Судың жылу сіңіргіштік қасиеті зор болады. Денеде жиналған
жылу судың температурасын онша көтере қоймайды, себебі жылу
энергиясының көп мөлшері су молекуласының қозғалыстарын шек-
теп тұраіын сугекзі байланыстарды үзуге жүмсалады. Суцьщ жылу сыйым-
дылығыньщ зор болуы ұлпаларды қатгы қызып кетуден сақтайды.
Суға ж ақсы жылу өткізгіштік қасиет төн. Бұл жылудың дененің
әртүрлі бөліктерінде бірдей таралуына мүмкіндік береді. Судың
бетгік керіліс күші де үлкен болады. Оның бүл қасиеті түту процесі-
нің атқарылуы, ерітінділердің үлпалармен жылжуы үшін (мысалы,
қан айналым) қажет.
Организмде судың үш түрі болады: 1) еркін, байланыспаған су.
Ол торша мен торшааралық қуыстағы органикалық жөне бейоргани-
калық затгарды ерітеді; 2) байланысқан су, ол коллоидтар құрамына
еніп, олардың ісінуін қамтамасыз етеді; 3) гидратгық су, ол органи-
калық заттар құрамына еніп, солар тотыққанда бөлінеді.
О рганизмде су бірде көбейіп, бірде азайы п отырады. Соған
қарам астан қ ан н ы ң осм осты қ қы сы м ы өркез тұрақты деңгейде
сақталады , себебі денедегі су үздіксіз алмасып, он ы ң мөлшері
реттеліп отырады. Ac қорыту жолынан су қанға сіңеді, сондықтан
сү й ы қ көп қабы лданған жағдайда қан қы сы м ы көтерілу керек.
Қ алы пты жағдайда мүндай ауытқу болмайды, өйткені судың ар-
ты к мөлшері қанн ан организмдегі су мен минералды заттар қой-
масы болып табы латы н тері шеліне өтіп кетеді де, тым арты қ
мөлшері тер мен зөр қүрамы нда сы ртқа шығарылады. Су тапшы
болған жағдайда су қоймалары ндағы судың есебінен он ы ң қ ан -
дағы қалыпты деңгейі сақталады.
Организм қабылдаған су қанға оңай сіңеді. Ол бауырдан өтіп,
бүкіл денеге тарайды да, алдымен торшааралық қуысқа, одан өрі
торшаға өтеді. Торшаның суды сіңіруі осмос ықпалымен су концентра-
циясының градиентіне байланысты жүреді. Торшалардан ш ы ққан су
үлпалы қ сұйы қ пен лим ф а арқылы қанға өтіп, бөлу ағзалары
өрекетімен сыртқа шығарылады. Организмде су осмостық жөне он
костык қысым деңгейіне байланысты алмасып отырады.
Организмге су ауыз су түрінде жөне қорек құрамында келеді.
Қорек құрамындағы су белоктар, көмірсулар, майлар тотыққан кезде
бөлініп шығады. Оны алмасу (метаболиттік) суы дейді. Денеде 100 г
белок тотыққанда - 41 г, дөл осындай мөлшерде көмірсулар мен
майлар тотыққанда тиісінше 55 және 107 г су бөлінеді. Ал, организм
қабылдайтын ауыз су мөлшері ауа райының жағдайына, қорек сипа-
тына, ж асқа, физиологиялық күйге т.б. байланысты өзгеріп отыра
ды. Мысалы, жас организм толысқан организммен салыстырғанда
суды 3 - 4 есе көп қабылдайды. Орта есеппен адам тәулігіне 2,5-3 л
154
су қабылдайды да, шамамен зөр құрамында 1,5 л, нәж іспен - 0,1-
0,2 л, термен - 0,5 л, өкпе арқылы - 0,3-0,4 л су бөледі. Желінген
азықтың өрбір килограмына шаққанда жылқы мен қой - 2-3 л, сиыр -
4-5 л, шошқа - 7-8 л су ішеді.
Достарыңызбен бөлісу: