Список литературы
1. Акшулаков, С.К. Клинико-топографоанатомические особенностиIэкстраселлярных аденом гипофиза Текст.:
автореф. дис. . канд| мед. наук. М., 1986. ! !1.1гипофр хиазмаавтореф. дис. . канд. мед. наук. М., 2006. - 30 с.
2. Гайдар, Б.В. Опухоли хиазмально-селлярной области Текст. / Б.В. В.Р. Гофман, В.Ю. Черебилло [и др.] //
Практическая нейрохирургия / Под1. Гайдарред. Б.В. Гайдара. С-Петербург, 2002. - Гл. 19. - С. 446-475.
3. Кадашев, Б.А. Показания к различным методам лечения аденом гипофиза Текст.: дис. . д-ра мед. наук. -М.,
1992
N. I. Tursynov, G. D. Makhambaev, S. Zh. Mazhyrov, Sh. M. Kauynbekov, B. S. Turlubekov, T. B. Akhmanov,
R. M. Baymukhanov
RESULTS OF ENDOSCOPIC REMOVAL OF TUMORS OF ENDOCELLAR AREA
Karaganda state medical university
Authors of the article concluded that
the endoscopic treatment for craniopharyngiomas is effective and less dangerous
method. It combines a low injury rate with good intraoperative diagnosis. The use of endoscopy in the cystic, multichamber cranio-
pharyngiomas in the cavity of the third ventricle is more acquitted.
Key words: endoscopic removal of the tumor,
endocellar area,
treatment methods
УДК 378 (075,8) = 512,122
Б. Тусупкалиев, А. Жумалина
МЕМЛЕКЕТТІК ТІЛДЕ МЕДИЦИНА ЖОҒАРЫ ОҚУ ОРЫНДАРЫНА АРНАЛҒАН ЗАМАНАУИ
ОҚУЛЫҚТАР ДАЙЫНДАУ МӘСЕЛЕЛЕРІ
Марат Оспанов атындағы Батыс Қазақстан мемлекеттік медицина университеті, Ақтөбе қаласы
Өздеріңізге белгілі медицинада мемлекеттік тілде маман дайындау тек қана еліміздің тәуелсіздік
алуымен қатар жүргені белгілі. Айта кетейін дегенім мен Алматы мемлекеттік медицина институтына 1963
жылы түстім, сол жылы Қазақтың жанқияр азаматтарының арқасында бірінші курста 5-6 сабақты қазақша
оқыдық. Біз үшін бұл үлкен қуаныш болған, екінші курста Москва біліп қалып бізді орыс тілінде оқуға
ауыстырып жіберді. 1989 жылы алғаш рет қазақша оқитын топтар құрастырылғанда қанша қиын болсада сол
істі іске асыруға бар күшімізді салдық. 1992 жылы алғаш рет 28 беттен тұратын кішкене ғана ауру балаларды
клиникалық тексеру жобасы атты оқу құралын өмірге әкелдік. Міне содан бері 20-ға жуық оқу құралдары
мен оқулықтарды баспадан шығардық. Әрине алғашында өзіміз оқыған дәрістер қазақша білім алып жатқан
жастарға қолжетімді болуы үшін дәрістер жинағын басып шығардық. Бірақ алғашқы заманауи оқулықты өмірге
әкелу тек 10 жылдан астам уақыт өткесін ғана мүмкін болды. 2002 жылы «Балалар аурулары пропедевтикасы»
атты педиатрия факультетінің студенттеріне арналған оқулық болды. Бұл оқулықтың авторы (Б.Түсіпқалиев)
2002 жылы Қазақстан Жоғары оқу орындары қауымдастығы шешімімен білім стандартына сай оқулық
жазудағы нәтижелі еңбегі үшін А. Байтұрсынов атындағы медалмен марапатталды. Бірақ, бір өкініштісі осы
аталмыш оқулықты шығаруға ұсынған мекеменің шешімінде қосымша оқу құралы ретінде баспаға ұсынылсын
деп көрсетілген. Бұл күні бүгінге дейін шешімін таппаған мәселе.
Келесі бір шешімін күтіп отырған мәселе ол Медицина мамандығы бойынша оқулықтарды (оқу құралын
емес) шығаруға кім рұқсат бере алады: Денсаулық сақтау және әлемуттік дамыту Министрілігі ме немесе
Білім және ғылым министрлігі ме? Егер соңғысы болса дайындау, бекіту ерекшеліктері бола ма? Бұл мәселе
ұлтаралық тілде оқулықтарда да бар. Қазір сөз мемлекеттік тілдегі медицина жоғары оқу орындарына
арналған оқулықтар туралы болып отыр, оқу құралдарды шығаруға мәселесі шешілген деп айтуға болады.
370
Специальный выпуск журнала «Медицина и экология», 2015
МЕДИЦИНСКОЕ ОБРАЗОВАНИЕ — НОВЫЕ ГОРИЗОНТЫ
Күні бүгінгі үлкен бір мәселе (Денсаулық сақтау және әлеуметтік дамыту министрлігімен келісілген
деп түсінем) Ресейден шыққан оқулықтарды сол күйінде (авторлық аударма- авторлық құқы бар мекемелер)
қазақшалап шығару жүріп жатыр.
Ресей ғұлама ғалым ұстаздарына қарсы айтар ештеңем жоқ. Дегенмен, бұл тәжрибеніңде дұрысы мен
бұрысы бар. Ең бірінші дұрысы , қазіргі медицина жоғары оқу орындарын арналған мемлекеттік тілдегі оқу
әдебиетінің сапасын (ғылыми-тәжрибелік) Ресей деңгейіне көтеру өте маңызды, әрине аударма сапалы болса.
Бұл аударманың сапасын көтеруге жоғырыда айтылған оқулықтарды бекіту ережелерін орындауды талап ету
көмектесер еді. Көптеген пәндер бойынша мемлекеттік тілде оқулықтар дайын болды, енді солардың сапасын
(өңдеп, жаңартып шығару) артыру үшін жұмыс жасау керек. Ал, тікелей аудару мәселерін қазір оқулықтар
тіптен жоқ немесе оқулықтар сапалы дайындалмаған пәндер бойынша ғана жүргізген дұрыс-ау деймін.
Бұл оқу әдебиетін дайындау бағытының ең бірінші бұрысы бұндай оқулықта кезкелген мамандықтың
даму тарихы, ұлттық ерекшеліктері және т.б. орын алмайды. Қазіргі ең ауыр бұрыстығы біздің Республикалық
ресми органдардың ресми рұқсатынсыз өтіп жатыр. Яғни бүгінгі талқыланып жатқан мәселердің орындалуы
қадағаланбай қалып отырма деген күмән бар. Себебі жарық көрген аудармаларда ол туралы ақпарат жоқ.
Сондықтан осы мәселені шешу үшін, яғни қандай Ресей оқулықтары біздің мемлекеттік тілге аударылу керек,
қандайы жоқ екенін анықтайтын, қандайда болмасын, тіптен қоғамдық деңгейде болсада, ұйым құру қажет
сықылды.
Болашағы бар аударма жұмысы ол алыс шетелде жарық көрген соңғы жылдардағы оқу құралдарын
немесе оқулықтарды тікелей ағылшын тілінен (мүмкіндік болса) немесе орыс тілі арқылы аудару. Оқу әдебиетін
бұлай аудару таламгерлерді әлемдік деңгейдегі ғылыми-тәжрибелік жұмыстар деңгейінде дайындауға
мүмкіндік береді деп айтуға болады деп есептеймін. Бұл бағытта біздің азды-көпті тәжрибеміз бар. Біздер
ағылшын тілінде жарық көріп, орыс тіліне аударылған «Наглядная педиатрия» («Көрнекті педиатрия») оқу
құралын біздің мемлекеттік тілімізге аударып (Аудармашылар Б.Түсіпқалиев және Е.Ж.Бекмухамбетов),
Мәскеудің «ГЭОТАР-Медиа» баспасынан шығардық. Көрнекті құрал ретінде қазақ тілінде теңдесі жоқ, әлемдік
деңгейдегі оқу құралы болып шықты.
Қалай болғанда да түпкілікті айтарымыз, әрине дайын тәжрибені меңгерген жақсы. Дегенмен, әлемдік
деңгейде болғанмен өзіміздің ұлттық ерекшеліктерімізді, ұлттық дәстүрлерімізді аяққа бастырмайтын, соларға
сәйкес келетін оқулықтар мен оқу құралдарын өмірге әкелу қазіргі аға буын мен өскелең ұрпақтың міндеті
деп есептейміз.
Осы мәселені шешу әрқилы мамандықтардан (педиатриялық, терапиялық, хирургиялық, акушерлік
пәндерді) қамтитын органдар құрып (негізінен қоғамдық деңгейде), оқулықтар мен оқу құралдарын қайта
өңдеу немесе жаңадан жазу мәселерін шеше алатын авторлық ұжымдар құру мерзімі жетті, тіптен өтіп бара
жатыр.
Жақсы оқулықтар дүниеге келу үшін республикалық деңгейде медициналық терминдердің бірізділігін
және жалпыға бірдей болуын қамтамасыз ету керек сықылды. Бұл тұрғыдан ең бірінші шешілуі керек мәселе
осы мәселе бойынша әдістемелік нұсқау дайындап, тиісті деңгейде бекітіп, оның орындалуын талап ету
қажет. Бұл әдістемелік құралды құрастыруға тек қана тіл мамандары қатысып қоймай, оқу құралдарын жаху
тәжрибесі бар медицина мамандары да қатысуы қажет. Осылай және тағы басқа жолдармен медициналық
терминдер құрау жалпыға бірдей заңдылығын қарастыратын ережелер қажет-ақ (тікелей медициналық
терминдер үшін).
УДК 61(07)
М. М. Түсіпбекова, Л. М. Стабаева, Г. Н. Иманбаева, К. Н. Шарафутдинова,
Р. Ж. Нығызбаева
ПАТОЛОГИЯЛЫҚ АНАТОМИЯ ПӘНІНДЕ СТУДЕНТТЕРДІ ИНТЕГРАЦИЯЛЫҚ ОҚЫТУДА
ИННОВАЦИЯЛЫҚ ӘДІСТЕРДІ ЕНГІЗУ
Қарағанды мемлекеттік медицина университеті
Медициналық білім беру дамуының заманауи бағыты дәстүрлі ғылым беру бағдарламасынан интегра-
цияланған оқу бағдарламасына көшуі саналады. Тиімді білім беру стратегиясын енгізу дипломға дейінгі со-
нымен қатар дипломнан кейінгі медициналық мамандар даярлау ұстанымдарын өзгертуді талап етеді. Осыған
байланысты медициналық жоғарғы оқу орындарындағы оқытушылардың негізгі құзыреттілігін дамыту мен
қалыптастыру және студенттердің медициналық білім алу бағдарламасын игеруге деген көзқарасын өзгерту.
Студенттерде негізгі медициналық пәндерді меңгеруге деген мотивация және қызығушылықты қалып-
тастыру. Бұл алынған білім арқылы нақты клиникалық мәселені шешуге мүмкіндік туады. Интеграцияланған
оқу бағдарламалары фундаментальды және клиникалық ғылымдардың арасындағы байланысты қамтамасыз
етеді. Интеграцияланған білім беру болашақ дәрігерлерге клиникалық жағай бойынша толық көрініс алу үшін
және әр нақты науқасқа өзіндік ем тағайындауға көмек береді.
Специальный выпуск журнала «Медицина и экология», 2015
371
МЕДИЦИНСКОЕ ОБРАЗОВАНИЕ — НОВЫЕ ГОРИЗОНТЫ
Мұғалімдердің мақсаты осы мәселеге студенттердің жоғары деңгейдегі өзіндік танымын және жеке
творчествалық ойлану мәселелерін қамтамасыз ету.
