :
ғалайды . М үиы «Б ір л ік болмай тірлік болм ас», «Б ірлігі жоқтык
тірлігі ж оқ », «Ы рыс алды — ыптымақ» деген секілді макалдар-
дай д а к өреы із.)
Бүл келтірілғен м акалдарды н бәрі д е өмір шындығына негіз-
деліп туғандығы н, хальгқ ынтымак пен бірлікті, үйымшылдықты
жақтайтындығы н б іл дір еді Б үлар тұрған ж ерде халық алға ба-
садьі, нығайып күш ейеді, алы нбас қамалға айналады деп т ү с і - ,
неді. Ал бірлік , ьштымақ, үпымшылдық ж о қ ж е р д е ыдырап то-
зуды ң орын алатындығын аңғартады. Халықтың «Алтау ала б о л
са, ауыздағдл кетеді; төртеу түгел болса, төбедегі келеді» деуі
осыдаи;
К ан дай істің б о л са д а белгілі бір нәтиж еге ж етуі — адамдар-
ды ң бірлік, ынтымак, үйымшылдыққа байлаиысты дей отырып,
6— 4453
81
халық м ақалдары бұл ж өн ін дегі корытындысын ақыл-өсиет, на-
кыл с е з ретінде келтіреді-. «С аяқ ж ү р сед , таяк ж ер сін », «Ж ал-
ғыздыц үні шықпас, ж ая уды ц шацы шыкпас» деп, ж екелік пеи
даралықтьі, көпшіліктеи бөлініп шығушылықты ш енеиді. Барлык
күш -куат көпшілікте, халықта екеңдігін дәлелденді.?«К өп ісінде—
берекс», «Көптеи шыққан көм усіз калар», «Қ өппе тентек болсац
д а , көпке тентек болм а», « Қ ү д а й га ж а з с а қ д а (Қінәлы болсаң,
д а деген мағынада. Af. Ғ .) , кепке ж а з б а » , «Көпке топырак шаш-
па», «Көп қоркытады, те p en батырады » д-еп көпшіліктін, яғнн бү-
кіл халықтыц күшін сипаттайды. Бүл ретте халы қ өзін коғамда-
г ы .б а р л ы к материалды қ ж ән е рухапи байлықтарды жасауш ы,
салт-сана, әдет-ғұрып, турмы с-тірш ілік түрлерін қалыптастыру-
шы, оларды әрбір тарихи ж а ғд а й л а р ға , өмір тілектеріне сәйкес
өзгертуш і, алға қарай дамытушы негізгі күш деп таниды. Бү-
ларды ж а са у , іске асыру, ж ек е адам дар ды н колыиан келмей-
тіидігіп долелдеГіді. Сондықтан д а халык мақалдары адамдар-
дыц ынтымақты, үйымшылдық пен бірлікте болуын өсиет, накыл
етеді.
(І^азақ ауы з әдеби етін де халыктын, сүйе тықдап, сүйсіне ж ир-
лағаны — көпшілік үш ін ж а сал ған е р л ік , бат ы рльіқ істер, е л қор-
ғ а у әңгімелері болатын.ІБұл такырыпта неш елсгеи әдем і гщгіме,
ертегі, өлсн, ж ы рлар туғапын, ол арда халықтын батырлық, ер-
лік істерді ж ән е оны ж асауш ы ларды ардактағаны н білемі?.. Ха-
лықты сүйсіндірген бұл әкгімелер, опыц м ақалдары нан д а орын
алған.
