Біз актер болмаса, Корделияға назар сала аламыз ба? Актердің «кейпі»
біздің қиял құшағына қалай батқанымызға тəуелсіз түрде сақталуы мүмкін.
Егер актер мүдіріп қалса немесе жөтелсе я болмаса оғаш бір нəрсе сөйлесе,
біз бірден Корделияның емес, оның «кейпін» көрер едік. Бұл көріністе
Корделияны тұрақты елестеткендегі біздің болжамымызды растау
деңгейінде актер көрінбейді. (Яғни, біздің қиялымыздағы Корделия
бейнесімен сəйкес келгенде актердің ойынын емес, Корделияны көреміз).
Бірақ ол біздің «Корделия кім?» жəне «Корделия қалай көрінуі керек?»
деген ойымыздан асып түссе, қиялымызды су сепкендей басса яки өзгертіп
жіберсе, актер мен оның ойыны бірден ойда қалады. Егер біз актер мен
оның əрекеттерін тұрақты бақылап отырсақ, ол бұл көріністе қалай
көрінбей кете алады?
Көрермендер ретінде біз өзіміз толықтай Корделияға беріліп кетуіміз
мүмкін. Дегенмен бірқатарымыз əрдайым актерге мұқият қарап қадағалап
отыруымыз да ғажап емес: оның қайғыны кейіптеу шеберлігі (Бұл
қаншалықты нанымды?), оның бізді таңғалдырудағы табысы (Қандай
керемет ойын!), тіпті оның финал бөліміндегі қауіпсіздігі (Лирді ойнайтын
актердің оның қауіпсіздігін мойнына алуға күші жете ме?) əрдайым
назарда. Сонда оқиғаның жасандылығы қалқып ортаға шығады. Ол біздің
назарымызды бөледі жəне бізге екі тараптан қарауға жол ашады. Мұның
еліктеу ойыны (
Достарыңызбен бөлісу: