«Вітчизнянанаука: сучаснийстан,актуальніпроблемитаперспективирозвитку»

«Проблеми та перспективи розвитку науки на початку третього тисячоліття у країнах Європи та Азії»

 

 

221 

 

 

5. 

Студентське самоврядування: навч.

-

метод. комплекс для студ. вищ. навч. закл. І

-

ІV piвнів акредитації

 

у системі 

після диплом. пед. освіти / [Даниленко Л.І., Єльнікова Г.В., Молчанова А.О. та ін. / за ред. О. В. Овчарук. –

 

К.: Ніка 

–

 

Центр, 2007. –

 

94 с.

 

6. 

Таратріна  О.В.  Методичні  рекомендації  з  питань  формування  демократичної  культури  студентської  молоді  у 

навчально

-

виховному  процесі  в  університеті  для  викладачів,  керівників  студентського  самоврядування  та 

кураторів академічних груп / О. В. Таратріна; Держ. закл. «Луган. нац. ун

-

т iм. Тараса Шевченка». –

 

Луганськ: ДЗ 

"ЛНУ iм. Тараса Шевченка", 2012. –

 

146 с.

 

7. 

Чолій  С.  М.  Мотиваційно

-

ціннісний  аспект  соціальної  активності  молоді.  //  Проблеми  сучасної  психології.  –

 

Кам’янець

-

Подільський, 2010. –

 

Вип. 10. –

 

С. 809

-822. 

 

Науковий керівник:

 

доктор педагогічних наук, професор

 

Рената Хейкіївна.

 

 

 

З. Қодирова

 

(Наманган, Узбекистан)

 

 

ПЕДАГОГИК АМАЛИЁТ –

 

КАДРЛАР СИФАТИНИ ОШИРИШ НЕГИЗИ СИФАТИДА

 

 

Бугунги кунда юксак маънавиятли, тарбиячиларни тайёрлаш давлат сиёсати даражасидаги муаммо эканлиги, 

бунда  бўлажак  тарбиячиларни  касбий  фаолиятга  тайёрлаш  муҳим  аҳамият  касб  этиши,  бу  жараённи  амалга 

оширишда педагогик амалиётга жиддий эътибор бериш зарурлиги маълум бўлди.

 

Олий  таълим  негизида  касбий  фаолиятга  тайёрлаш  педагогик  амалиётни  тўғри  ташкил  этилиши 

муваффақият гаровидир. Шу жиҳатдан олиб қараганда, ҳозирги кунда ўқув режа бўйича талабаларининг педагогик 

амалиётлари ҳар бир босқичда амалга оширилиши кўзда тутилган.

 

Мактабгача  таълим  йўналиши  бўйича  педагогик  амалиёт  талабаларга  ўзига  хос  касбий  муаммоларни 

ўргатишга қаратилган бўлиб, бўлажак тарбиячиларнинг касбий ва шахсий сифатларини кетма

-

кетлик асосида, тўлиқ 

шакллантиришга  қаратилган.  Шу  сабабли  бўлажак  тарбиячиларни  касбий  фаолиятга  тайёрлашда  узлуксиз  ва 

малакавий амалиётнинг тизими ва мазмуни таълимнинг узвийлик ва узлуксизлик тамойилига асосланиши зарур.

 

Педагогик  узвийлик  –

 

бу  дидактик  тамойил  (ўқув  жараёнининг  мазмуни,  ташкилий  усул  ва  шаклларни 

белгилаб  берувчи  асосий  қоида),  шароит  (таълим  жараёнини  самарали  ташкил  этишга  кўмаклашувчи  ҳолатлар), 

ҳаракатга келтирувчи куч (таълим жараёнини амалга оширишга ёрдам берувчи омил), таълим, ривожланиш ва тарбия 

жараёнида  мажбурий  бажарилиши  керак  бўлган  талаб  сифатида  изоҳланади.  Шу  жиҳатдан  педагогик  амалиёт 

жараёнининг узвийлиги ҳам ҳар бир босқичда олинган касбга оид назарий билимларни амалиётда такомиллаштириш, 

таълим

 

мазмунининг  муайян  кетма

-

кетликда,  тизимли  жойлаштирилиши,  ўқув  –

 

тарбия  жараёни  босқичларининг 

давомийлигини таъминлайди.