(Ел корғау, батырлық-ерлік істер ж айы нда туған халык ма-
қалДары халықтың бул ж өш ндегі ой-тілегі, арм ан -м үддесі, пат-
риоттььқ сезім і, улттык мактанышы .қандай скендігін білдіріп
отырады. Бүл такырыптағы м ақалдар, си алдымен, кімге болса
д а туған ж ер, өсіп-өнген ел — отан аса -қасиетті, кадірлі, қымбат,
ыстық деп көрсетед». «Т уғак ж ер д ің тауы ыстық»,
«Ел-жүрты
барды ц жүтамы ж ок », «Ел іші — алтьш бесік» деуім ен туған ел-
ді ардаіқтайды, ж оғары бағалайды . Қ ейбір м акалдар туған ел-
•ді баска елдерм ен салыстыра келіп, әркім ге өз елін іц артык
екендігін ақгартады. Мұны халы к «К ісі ел іп де сүлтан б о л ғ а н -,
ш а, өз еліцде ултан бол», «К ісі елі ~ күміс, ө з е л ін — алтын* де-
г е н д а к а л д а р ы аркылы с и п а т т а й д і^
(Ө зін іц макалдары нда туған ж ер , ел-отанды аса жоғары бага-
лап ардақтағаи халык, енді оларды қоргау әрбір ер-азаматтын
басты борышы деп б іл ед і. Ел талап, ойран салуды көздегеи иіап*
қынціы ж а у бол са, оған карсы аттаиу, касыктай қаны калған-
ша, актык дем і біткенш е алысу, сөйтіп, душ паниан отанды кор-
ғап алу халқын сүйгеи әр б ір ер ж ігіттің азам атты к борышы бо-
латындығын көрсетеді. «Е р ж ігіт елі үш ін туады , елі үш ін өледі»,
«Е лін сүйгеи ер болар», «Ж үкті пар хөтерер, қайғыны ер көтс-
рер» деген м акалдар ж оғары да айтылғаи пік ір дік айғағьг/
Халық мақалдары ел қорғау, баскыншы ж ауды талкандап
ж е н у ж олы нда ерлік ж асаған , қара қылды кақ ж ар ған, киядап
. тартып ж о л салған, ж а у қамалыи кираткаи, табан тірескен аіі*
кастарда тайсалы п тарты нбаған ж ігіттерді арда'ктайды, абы-
ройлы атақ пен дан к да бөлейді. Олардың халық сүйсінген ер-
.. л ік ісгер ін кейінгі үрпақка үлгі етеді.
: Бүл реттс халык мақалдары мақтаулы ерлерді қояп жүрек
қорқақтарм ен салыстырып, а з сөзбен екеуінің д е образын ж асай-
ды.: Ерлік, батырлык іс ж а с а у тек отанын, ел-жүртын, халқын
сүйген
2
(ам дарды ң ғана «олы нан келеді, осындай адам дар ғана
халық ііамысын қорғайды, олар кандай қтшншылыктар кездессе
д е үрейленбей, м үнаймай, а ж ал ға карсы ш абады деп сипатгай-
ды . Б аты рларды ц срлігі
күшінде емес, ақылы мен айласында
екеидігіл көрсетеді. Мүнымен қатар халық ісі үщін кажымай кү-
ресіп ерлік ж а са ға н , ел сүйіп батыр атанған адамдарды н мінезін-
дегі ж аксы касиегтері д е м акалдардап орын алады. Бұл қасиет-
то.р: т ур а ш ы лд ы ц , ә д іл д ік , айтк,ан сәзд ен қайт пауш ы льщ , кіш і
п в іііл д ік , жолдастықты сақт ауш ы лы қ, досы ү ш ін ж ан б ер уге ба-
4 р у и іы л ы қ , т. б. екеидігін анғартады. Б үған «Е рдін екі сөйлегені-—
елгені, ем енніц и іл г е н і— сынғаны», «Ердің үялғаны — өлгені»,
«Е р ж ігіт — етек ж ен і кец ж ігіт», «Батырда бақасты к болмас»,
«Қоянды камы с, ерді намыс өлтіреді» деген м акалдар мысал бо*
л а алады.
Х алы қ м ақалдары колынан іс келмейтін тоғышарлар мен
коян ж ү р ек қоркактарды д д а образы н ж асайды . Оларды мазақ-
тап әж уал ай ды , к ел ек еетед і. «К орқак көлеңкесінен д е қоркады»,
«Пр бір рет, қ орқак мын рет иіледі» деп, а зс ө зб е н қорқактардың
жағы мсы з бейнесш сур еттей діл Қ ара басының ғана камын ойла^*
ған адам ерлік іс ж асай алмайтындығын көр-сеггеді. Мүндаң
а д ам дар үрейш іл к ел еді, к ейде олар қалы а колға іріткі салады
д еп , «Бір коркақ мын колды ірітер, бір қүмалақ бір карын май-
ды ш ірітер» деп, коркак адам жайы ндағы халыктьщ турашыл
ба^зсы н береді.
СЛ£азак м акглдары нда ел қорғау әнгімесіне байланысты ту
гаи тақырыптын, бірі — қырағылык, сатстық жаны. Б үл такырып-
тағы ліакалдардьщ қайсысы болса д а ‘К.ырағы бол у, ж айбара-
каттыкка салынып ж а т а бер м еу жагы п карастырады. «Ж ау глан
да д ем е — ж а р астьш да, бөрі қайда д ем е— бөрік астында», «Бір
слі а у ы з ғ а — ек і елі 'қақпаоо, «Сактыкта қ орлы кж ок» деп ха-
лықты қирағы лы ққа ша'қырады,_Г
(^Халық м ақалдары нан елеулі орьш алған, мазмүны мол, көле-
мі көп татшрыптын б ір і— қ о ғ а м д ы қ қарым-қат ынас, әлеуметтік-
таптық м ә с е л е л е р .) Б үл такырыпты ауыз әдебиетінің баска түр-
лері сек іл ді, халықтыц мақалдары д а кеңінен қамтып, тереңнен
то л ға й ды .к ө п м әселелердің сырын аша отырып, халыктык әділ
сын айтады . Қ оғам өм ірінде к ездесетін ж эн е халыкка ж ат ж ағ-
даііларды хальі'қ макалдарьт өткір сөзбен түйреп отырады. Ж ал-
тақтауды білм ейтін, турасын айтатын халык езін ін осы аталған
такырыптагы м ақалдары нда а з сөзбен мағынасы терец, мәні зор
ва
м әселелерді көтереді, неше түрлі әдем і о б р а зд а р ж асайды , естек
кетпейтін текеулер тудырады.
Қоғамдык, м әселелерді халы к м ақдлдары таптық тұрғыдан
карастырады. Б ұл ретте халы қ м ақалдарьш да алдымен Сез бола-
тыны ел би л еу м әселесі, хан, би, сұлтан, кож а-м ол дал ар жайы.
Ұлы Октябрь революциясыпа дейін к а за к халкы ауьір жағ-
д ай да тірш ілік етті. Қ сғам өм ірінде еңбекш і халықтың правосы
болмады , езіл іп ж анш ы луда, қаналып, қ ам алуда, әлеуметтік тен-
сіздік те болды-і Қ а за қ енбекш ілерін сол кезде устем дік еткен би-
леуш і тап„оны к хандары мен билері, болысы мен сұлтаиы; кожа-
молдасы, т. б. капаста ұстады , кун көроетпеді. Осындай ауыр
ж а ғд а й д а ж ү р се д е к а за к халкы ө зін ің ауы з әдебн етін тудырып,
ө з түрмыс-күйін, ар м ан -м үддесін бей н ел еді. М ұнымен катар, ка-
ваушы таптың халы кка ж асаган әділ етсіздік тер ін , зорлық-зом-
былыктарын, әлеум еттік тецсіздік ті эш керелеп көрсетті, халыхка
к а с адам дарды к ж ағы мсы з образы н ж асады . Бұл д а халық ма-
зіал^ары ная орын алды.
[ Халык макалдары канаущ ы т ап өк іл дер ін ік ж ауы зды қ іс-эре-
кетііг, мінез-кұлкын, хал и к к а ж а т кылықтарьщ тайға такба б ас
ка н д а й е т іп әш кереледі. «Х аи ақымақ бо л са , халық күйзелер»,
«Б иің қылаң бол са, жүртың. ы лаң бол ар », «Твреге ерген ер то-
қымын арқалар», «К ансокта ж е п ит с ем ір ед і, пара ж сп би семі-
реді», «Койды күртаң б ү л д ір ед і, ел ді сүлтан б ү л д ір ед і» , «Бай ка-
сына барып, бакыр болмасан, м аған кел; хан касына барып,
басың ж ой м асаң м аған кел», «Теңгелі ж е р д е тен дік ж ок» дегел
м акалдар тарихи шындыктын. сырын аш ады. Хан, би, төре, сул
тан, т. б. халыктың кас дұш паны , ел ді алдауш ы , парақұмар,
элеуметтік теңсіздік ті тудыруш ылар екендіктерін көрсетеді; олар
ж айы нда халы к е зін іц эд іл рьшын, тураш ыл бағасын, айтады,
таігтык кезқарасы н білдіреді.і
Әрине, енбекш і халы к осы ндай т ец сіздік , к ан ал у жағдайын-
д а ж ү р се д е , ол өзін үстем тап адам дары нан кем санаған емес.
Байлык, элеум еттік д э р еж есі кем болғаны м ен ақыл-ойы, ецбегі
арты қ екендігін м ақалдары аркылы д а д әл ел д еп кегрсетеді. Му
ны «Қ ілем ге б ер гісіз алаш а б а р , хан ға бер гісіз караш а бар»,
жүктеу/скачать Достарыңызбен бөлісу: |