МұхаММед (с а л л а л л а һ у а л ә й һ и у ә с әл л ә м ) 3 Аударған: Ғалымбек Тобашев
жүктеу/скачать 1,98 Mb. Pdf көрінісі
|
| Мәдинаға беталыс
Аллаһ расулы кеткеніне ұзақ болған Мәдинаға қарай бет алып, күн-түн деместен жол жүрді. Түнде де жол жүріп, өте аз тынықты. Сахабалар да қатты шаршап, түн ортасында демалуға тоқтады. Пайғамбарымыз (саллаллаһу алейһи уәссәлләм) сахабаларына қарап: – Араларыңда таң намазын оқытатын, ұйықтамай отыратын адам бар ма? Ұйықтап қалуымыз мүмкін, – деді. Әскер шаршаңқы болғандықтан Пайғамбарымыз намаздарын өткізіп алмау үшін шұғыл шара қабылдауы керек еді. Хазірет Біләл: – Уа, расулаллаһ, сендерді намазға мен тұрғызамын! – деді. Осылайша барлығы уайымсыз жатып демалды. Аллаһ расулының әскерін таң намазына ояту міндетін өз еркімен қалап алған хазірет Біләл түнді өткізу үшін намазға тұрды. Раббысына бет бұрып, нәпіл намазын оқыды. Біраз уақыт осылай жалғастырды. Алайда, қатты шаршағандықтан біраз демалу мақсатында түйесіне сүйеніп отырмақ болды, сол жерде отырып таң намазының уақытының кіргенін күтпек болды. Расулаллаһ орнынан ұшып тұрған кезінде сахабалардың бәрі ұйықтап жатты. Күннің сәулесі беттеріне түсе бастаған еді, алайда олар оянатын емес. Дереу хазірет Біләлді іздеді, ол да түйесіне сүйеніп, отырған жерінде ұйықтап қалыпты. – Сен бізге не істедің, ей, Біләл? – деді. Пайғамбарымыздың жұмсақ дауысын естіп, орны- нан ұшып тұрған Біләл Хабаши қатты өкінді, алайда болары болды, болған нәрсені кері қайтару мүмкін емес еді. 201 Даулы Хайбар мәселесі Осы арада сахабалар да оянып, барлығы да парыз намазды өткізіп алғандарына өкінді. Қалайша бір мүмін Аллаһтың өзіне парыз еткен намазын оқымастан уақыт өткізе алады! Бәрі де өз еркімен күзетке тұрып, ұйықтап қалған хазірет Біләлді жазғырды 77 . Олар ренжіп тұрғанда тағдыр өз дегенін жасады, Аллаһ намаздарын өткізіп алуда да мұсылман үмбетіне деген рақымшылығынан бір жол ашып, бұдан былай осындай жағдайда қалатындарға қалай әрекет жасай- тыны туралы расулаллаһ арқылы әрбір мүмінге жол көрсетті. Әуелі: – Бұл жер шайтандар жайлаған жер, – деп қозғалуға бұйрық беріп, Аллаһ расулы (саллаллаһу алейһи уәссәлләм) ол жерден кетті. Сосын жаңадан тоқтаған жерлерінде дәрет алып, хазірет Біләлге азан шақыруды тапсырды. Сахабалар да дәрет алып, намазға дайындалды. Саха- баларына таң намазының сүннетін де оқуды бұйырды. Сөйтіп, қайтадан жамағат жиналып, Аллаһ расулы (саллаллаһу алейһи уәссәлләм) оларға имам болып, таң намазын оқи бастады. Намаз біткеннен кейін сахабаларына қараған пайғамбарымыз былай деді: – Бәріміздің рухымыз Аллаһтың құдіретті қолында, қаласа оны алады. Бұған ең лайықты да күмәнсіз – Сол. Олай болса сендер намазды ұмытқан кездеріңде естеріңе түсе сала оқыңдар! Өйткені, Аллаһ «Мені есіңе алу үшін намазды оқы» деп бұйырады 78 . Сахабалардың бойын Хайбардың жеңісі мен айлар бойы көрмеген Мәдинаға қауышудың қуанышы кер- неген еді. Мәдинаға жақындаған кездерінде даланы 77 Хазірет Біләл сол күні өзін ең аз айыптаған адам Аллаһ расулы (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) болғанын айтады. 78 Бұл оқиғаның Хунәйн соғысы кезінде жүзеге асқаны туралы риуаят та бар. Қараңыз: Салихи, Субулул-Худа уәр-Рәшад, 5\155 202 Жүрек төрінен орын алған теңдессіз тұлға Мұхаммед (с.а.с.) тәкбірдің даусы жаңғыртты. Пайғамбарымыз (саллаллаһу алейһи уәссәлләм) бұл жағдайда оларға: – Үндемеңдер! – деп бұйырды. «Өйткені, сендер өздеріңнен алыстағыға және де дауыстарыңды естімейтінге дұға етіп жатқан жоқсыңдар. Сендер дұға етіп тілеген Аллаһ барлық нәрсені естиді және бәріңе өте жақын, өйткені, ол әрдайым сендермен бірге!» Осыны айтқаннан кейін Аллаһ расулы (саллаллаһу алейһи уәссәлләм) артында отырған Әбу Мұса әл-Әшғариға қарап: – Әй, Абдуллаһ ибн Қайс, – деді. Бір нәрсе айтпаққа оқталғаны белгілі еді. Әбу Мұса: – Жаным саған құрбан болсын, айт, уа, расулаллаһ! – деп жауап берді. Аллаһ расулы: – Саған жұмақтың қазынасы болған сөздің қандай сөз екенін айтайын ба? – деді. Назарды аударуды қалағаны белгілі еді. Әбу Мұса: – Әлбетте, айт, – деген соң: – Лә хаулә уә лә қуәтә иллә билләһ, – деді. Аллаһ расулынан мұны естіген сахабалар да енді тәкбір айтуды тоқтатып, жұмақтың қазынасы деп білген осы сөзді қайталады. Түннің бір уақытында олар Жүрф деген жерге жетті. Сахабаларына асығып, қараңғы түн ішінде үйлеріне бармауларын тапсырды. Мәдинаға кірмей тұрып оларға алыстан Ұхыд сәлем берді, сол күні Аллаһ расулы (саллаллаһу алейһи уәссәлләм) сахабаларының жетпісінің мекені болған Ұхыдқа қарап, сахабаларына былай дейді: – Біз бұл тауды жақсы көреміз, ол да бізді жақсы көреді! Ұхыдты Ұхыдтың сахабаларына суреттеген еді, ешкімнің көңілінде Ұхыдқа деген жағымсыз әсер болғанын қаламағаны белгілі еді. Бұдан былай тек 203 Даулы Хайбар мәселесі жақсы естеліктер айтылуы керек. Сосын қолын жайып, Раббысына дұға етті: «Аллаһ тағалам! Мен Мәдинаның мына екі қыры арасындағы нәрселерді харам және тимейтіндей еттім! Ал, Мәдинаға кірген кезде: – Біз күнәларымызға тәубе етіп, Раббымызға құлшылық жасап, сәжде мен мадақ айтып Раббымызға бет бұрып, кері оралдық, – деді. Оның бұл сөздерін естіген саха- балар да осылай қайталай бастады. Мәдинаға жеткенге дейін мұны ауыздарынан тастамады». |