АЛҒЫ СӨЗ 5
гических ф а н и ц современного русского литера-
турного язы ка - от П уш кина до наш их дней.
Такое поним ание принято в “Русской грамма-
тике”.
“Қ азақ ф амматикасы” да - қазіргі қазақ әде-
би тілінің ф ам м ати касы . Біздің ой ы м ы зш а,
м үндағы
қазір сөзін де дәл осы мәнде, осы маз-
мүнда қабылдау керек. Өйткені орыс тіліндегі
сияқты қазіргі қ а за қ тіліндегі ф ам м а т и к а л ы қ
қүры лы сты ң барлы қ негізгі категориялары ны ң
Солай эволю циялы қ сипатта оте баяу озгеруі,
әдеби тілдің ең тәуір деген нүсқалары классика-
л ы қ, кең магынада алғанда ж алпы коркем әде-
биетге сақталды, ол үрпақтан-үрпаққа сол көркем
әдебиет арқы лы жетіп отырды - осы айты лған-
дардың бәрі айналып келгенде қазіргі қазақ әдеби
тілінің хронологиялы қ ш екарасы н неғүрлы м
кеңірек түрде, Абайдан бүгінге дейінгі аралықта
түсінуге негіз бола алады.
“Қ азақ ф ам матикасы нда” келтірілетін түрлі
и л л ю с тр а ц и ял ы қ м ате р и ал д а р м үм кін бол-
ғанша Абайдан бүгінгі күнге дейінгі аралықтағы
қ а зір гі ж ә н е к л а с с и к а л ы қ к ө р к е м әд еб и ет
үлгілерінен, қоғам ды қ-саяси публицистикалық
ш ы ғ а р м а л а р д а н ,
қ о ғ а м
ж ә н е
с а я с и
қайраткерлердің сөздері м ен м ақалалары нан,
ғылыми ж әне ғылыми көпш ілік әдебиеттерден,
эпистолярлық жанр шығармаларынан, газет-жур-
налдардан, күнделікті сойлеу тілі материалдары-
нан, лингвистикалы қ зерттеу еңбектерден, әр
түрлі сөздіктерден т.б. әдебиет нүсқалары н ан
алынды.
“Қ азақ ф ам м атикасы ” - сипаттамалы ж әне
нормативті фамматика.
А кадемиялы қ ф ам м атикаларды дайындау
тәжірибесінде сипатгамалы фамматика деп әдетге
жай, тіркемелік бағыттағы сырт сипаттаманы
емес, ғылыми сипаттаманы айтады. Ж әне олар-
дағы бүл ғы лы ми сипаттам а м індетті түрде
нормативті саралаумен үнемі сабақтасы п жата-
ды. Бүл дәстүр м үмкін болғанш а “Қ а за қ ф а м -
матикасы нда” да сақталды: қ а за қ әдеби тілінің
грамматикалық қүры лы сы ны ң сипаттамасы да
солай ғылыми негізге қүрылды (яғни онда түрлі
теориялы қ мәселелерді шешу, тіл ф актілерінің
ғылыми жүйеленімі сияқты міндеттер козделді
жоне фамматиканың жалпы нормативтік бағытта
жазылу жағы да ескерілді).
“Қазақ фамматикасында” қазақ әдеби тілінің
ф ам м ати калы қ қүры лы сы ны ң - ф онетикасы -
ның, созж асам ы ны ң, морф ологиясы ны ң ж әне
синтаксисінің қазіргі қалпы сипатталады.
Тіл ж үйесінде басы арты қ, олпы түрған,
оның ішкі даму заңынан тыс жатқан ештеңе жоқ.
О ндағының бәрі ш етінен және қолмен қойған-
дай ап -ан ы қ, корінеу де емес. Ең бастысы: тіл
озінің ф ам м ати кал ы қ деңгейлерінде вертикаль
да, горизонталь да түрғы дан - қай ж ағынан да
біртүтас, бүтін жаралым. Сонды қтан табиғаты-
нан біртүтас оны бүлай қазіргі қалпы деп бөле-
жара қарауды ң белгілі дәрежеде тіпті шартты
екендігі жеке ф ам м а т и к а л ы қ категорияларды,
тілдің түтас сөзжасам деңгейін, оны ң негізін
қүрайтын түбірлер мен жүрнақтар қүрам ы н са-
ралап, салалауда үнемі есте болуға тиіс.
Бүл жерде бірақ екі нәрсеге көңіл аударғы-
мыз келеді. Бірінші: сөзжасам өз алдына дербес
тіл деңгейі ретінде тіл білімінде жалпы кейінгі
жылдары ғана, дәлірек айтқанда XX ғасырдың
екінші ж арты сы нан былай қарастыры ла баста-
ды. Тіл қүры лы м ы н ы ң бүлай жеке бір тармағы
б о л ар л ы қ та й с ө зж а с а м н ы ң ө зін д ік қ а н д а й
ер екш ел іктері бар деген м әселеге келгенде
ғылымда қазір мынадай дәлел жиі айтылады.
Оның, яғни бүл айтылып жүрген дәлел-тіректің
қы сқаш а түйіні, мысалы мынаған саяды. Әдетте
сөздердің арасындағы қатынас лексикада-семан-
тикаға, морфологияда - формаға (түрпатқа) келіп
тірелсе, сөзжасамда осыны ң екеуіне де, яғни се-
мантикаға да, формаға да, екі ж ақтан бірдей
келіп тіреледі. М әселенің оте принципті м әні,
шешуші м аңы зы бөлғанды қтан д әй ек сезді сөл
қазқалпы, төлы қ күйінде келтіргенді жөн кордік.
“Сөздер лексикада - ең алдымен өзара семанти-
калы қ қаты наста болады. Егер бүлар ана тілінің
өз сездері бөлса, оларды ң кезге көріну қалпы
(“ф и зи к ал ы қ ф өрм асы ”) әдетте сөйлеуш інің
көңілін озіне аудара бермейді. Сөздер морфоло-
гияда ең алды мен озара ф орм алы қ қаты наста
болады. Мүндайда фамматикалы қ категориялар-
дың семантикасын адамдар әдетте сезе бермейді
ж әне бақы лап та отырмайды. Сөздер - сөзжа-
самда формалық-семантикалық қатьшаста бола-
ды. М үндайда типтік, созжасамдық мағына ар-
найы лингвистикалы қ метөдикасыз белгісіз бо-
лып қалғанымен, ф орманы ң (түлға-түрпаттың)
өзгерісі де, сөздің дара өз мағынасы да оңай бай-
қалады. С оны м ен, созжасам лексикаға немесе
м орфологияға кірмейді, олармен қатар түрады
деуге әбден негіз бар. Лексика, морфология және
созжасам тіл қүры лы м ы ны ң үш аспектісі және
о н ы ң с о за р а л ы қ қ а т ы н а ст ар д ы ң үш типті