Пәнаралық интеграция болжау арқылы көздеген мақсатына пәндерді біріктіріп ұйымдастыру, патологи-
ялық үрдіс және әртүрлі нозологиялық формалары қалыптастыруға бейімдеу.
Интегративтік форматтағы дәрістер дидактикалық материалдар негізінде жаңа дайындықтарды
анықтайды. Осындай дәрістерді өткізу барлық интерграцияға қатысатын пән мұғалімдерінің алдын ала
келісімді жұмысын керек етеді. Материалды ойша дұрыс пайымдап, жете түсіну осындай қатынастар тыңда-
ушылардың нақты ұсынған, алдына қойған объектісін немесе үрдісі жайлы көзқарасының қалыптасуына ықпал
жасайды. Интеграцияланған пәндердің материалдары басқаларының көшірмесіндей болмауы керек.
Патологиялық анатомия кафедрасында белсенді білім алудың мынадай формалары тиімді қолданы-
лады CBL(Case - Based Learning) әдісі клиникалық жағдай немесе өзекті мәселе негізінде оқыту жүргізіледі,
TBL(Team-Based Learning) немесе топты-бағытталған оқыту әдісі, ментальды карта құрастыру әдісі (майнд-
мэпп, mindmapp).
Қазіргі кезде патологиялық анатомия және сот медицинасы кафедрасында қажетті материалдарды көр-
сету, ой қалыптастыру, жіктеу, морфогенездік сызбаларды көрсету, анық және тура көрсету үшін мониторда
көрсетуге мультимедиялық аспап қолданылады, салыстырмалы нәтижелердің қағидалары мен дифферен-
циалды диагностиканың әртүрлі патологиялық үрдістерін пайдалана отырып, макро- және микроскопиялық
өзгерістерді анық және көрнекті етіп көрсетеді.
Студенттердің өздік жұмысы мен тәжірбиелік жұмыстарында «LEICA DM 1000» атты компьютерленген
микроскоп, микросуреттері бар CD-атласы, әртүрлі патологиялық үдерістердің макро- және микропрепаратта-
рының электрондық демонстрациялық базалары және оқулық фильмдері, оқу материалының игеру дәрежесін
жоғарылататын қазақ тіліндегі оқулықтар мен презентациялардың электрондық түрі қолданылады. Сонымен
қатар, ғылыми патоморфологиялық лабораторияларында иммунофлюросцентті және заманауи бинокулярлы,
патологиялық үрдістің құрылымы мен гистологиялық материалдың өңдеу негізін терең түсінуге мүмкіндік бе-
ретін, бояуы мен ретімен жургізлетін гистологиялық материалдардың автоматтандырған жүйесі орналасқан.
Оқу үдерісінде белсенді оқу әдістерін қолдану, интеграциялық оқыту ұстанымдарын қолдана отырып
пән аралық тәжірибелік сабақтарды жүргізу студенттердің білім алуға деген құлшыныстарын жоғарлатып,
кәсіби құзыреттілігін қалыптастыруға ықпал етеді, жоғары мамандандырылған үнемі даму үстіндегі маман
даярлаудың талаптарына жауап береді.
Осындай заманауи иннавацияланған технологияның ЖОО-да оқу үрдістерінде қолданылуы жоғары ква-
лификациялы және бәсекеге қабілетті жас мамандарды дайындауға, студенттік кезден бастап клиникалық
ойлауды қалыптастыруға, берілген мәселеге компетенттілік пен кәсіби көзқарасты қалыптастыруға мүмкіндік
береді.
Қолданылған әдебиет тізімі:
1. Қазақстан Республикасының Президентінің 2010 жылғы 1 ақпандағы №922 бұйрығы бойынша 2020 жылға
дейінгі Қазақстанның Стратегиялық даму жоспары.
2. Қазақстан Республикасының 2011-2020 жылдардағы білімді дамытудың МЕМЛЕКТТІК БАҒДАРЛАМАСЫ.
http://www.edu.gov.kz
3. Cферы компетентности выпускника карагандинского государственного медицинского университета. Компе-
тентность: знание биомедицинских наук. /Методические рекомендации. Караганда.- 2010.- 45 с.
4. Сферы компетентности выпускника карагандинского государственного медицинского университета. Компе-
тентность: Коммуникативные навыки. /Методические рекомендации. Караганда.- 2010.- 46 с.
5. М. К. Телеуов, Р. С. Досмагамбетова, Ш. С. Калиева Опыт внедрения интегрированного обучения: пробле-
мы и перспективы. Караганда. -2011
6. Drake SM. Planning Integrated Curriculum: the Call to Adventure. (Alexandria, VA: Association for Supervision and
Curriculum Development, 1993).
7. Harden RM. The integration ladder. Med. Educ. 2000:34:551-7.
8. Malik A.Sh., Hussain R. 2011 Twelve tips for developing an integrated curriculum. Medical teacher 33: pp.99-104
9. Prideaux D. 2009. Integrated Learning. A practical guide for medical teachers. Churchill Livingstone. Elsevier.
pp.181-186
372
Специальный выпуск журнала «Медицина и экология», 2015
МЕДИЦИНСКОЕ ОБРАЗОВАНИЕ — НОВЫЕ ГОРИЗОНТЫ
УДК 614.23:616.1/9
С. Н. Уразова, Д. К. Туребаев, Г. Т. Аталыкова, Д. Э. Асамбаева
ОПЫТ РАБОТЫ ПО ПРОФЕССИОНАЛЬНОЙ ПОДГОТОВКЕ ВРАЧЕЙ ОБЩЕЙ ПРАКТИКИ
АО «Медицинский университет Астана»
В 2013 году в г. Алматы прошла знаменательная международная конференция, посвященная 35-летию
Алма-Атинской декларации, в работе которой приняла участие кафедра общей врачебной практики №2 АО
«Медицинского университета Астана». Историческая Алма-Атинская декларация 1978 г. определила первич-
ную медико-санитарную помощь (ПМСП) как Национальную стратегию многих стран мира, данная тенденция
сохраняется и до настоящего времени, как было отмечено в резолюции конференции.
Поэтому реформирование первичного звена здравоохранения остается приоритетным направлением
в сфере здравоохранения. ПМСП является наиболее доступным и наименее затратным этапом медицинской
помощи, от которого зависят эффективность профилактики, ранней диагностики заболеваний, тактика
их лечения, что в конечном итоге определяет показатели заболеваемости, смертности, состояние
здоровья. Современные требования, предъявляемые к программам подготовки врачей первичного звена
предусматривают их построение на основе интегрального, пациент- и проблемно-ориентированного
подхода. Инновационный принцип обучения предусматривает согласно новым веяниям времени овладение
компетентностями, базирующимися на основных знаниях и умениях, приобретаемых в процессе подготовки.
Компетентность проявляется в ходе выполнения деятельности и характеризует способность врача решать
проблемы, возникающие в реальных жизненных ситуациях.
Последипломное образование направлено на развитие организационных навыков, стилей поведения,
клинических умений, навыков индивидуального психологического консультирования, межперсонального
взаимодействия и самоанализа, на проведение различных видов аудита.
Мотивация взрослых к овладению новым знанием повышается при понимании ими ценности,
необходимости, практической значимости изучения проблемы, поэтому в системе непрерывного образования
наиболее эффективны такие педагогические технологии, как ролевые и ситуационные игры, моделирование,
анализ сложных и диагностически неясных случаев заболеваний в клинической практике, самооценка,
самостоятельная работа.
Формирование компетентности проходит стадии: от уровня «знать» к уровню «сделать». В совре-
менной международной практике принято переводить стандарты компетенции в учебные планы и в оценки
качества подготовки специалиста.
Основная компетенция ВОП - это управление процессом оказания первичной медицинской помощи.
Оно включает умения управлять процессом установления первого контакта с пациентом, разделять и
классифицировать его проблемы, оказывать первичную медицинскую помощь по всем заболеваниям
независимо от тяжести состояния, пола, возраста и другим особенностям пациента, уметь управлять
эффективностью и адекватностью медицинской помощи с рациональным использованием имеющихся
ресурсов здравоохранения, координировать медицинскую помощь с другими специалистами, обеспечить
защиту интересов пациента и доступность необходимой медицинской помощи.
Для формирования указанных профессиональных навыков и умений широко используются
мультимедийные интерактивные лекции с обратной связью, семинары в малых группах, самоподготовка с
изучением литературы в библиотеке и интернете, созданием тематических презентаций, сообщений, прове-
дение мини-конференций, ролевых игр с моделированием работы ВОП.
Сотрудники кафедры общей врачебной практики №2 прошли стажировку по реформированию ПМСП,
организованную для преподавателей ВУЗов при поддержке Британского Совета и ЮНИСЕФ с 2000 по 2003
г.г. С успехом внедряются достижения и накопленный опыт в учебный процесс. На кафедре в каждом цикле
повышения квалификации включены вопросы по доказательной медицине, рациональной фармакотерапии,
коммуникативным навыкам, межличностному общению, правилам консультирования пациентов.
Учитывая актуальность, повышенные потребности врачей, в учебный процесс на кафедре введена
обязательная работа в учебно-клиническом центре по основным разделам: отработка навыков неотложной
помощи, обследованию детей и взрослых пациентов, хирургические, акушерско-гинекологические
манипуляции, владение отоофтальмоскопом. В конце цикла по первичной подготовке врачей общей практики
проводится экзамен с включением ОСКЭ по владению практическими навыками.
Согласно международным стандартам считается необходимым научить врачей общей практики
личностно-ориентированному подходу с формированием умения определять предпочтения пациента,
консультировать его без ущемления права на независимость и самостоятельность, обеспечить длительное и
непрерывное наблюдение.
Способность решать определенные проблемы пациента через отбор и оценку информации при сборе
анамнеза, обследовании, умение принимать решения в неотложных ситуациях, проводить раннюю диагностику
на начальных, недифференцированных стадиях заболевания, рационально назначать диагностические и
лечебные вмешательства составляют одно из главных компетентностных подходов в становлении врача
общей практики.
Специальный выпуск журнала «Медицина и экология», 2015
373
МЕДИЦИНСКОЕ ОБРАЗОВАНИЕ — НОВЫЕ ГОРИЗОНТЫ
Для развития компетентности в области личностно-ориентированного взаимодействия используются
подходы, позволяющие обучающему освоить определенный стиль общения при назначении обследования,
методов лечения пациента, направленный на достижение партнерства. Этой цели служат занятия по анализу
различных видов консультирования, используемых в общей врачебной практике, наблюдение либо анализ
видеозаписи реального врачебного приема, ролевые игры, коммуникативные тренинги, решение ситуационных
задач, врачебные конференции по проблемам и стилям общения в медицинской практике, работа в команде.
В результате освоения данного раздела обучающийся должен продемонстрировать способность решать
проблему пациента в соответствии с личностно-ориентированным подходом, устанавливать партнерские
отношения с пациентом, умение оказывать длительную медицинскую помощь с анализом личности пациента
и его семьи.
Одной из основных компетенций врача общей практики следует считать осуществление комплексного
подхода при оказании первичной медицинской помощи: умение координировать и проводить мероприятия
по профилактике, лечению, включая паллиативную и медико-социальную помощь, реабилитацию. Развитие
указанной компетенции происходит постепенно в ходе работы в отделении общей врачебной практики,
участия в ролевых играх, моделирования клинических ситуаций, практических занятий, обмена опытом с
коллегами, организации и проведении школ здоровья для населения.
Способность использования территориального принципа для обеспечения населения первичной
медицинской помощью в соответствии с региональными ресурсами выделяется в отдельную компетенцию.
Приобретению соответствующих навыков способствуют занятия и лекции, посещение учреждений
здравоохранения и социальной помощи, разработка исследовательских проектов по эпидемиологии,
экономическим и экологическим особенностям территорий, анализ этих данных, проведение аудита.
