М О ДАЛЬ СӨЗДЕР
571
болуына сөйлем құрамындағы кейбір лексикалық
құралдардың тұрақты бағы ны ңқы лы қ қалпы се-
бепкер болды. А.А.Шахматовтың бұл “синтакти-
ко-генетикалық” қозқарасы қазақ және өзге түркі
тілдеріндегі де модаль сөздердің шығу тегін анық-
тауға әбден қолданымды. Ж еке бір сөз не сөздер
тіркесі сөз тіркесіндегі, сөйлем құрамындағы ба-
ғыныңқы жағдайына байланысты біртіндеп өзінің
заттық я басқа ұғы м ды қ м әнінен және сөйлем
мүшелерімен дағдылы синтаксистік байланысы-
нан ажырай-ажырай, ақыры модаль сөзге не мо-
дальды тіркеске айналады. Осы ұзақ тарихи про-
цесте қайсыбір модаль сөздер мен модальды тірке-
стер белгілі бір м орф ологиялы қ тұрпатта әбден
“ қаты п ” қалады. Сөйтіп,
басқа сөз таптары мен
сөз тіркестерінің қолданымдағы типтерінен біржо-
ла ажырап қалады да, тілімізде тек модальдық ма-
ғы нада ғана қолданылады. Ал енді біреулерінің
жеке сөз таптары мен сөз тіркестерінің қолда-
нымдағы типтерімен байланысы формальды түрде
ғана сақталэды. Олар өз бойында контекске қарай
модаль сөздер мен модальды тіркестердің м ағы -
насын да, сондай-ақ белгілі бір сөйлем мүшесінің
қызметін де - екеуін де сыйыстыра, қоса сақтай-
ды. Аталмыш тілдік құбы лы сты ң ш ы ғу тегінің
осы өзіндік ерекшелігін ескеріп, кейбір зерттеу-
шілер генетикалы қ принцип негізінде модаль
сөздерді мынадай төрт топқа бөліп қарайды: өзге
сөз таптары нан мүлдем ажырап “ қара үзген”
сөздер,
есім модаль сөздер, үстеу модаль сөздер
және етістік модаль создер.
Ж оғары да атап көрсеткенім іздей, модаль
сөздердің белгілі бір заттық я ұғымдық семанти-
Касы ббТімайды. Олардың семантикасы әдетте
модальдылықты білдіретін грамматикалық мағы-
намен ұлас, астас жатады. Демек, осынысы үшін
де олар - ком екш і сездер. Ж алп ы ком екш і
сөздердің жасалуы (пайда болуы) - адам баласы
тілінің қалыптасуының ең алғаш қы балаң дәуір-
інде пайда болып, белгілі дәрежеде тіпті бүгінгі
күндерге дейін жалғасып келе жатқан граммати-
калық құрылыстың даму процесі.
Бұл озі - осын-
дай бір атам заманғы тілдік ескілік. Модальды-
л ы қ - адамдардың өзара сойлесу (тіл қатысу)
түріндегі аралас=құраластығының (қарым-қаты-
насының) туылымы (“продолжениесі”) ретінде ең
бір көне грамматикалық құбылыс саналады және
ол күні бүгінге дейін тілдің жалпы тұтастықта
дамуының ең бір құнарлы қуат козі болып табы-
лады.
Тілдік модальдылық
проблемасымен байланыс-
ты қазіргі лингвистика ғы лы м ы ндағы зерттеу
еңбектерден жоғарыда келтірілген түрлі теория-
л ы қ пайымдауларды, ғы лы ми козқарастарды
шола, саралай қарау нәтижесінде
Достарыңызбен бөлісу: