23
Бейімделудің бұл кезеңін ұдайы өзгермейтін тұрақты жағдай деп
қарастыруға болмайды. Организмде оның ауытқулары, өзгерістері
жиі болуы ықтимал. Өйткені оған əр алуан қосымша жанама фак-
торлар ықпал еткенде, ол өзінің тіршілік күйінің шығыны мен қайта
қалыптасуына байланысты туатын гомеостаздың жаңа деңгейін
үнемі сақтауға тиіс. Сондықтан бүкіл физиологиялық функциялар
зор күш салу арқылы жүзеге асырылады. Ол организмнің энергия
шығынын ұлғайтады, иммундық жəне гормондық қосалқы қорын
азайтып, аяғында бейімделудің бұзылуына –
дизадаптацияға əкеліп
соғады.
Дизадаптация кезеңі организмнің қызметтік қоры сарқылуы
немесе нейрогуморалдық жəне зат алмасудың өзара байланы-
сы бұзылуы нəтижесінен орын алады. Бұл жағдайда бейімделудің
бастапқы кезеңі сияқты іс-əрекеттің тұрақты көрсеткіштерінің
ауытқулары пайда болады. Олар үйреншікті тітіркендіргіштер ша-
мадан тыс немесе кездейсоқ факторлар көп уақыт əсер еткенде туа-
ды.
Организм бейімделу тудырушы əсерлер болмаған жағдайда,
соның салдарынан туындаған морфологиялық жəне физиологиялық
ерекшеліктерден біртіндеп арылады. Алайда, оның жойылған икем-
делу реакциялары сол бейімдеуші факторлар тағы да əсер етсе,
қайтадан қалыптасуы мүмкін. Мұны қайта бейімделу (
реадаптация)
деп атайды.
Достарыңызбен бөлісу: