25
настиялық уақыттан бастап діни ғибадат орнының қабырғалары
сурет, барельефтермен (тегіс нәрсеге түсірілген бедерлі сурет)
безендіріле бастайды. Фрескаларда (ғимарат қабырғасындағы сурет)
аңшылық, балық аулау, егін алқаптарындағы жұмыстар бейнеленеді.
Діни ғибадат орны жанында мәйіттің мүсіні қойылатын, барлық
жағынан қабырғалар тұрғызылған кішігірім бөлме – сердаб ор-
наласты. Оны ғибадат жүргізілетін жермен перғауын көздерінің
деңгейінде орналасқан кішкене терезе байланыстырады. Осы арқылы
мүсінге енген мәйіт рухы жерлеу рәсімін көре алады.
Б.д.д. ІІІ мыңжылдық шамасында өмір сүрген сәулетшілердің
шығармашылық табыстары ауқымды болды. Олардың үздік
жетістіктерінің даңқы көптеген елдерге жайылды. Тастың
құрылымдық (конструктивтік) және сәндік (декорациялық)
ерекшеліктерін білу, перғауынға арнап мыңдаған жылдар бойы
уақыт сынына төтеп берген пирамидаларды тұрғызуға мүмкіндік
берді. Күн ғибадатханасы, нақты жоспарланған құрылыстарда жеке
бөлмелер пайда болды. Кеңістік көркемдігі ретінде тіреуіш ұстындар
жүйелі пайдаланылды. Ғимараттар, мүсіндер, рельефтер және
т.б.-дың үйлесімді көрініс табуы, әлемдік сәулет өнері жетістігіне
қосылған үлкен үлес болды.
Бір орталыққа бағынған мемлекет құруға мысырлықтар б.д.д.
ХХVІІІ-ХХІІІ ғғ. аралығында қол жеткізді. Осы тарихи дәуірде
перғауын Джосер Хи-Ку-Пта (Египет деген сөз осыдан шыққан)
атанған елдің астанасы Мемфис маңында бірінші пирамиданы
тұрғыздырады. Джосер пирамидасы жоғары қарай сүйірленіп,
ұшталып, сатылай салынған.
Ежелгі мысырлық сәулет өнерінің жетістігі – Джосер пирамида-
сы б.д.д. 2600 жылдар шамасында пайда болып, кейінгі пирамидалар
кешенінің бастауында тұрды. Адам алғаш рет сәулет өнері кешенінде
ғасырлар бойы уақыт сынына
төтеп беретін тасты пайдалан-
ды. Арнайы әдебиеттер Джо-
сер пирамидасының сәулетшісі
Имхотептің
тек
сәулетші
ғана емес, сонымен бірге
ежелгі Мысырдың ең таны-
мал оқымыстысы, аты аңызға
Достарыңызбен бөлісу: