Tipin апарьш, шыркду бшгше жетйзу ушш Эуезов енд! Абай/
мен Кунанбайдын, iuod дуниелерш, мьщ буралац сана мен
ceaiM шиырларын шарлап, сан шрхм психологиялык, терец-
дерше сущш кете барады. Бул туста жазушы аке мен баланьщ
аракдтынасы гана емес, эркдйсысынын, жеке кара басындагы
хдрама-карсыльосгар жене кдйдшлыктар тунгиыгына батута
межбур болады. Осы реттеп жас Абайдьщ шггей ез1мен езшщ
алысуын, ез execi туралы бурынгы йршжс1з таза угымньщ
кдлайша тецкершш тускевдн, акырында оныдвм1ршде болтан
езгеше бетбурыстьщ психологиялык далел! не екеш» тага
да автордьщез1 жаксы адаарткдн: “Жас баланьщкшэаз, тек
жакрылыкка тана бегам адал да ашых, жаньш алгашкы керген
сумдык KepiHici— Крдардыц колдан елт1ршу1 — катты
туршйспреда. Оньщ жан дуниеандеп 6ip-6ipiHe кдрама-кэрсы
ей сез1м — жаксылык, пен жауыздыктан тутанган сез!мдер:
туган даласына махаббат, сол туган далада болып жаткдн
сумдыктан жирену оны шытырмаша салады. Осы сэт, менщ
ойымща, оньщ ем1ршдеп улкен бетбурыс болып табылады.
Ол бурын Кунанбайды эке десе, е в д сол экенщ колындагы
кднды кергенде, не дерге бшмей дагдарады. Бул сумдык, жаза
Кунанбайдьщ Крдар жерщ ез! иемденбек болтан мансабы-
нан туган зулымдык эрекет еда”*.
.
Сюжеттщ оган езек болтан ем1рлж тартыстьщ ep6ip шнщде, бурылысында окырманга кереп — двлел (мотиви
ровка): образ ушш психологиялык двлел, окига ушщ логикалык двлел. Ол жок, жерде — образ да' жасанды, окига
да жалган. Осы шындык,ты катты устанган М.Эуезовтщ
эпопеядагы непзп тартыстьщ дэлелш i3fleyi элпмен де
бп-пейд1: “Абай езшщ кецш куйш, жабыгуын, — деп
TyciHflipefli автор баганагы бетбурыстьщ будан былайгы
психологиялык, дэлелш,
алгашкы бетте кез жасымен
танытады, экесшщ сумдык iciHeH туцшуш жабыркду жан
толкынымен, кдбак, шытуымен адгартады. Эке; макында,
эке сыбайластарыньщ