 

Узлуксиз  таълим  тизими  –

 

кадрлар  тайёрлаш  жараёнининг  асосидир.  Узлуксиз  таълим  тизими,  ижодкор, 

ижтимоий  фаол,  маънавий  бой  шахс  шаклланиши  ва  юқори  малакали,  рақобатбардош  кадрларни  тайёрлашнинг 

зарурий шарт

-

шароитларини яратади

 

Бўлажак  тарбиячиларни  касбий  фаолиятга  тайёрлашда  педагогик  амалиётни  ташкил  этиш  қуйидаги 

вазифалар қўйилган:

 

-

 

бўлажак тарбиячиларни касбий фаолиятга тайёрлашда узлуксиз амалиёт тизимининг уйғунлиги;

 

 

–

 

бўлажак  тарбиячиларни  касбий  фаолиятга  тайёрлашда  педагогик  амалиётни  ташкил  этиш  учун  зарур 

шарт

-

шароитларни яратиш;

 

-

 

педагогика  олий  таълим  муассасаларида  мутахассислик  фанларидан  бериладиган  назарий 

билимларнинг амалиётда қўллаш технологияси;

 

-

 

тадқиқот  жараёнида  бўлажак  тарбиячиларнинг  танлаган  касбига  нисбатан  қизиқиш  ва  эхтиёжларини 

шакллантиришга оид методик кўрсатмалар;

 

-

 

амалиёт  жараёнида  олиб  бориладиган  фаолиятнинг  ҳозирги  замон  ахборот  технологиялари  асосида 

ташкил этишга қўйиладиган талабларнинг амалда қўлланиши;

 

-

 

педагогик амалиёт жараёнида талабаларнинг “Кадрлар тайёрлаш миллий дастури”, Мактабгача таълим 

муассасаси “Концепцияси”, “Болажон” таянч дастури, “Баркамол авлод” Давлат дастури каби меъерий адабиётларни 

мактабгача таълим муассаси таълим

-

тарбия жараёнига татбиқ этиши.

 

 

–

 

бўлажак тарбиячиларнинг юксак касбий сифатларни эгаллашлари борасида педагогик амалиёт жараёнини 

тизимли ташкил этиш;

 

 

–

 

бўлажак тарбиячиларда ўз танлаган касбига нисбатан ғурурланиш туйғусини шакллантириш;

 

 

–

 

тарбиячига  хос  бўлган  касбий  ҳамда  шахсий  сифатларни  шакллантириш,  болаларни  севиш,  уларнинг 

тақдирига бефарқ бўлмаслик ва жавобгарлик масъулиятини ҳис қилишларига эришиш;

 

 

–

 

талабаларда  мактабгача  таълим  муассасалари  учун  жорий  этилган  қонунлар,  қоидалар,  шунингдек, 

меъёрий  ҳужжатларда  ифода  этилган  талаблар  моҳиятини  тўлақонли  англаш  ва  уларга  қатъий  амал  қилиш 

кўникмаларини шакллантириш;

 

 

–

 

талабаларнинг педагогик амалиётнинг ҳар бир босқичида эгаллаши лозим бўлган кўникма ва малакаларни 

шакллантиришга доир технологияларни ишлаб чиқиш;

 

 

–

 

уларда ижтимоий фаоллик, ташаббускорлик, жамоатчилик ва тадбиркорлик сифатларини шакллантириш.

 

Бўлажак  тарбиячиларнинг  педагогик  амалиёт  жараёнида  белгиланган  вазифаларни  бажаришлари, 

масъулиятни ҳис этишлари, меҳнатга ижобий ёндашишлари, топширикларни ўз вақтида сифатли бажаришлари ҳам 

уларда касбий фаолият ва унинг таркибий унсурларини шакллантиришга ёрдам беради.

 

Педагогик йўналишда амалга оширилувчи тадқиқотларнинг самарадорлигини таъминлашда муҳим аҳамиятга 

эга.  Бўлажак тарбиячиларни касбий фаолиятга тайёрлашда педагогик амалиётни ташкил этишга  алоҳида эътибор 

қаратилди.  Амалий  фаолият  натижаларининг  кўрсатишича,  педагогик  амалиёт  амалга  ошириш  илмий  изланиш 

самарадорлигини таъминлайди.

 

 

Фойдаланилган адабиётлар:

 

1. 

Каримов И. Ёшларимиз –

 

халқимизнинг ишончи ва таянчи.

-

Т.: Маънавият, 2006й.

 

222 

«Проблеми та перспективи розвитку науки на початку третього тисячоліття у країнах Європи та Азії»

 

 

 

 

2. 

Ҳасанбоева О. ва бошқ. Мактабгача педагогика. Т.: Илм

-

Зиё. 2011. –

 

й.

 

3. 

Педагогик амалиётни ташкил этиш ва ўтказиш бўйича услубий қўлланма. –

 

Т.: 2000й.

 

 

 

Н.О.

 

Лесова

 

(

Тараз қаласы, Қазақстан

) 

 

ЖАҢА ТҰРПАТТЫ ПЕДАГОГ МАМАННЫҢ ИННОВАЦИЯЛЫҚ ДАЯРЛЫҒЫН ҚАЛЫПТАСТЫРУ

 

 

ХХІ  ғасыр  табалдырығында  тұрған  адамзат  дамуының  жаңа  кезеңі  –

 

білім  беру  прогрестің  ең  маңызды 

факторларының бірі болып саналатын кезеңге келіп жетті.

