Қазан революциясына дейінгі қазақ елінің балалары мен қазіргі оқыған балалардың
ақылының өзара көлемін түсінуге мүмкіндік береді. Айталық, қазіргі оқыған балалардың
ерте кездегіден айырмашылығы, интеллекттінің басым келетінінде емес, білімінің
молдығында деп түсіну керек.
Адам ойлағанда оның сүйенетін ұғымдарының сан алуан дәрежелері кездеседі. В. В.
Давыдов ойды абстрактік деудің өзін кең мағынада, айталық ұғымды өзінше әрекет
ретінде түсінеді. Оның айтуынша, оқыту есеюге әсер етуі үшін жас балалар мына сияқты
ой ептілігіне ие болуы шарт: біріншіден, үнсіз сөйлеп тапсырмаларды орындай білуі,
екіншіден, тапсырманы оқушының өзі қалай орындағанын тиісті оқу-құралындағы
жауапты салыстырып тексеруі, егер дәл келмеген жағдайда бұрынғысын қайтадан
шығаруы.
Мақсат және оның мотивтерімен байланысы іс-әрекетте анықтаушы мәнге ие.
Баланың дамуында іс-әрекеттің, мақсатқа бағытталуы біртіндеп қалыптасады. Мысалы,
үш жасар балалар өз іс-әрекеттерін күні бұрын белгілеген мақсатқа сай ұйымдастыра
алмай, мақсатынан оңай айырылып қалады. Бес-жеті жасар балалар үшін іс-әрекеттің
көбіне материалмен, олар іс-әрекет жасайтын заттық ситуациямен анықталуы тән.
Достарыңызбен бөлісу: