2. Спирттік ашу процесі қалай өтеді және оған қандай микроағзалар қатысатындығын түсіндіріңіз.
Спирттіашупроцесінашытқысаңырауқұлақтарының Saccharomyces және Kluyveromyces туыстасынажататынкөптегентүрлеріменпрокариоттардыңішіндетек Zymomonas туысынажататынбактерияларжүргізеді. Ашытқысаңырауқұлақтарыглюкозаныгликолиз, албактерияларЭнтнер-Дудоровжолыменыдыратады.
Саңырауқұлақтардыанаэробтыжағдайданаэробтыжағдайғакөшіргенде, спирттүзілмейді. БұлпроцестіЛ.Пастерашты, сондықтанолПастерэффектісінемесеспирттіашупроцесініңнегізгітүрідепаталады. Ал 1911 ж. К.Нойбергашытқысаңырауқұлақтарыөсетінқоректікортағаглюкозаменқатарбисульфит (NaHSO3) немесебикарбонат (NaHCO3) қосыпзерттеулержүргізіп, спирттіашупроцесініңқосымшаекітүрінашты. Бұлқосылыстарбарортадаспирттүзілуініңтежелетінінжәнеоныңорнынаашупроцесініңбасқаөнімі - глицеринніңпайдаболатынынанықтады. Оныңсебебі, ацетальдегиднегізгіашупроцесіндесутегіакцеп- торыныңрөлінаткараалса, ортадабисульфитпенбикарбонатболғандаатқараалмайды. Бисульфитпенбикарбонаттыңәсеріәртүрлі. Бисульфитацетальдегидпенбайланысады. Сондықтансутегініңакцепторыацетальдегидемес, дегидроацетонфосфатболады. Нәтижесіндеглицеринпайдаболады. ОлНойбергтіңашупроцесініңекіншітүрідепаталыпкетті. Бикарбонатбаркездеацетальдегиддисмутазареакциясынаұшырайдыда, этанолменсіркеқышқылынаайналады. Нәтижесіндеацетальдегидакцеп- тордыңрөлінжоғалтадыда, қайтаданглицеринтүзіледі. БұныНойбергтіңашупроцесініңүшіншітүрідепатайды. Нойбергтіңбұлаталғанжаңалықтарыпрактикадабіркездеглицериналуғапайдаланылды.
3. Микоплазмаларды анықтап, сыртқы құрылымының ерекшеліктерін жазыңыз
1.пенициллиум
2.аспергилл
3.Мукор
Микоплазмалар (молекулалар): клетка қабықшалары жоқ бактериялар. Топқа клетка қабықшалары жоқ бактериялар топтастырылған, осы қасиетке байланысты олар Tenericutes бөліміне, Mollicutes класына, Mycoplasmatales қатарына жіктелген. Бұл микроорганизмдердің клетка қабықшасы жоқ, сондықтан олар культуралды, цитологиялық қасиеттері бойынша ерекшеленеді. Ол плеоморфизмнен білінеді. Бір мезгілде бір түрдің дақылында жіпше, таяқша, диск, эллипс, шар және ұсақ дәнек тәрізді клеткалар болады. Клеткаларының мөлшері бактериялар арасында ең ұсақ - 0,15 - 0,25 мкм. Геномның мөлшері 5-108 - 1-103 Да. Цитоплазмалық мембранасы бактериялардың протопластарына қарағанда икемділеу және тұрақты, ол холестериннің болуына байланысты. Экзогенді стеролдарға тәуелділігіне қарай микоплазмалар екі тұқымдасқа бөлінеді: Муcoplasmataceae мен Spiroplasmataceae (стеролға тәуелді) және Acholeplataceae (экзогенді стеролдарды қажет етпейді). Микоплазмалар пептидогликанды түзбейтіндіктен, олар осмос қысымы, детергенттер мен спирттер тудыратын лизиске тұрақты болады.
Грам-теріс. Әдетте қозғалмайды, бірақ кейбір түрлердің ылғалды бетте сырғанауға қабілеті бар, серіппелі жіпше тәрізді клеткалар айналып, иіліп және үдемелі қозғалады.
Микоплазмалар физиологиялық-биохимиялық қасиеттері жағынан да әр түрлі. Олар құрамы жағынан күрделі қоректік орталарла немесе тірі организмлерлін ішінле ғана өседі. Энергияны тотығу, болмаса органикалық заттарды ашыту арқылы алады. Басым түрлері факультативті анаэробтар, бірақ облигатты анаэробтар да бар. Қоректік ортада түзетін колониялары ұсақ, диаметрі 1 мм. Қолайлы жағдайда өсірілген колониялар түрі аралыстырмай қуырған жұмыртқаға ұқсас.
Топырақта, лас ақаба суларда таралған. Кейбір түрлері паразиттер, мысалы, М.pпеumoniae, ол адамдарда пневмония ауруын қоздырады. Туыстары: Acholeplasma, Anaeroplasma, Asteroleplasma, Mycoplasma, Spiroplasma, Ureaplasma.