226
генін баяндау, біршама философиялық ойлар, өлең-жыр арқы-
лы арттағыларға қалдырар ақыл-үгіт деген нақты ұғымда қол-
данылған,
мәселе кітап – осы философиялық ақыл-үгіттің ба-
спа бетіндегі көрінісі деген мағынадағы атау. Қысқасы, XIX
ғасырдың алғашқы жартысы, орта тұсы мағына жаңғыртып, сөз
тудырту процесінің активтене бастаған кезі. Бұл – қазақ әдеби
тілі грамматикасы дамуының
нақтылы сатысын көрсететін
белгінің бірі.
Етістік тудыратын жұрнақтар да тұлғасы мен қызметі
жағынан бұрынғыдай және қазіргідей.
Азын-аулақ айырма-
шылық – бұл күнде
-ла жұрнағын тікелей жалғамайтын,
жалғаған күнде өзгеше мағынада
келетін бес-он тұлғаның
кездесетіндігі. Мысалы, Шернияз «Жентті жүз атанға
жүктеу-
ші едік» дегенінде
жүктеу етістігін «жүк тиеу»
деген тура
мағынасында қолданып тұр. Ал бұл күнде
жүктеу етістігі
«міндет арту» деген ауыспалы мәнде жұмсалады.
Ар арлау,
ер ерлеу («Айқайлап
арын арлаған»
– Шернияз, «Бежін
ерді
ерлетіп»
– Дулат) сияқты тұлғалар да – қазіргі норма үшін
кәнігі емес. Бірақ мұндай фактілер өте сирек кездеседі.