21
әрқайсысы жеке алғанда ӛсу
мен дамудың акселерациясын
толық дәлелдей алмайды.
Оқу-тәрбие жұмыстарын ұйымдастырғанда балалардың
жасын белгілі бір топқа бӛлуге тура келеді, яғни әртүрлі
жастағы балаларды бір топқа қосады
.
Акселерация
дегеніміз, балалар мен жасӛспірімдердің
ӛсу мен даму қарқынының үдеуі.
Бұл терминді алғаш
ұсынған Е. Кох (1935). Қазіргі уақытта акселерацияның
дәуірлік және топішілік түрлері бар. Қазіргі заманғы
балалардың, бұрынғы кездің балаларынан денелік дамуы
алдыда болуы, дәуірлік акселерация деп аталады. Ол жатыр
ішіндегі даму кезіде-ақ байқалады.
Топішілік акселерация – жеке бір баланың ӛз
құрбыларынан денелік артықшылығын білдіреді. Ол
акселераттардың
бойы ұзын, күші кӛп және тыныс алу
жүйесі кӛрсеткіштері жоғары болады. Олардың жыныстық
жетілуі жылдамырақ ӛтіп, ӛсу үдерісі ерте аяқталады.
Физикалық-химиялық гипотеза. Ғалымдардың бірі
қазіргі заманғы балаларға күн сәулесінің әсері кӛп деп
санаса, екіншісі кӛптеген
радиостациялардың жұмысынан
туындайтын электрлік-магниттік толқындардың ӛсуге-
дамуға әсері бар деп дәлелдейді. Алайда, зерттеушілердің
кӛпшілігі ӛндірістік қалдықтардың ынталандырушы әсері
бар деген гипотезаға кӛбірек сүйенеді. Ӛндірістік қалдықтар
ауа, су арқылы тамақ ӛнімдерімен аздаған мӛлшермен ағзаға
түсіп, онда ӛтетін үдерістерге ықпал етеді.
Енді бір ғалымдардың пікірінше, акселерация әлеуметтік
жағдайлармен пайда болады: тамақтану мен дәрігерлік
қызметтердің жақсаруы, қалада ӛмір сүрудің ағзаның ӛсуіне
әсер етуі.
Үшінші топтың гипотезасы –
акселерация, гетерозис
және басқа да кӛріністердің биологиялық циклдерінің
ӛзгеруінің нәтижесі болып табылады. Гетерозистің әсері,
қазіргі замандағы адамдардың кӛшіп-қонып жүруінің
22
ұлғаюы мен нәсілдік аралас отбасылардың кӛбеюімен
байланысты.
Достарыңызбен бөлісу: