Н. А. Казбеков, Н. А. Казбекова, Р. М. Садвакасова, Е. Ж. Аубакиров

Адам өмірінің қазіргі кезеңі көптеген өткір проблемалардың арасында әлеуметтік-гуманитарлық білім мен қоғамдық білімнің оң өзгерістердегі рөлін арттыруды бірінші кезекке қояды және оған жаңа талаптар қояды. Бұл талаптар бүгінгі таңда әлем қайта құру тарихында көрінбейтін ғана емес, сонымен қатар адам өркениетінің одан кейінгі тағдыры, ең бастысы, қоғам мен адамның зияткерлік-білім беру әлеуетімен анықталатын жағдайға да сай болып отырғандығымен анықталады. Мәдениеттануды жоғары білім беру жүйесіне оқу пәні ретінде енгізу кездейсоқ емес. Мәдениеттану әлеуметтік-гуманитарлық бағыттағы ғылым ретінде саяси, құқықтық, адамгершілік, діни, философиялық, ұлттық және кәсіби мәдениет мәселелерін қамтиды. Басқаша айтқанда, Мәдениеттанудың пәндік саласы әлеуметтік өмірдің барлық салаларын қамтиды. Сол арқылы ол әлеуметтік-гуманитарлық білімнің барлық спектрімен өзара іс-қимыл жасайды, ал оның бастапқы әдіснамалық принципі адам қызметінің призмасы арқылы әлеуметтік және адам болмысын талдау болып табылады. Фундаменталды және теориялық білім мәртебесіне ие бола отырып, оның жалпыға ортақ мәдениетінде мәдениетті түсіну мүмкіндігі бар, өйткені мәдениеттану өзіндік сана, өзін-өзі тану, мәдениеттің таязығы ретінде көрінеді.