Обязателен в работе врача общей практики интегральный подход к оценке состояния здоровья
пациента и его семьи с изучением медицинских, психологических и социальных аспектов его состояния,
амбулаторных карт, проведение конференций, посвященных психосоматическим и медико-социальным
проблемам населения.
Одним из инновационных подходов, направленных на повышение качества организации подготовки
врачей общей практики является создание ими портфолио - блока документов, отражающих основные
результаты обучения и заверенное преподавателем. Оно включает записи слушателей о клинических случаях
в практике, об освоенных клинических и деловых навыках, о посещении дополнительных образовательных
мероприятий различного уровня (семинаров, симпозиумов, конференций, школ и др.) с указанием их
названия, места проведения и собственного мнения о его ценности; результаты клинического аудита приема,
консультации, проведенной слушателем курса; отзыв преподавателя о курсанте.
Переход от эпизодического повышения квалификации врача (1 раз в 5 лет) к непрерывному
последипломному образованию предъявляет требования к индивидуальной мотивации совершенствования
профессионального квалификационного уровня врача, способности самооценки, самоанализа, самосознания.
В связи с чем в настоящее время более предпочтительно внедрение модульных технологий, краткосрочных
курсов, мастер-классов.
Самообучение - самый эффективный подход в непрерывном медицинском образовании. Его основным
элементом становится инициатива обучающегося. Он самостоятельно определяет пробелы и потребности,
формулирование цели, осуществление действий, имеющихся ресурсов обучения, оценивает его результаты.
Посещение симпозиумов, коллоквиумов, дней специалиста, виртуальные и реальные консультации
преподавателей по неясным вопросам являются неотъемлемой частью системы самообразования. При
самообучении главное значение имеют такие методы, как чтение, разбор случаев из практики, разработка
проектов, составление отчетов и другие.
Особую роль в процессе непрерывного образования играют модели и технологии дистанционного
образования, широкое использование современных средств коммуникации, что внедряется с успехом
на нашем факультете. Внедрение дистанционных технологий позволяет интенсифицировать и развить
творческие и интеллектуальные способности врача посредством открытого доступа ко всем информационным
модулям программы. Альтернативным традиционному образованию «по необходимости» может служить
самообразование «по требованию», т.е. использование его в случае информационной потребности, вызванной,
например диагностически неясной клинической картиной заболевания у пациента. В этой ситуации заказчиком
необходимых знаний выступает сам врач.
Инновационную педагогическую направленность в процессе подготовки врача общей практики имеет
организация научно-практических мероприятий, посвященных актуальным проблемам общемедицинской
практики, с непосредственным участием слушателей. В ходе их работы обсуждаются особенности
профессионального и пациент-ориентированного общения и взаимодействия, этико-деонтологические
проблемы, преимущества работы в команде, существующие способы принятия решений на основе
разработанных алгоритмов, стандартов, руководств, доказательных отчетов.
В связи с тем, что на данном этапе большое значение придается работе медицинских сестер,
повышению их роли в системе первичного звена, делегированию многих функциональных обязанностей от
врача, на нашей кафедре проводятся циклы и для среднего медицинского персонала. Принципы и подходы
374
Специальный выпуск журнала «Медицина и экология», 2015
МЕДИЦИНСКОЕ ОБРАЗОВАНИЕ — НОВЫЕ ГОРИЗОНТЫ
к обучению такие же, как и для врачей. Ведь многие из них должны вести медсестринский прием больных,
ориентироваться в профилактической и лечебной работе, уметь оказывать неотложную помощь, проводить
работу по диспансерному наблюдению за пациентами.
Таким образом, подходы к преподаванию врачей общей практики в современных условиях кардинально
изменились и требуют активного участия самих слушателей в процессе обучения. Становление системы
непрерывного образования врачей должно широко опираться на использование инновационных технологий
обучения, позволяющих достичь высокого уровня их профессиональной компетентности.
Достарыңызбен бөлісу: |