 

Қазақстан Республикасының орта білімді дамыту Тұжырымдамасында қазіргі мектептер:

 



 

практикалық қызметте жинақталған барлық игіліктердің сақталуы;

 



 

қоғамның интеллектуалдық қуатын жетілдіруі;

 



 

еліміздің материалдық

-

қаржылық әл

-

ауқатын әрі қарай дамыту;

 



 

орта

 

білім беру жүйесін әрі қарай дамыту және т.с.с. міндеттерді көздейді [1].

 

Бұл міндеттерді шешу үшін мектеп ұжымдары, әр мұғалім күнделікті ізденіс арқылы барлық жаңалықтар мен 

өзгерістерге батыл жол ашарлық қарым

-

қатынас жасаулары керек. Оқыту түрлерін, әдістері мен құралдарын одан әрі 

жетілдіріп, тиімді тәсілдерді нәтижелі қолданудың жолдарын іздестірулері қажет.

 

Ғылыми

-

педагогикалық әдебиеттерде іс жүзінде анықталып табылған оқыту процесінің нәтижесін көтеретін 

әдіс

-

тәсілдері, түрлері көбінде жаңашыл, инновациялық деп атайды.

 

Инновация (латын сөзі 

in 

–

 

в, 

novis 

–

 

жаңа) жаңа, жаңалық, жаңарту дегенді білдіреді. С.И.Ожегов сөздігі 

бойынша: инновация бірінші рет шыққан, жасалған, жуық арада пайда болған, бұрынғының орнын басатын, алғаш 

ашылған, бұрыннан таныс емес енгізілген жаңалық [2].

 

90-

жылдардың  бас  кезінде  В.И.  Загвязинский,  П.И.Лазареваның  еңбектерінде  «инновация»  ұғымы  пайда 

болады. Олар «инновация» ұғымы білім беру жүйесінде жаңалықтарды жасап шығару, игеру, қолдану және тарату іс

-

әрекеті  деп  сипаттайды.  М.М.Поташник  «жаңалық»  дегенді  құрал  ретінде  (яғни,  жаңа  әдіс,  жаңа  технология),  ал 

«инновацияны» осы тәсілдерді меңгеру процесі деп санайды [3,4].

 

Қазақстан  Республикасында  «инновация»  ұғымын  пайдалану  соңғы  он  бес  жылдыққа  жатады.  Ең  алғаш 

«инновация»  ұғымы  қазақ  тілінде  анықтаған  ғалым  профессор  Н.  Нұрахметов.  Ол:  «Инновация,  инновациялық 

процесс  деп  отырғанымыз  білім  беру  мекемелерінің  жаңалықтарды  жасау,  меңгеру,  қолдану  және  таратуға 

байланысты бір бөлек қызметі» деген анықтаманы ұсынады [ 5].

 

Инновацияның  негізін  құраушы  ұғымдардың  –

 

«инновация»,  «нововедение»,  «новшество»,  «новое»,  т.б. 

қазақша  аудармаларын  жасаған  Ы.Алтынсарин  атындағы  білім  проблемаларын  ғылыми

-

зерттеу  институтының 

әдіскері  К.Құдайбергенова  болып  табылады.  Өз  еңбектерінде  «инновацияны»  –

 

нақты  қойылған  мақсатқа  сай 

салынған жаңа нәтиже деп есептеп, төмендегідей аудармалар жасаған:

 

«ИННОВАЦИЯ» –

 

жаңарту.

 

«НОВОВЕДЕНИЕ» –

 

енген жаңалық.

 

«НОВОЕ» –

 

жаңа.

 

«НОВШЕСТВО» –

 

жаңалық.

 

«ИННОВАЦИОННЫЙ ПРОЦЕСС» –

 

жаңарту процесі [6].

 

«Инновация» сөзі қазіргі уақытта барлық өндіріс, медицина, техника салаларында өте жиі қолданылып жүрген 

термин. Қазір бұл сөз «жаңа», « өзгеру», «жаңаша» деген мағынаны білдіреді және дәл қазіргі жаңа заманға да «жаңа», 

«жаңаша өзгерудің» мазмұны терең және анық екендігі белгілі. Бұл әдістеменің негізінде үйренушінің дербес қабілеті, 

белсенділігін қалыптастыру, оқыту материалдарын өзінше пайдалану арқылы танымдық белсенділігін арттыру алға 

шығады:

 



 

үйренушінін белсенділік іс

-

әрекетін дамыту;

 



 

оқыту мен үйретудің өзара үйлесімділігін қалыптастыру;

 



 

мұнда үйренушінің дербес қабілетін дамытуға тікелей көмек беру;

 



 

үйренушінің танымдық процеске белсенді қатысуын анықтау мүмкіндігі;

 



 

көрнекілік құралдарын көбірек пайдалану арқылы сезіміне, қабылдау эмоциясына әсер ету.

 

Олай  болса,  инновация  дегеніміз  –

 

білім  беру,  тәрбиелеу  жұмысына  жаңалықты  енгізу,  яғни  жаңа  әдіс

-

тәсілдерді, амалдарды, құралдарды, жаңа концепцияларды жасап, оларды қолдану.

 

Инновация ұғымын ғалымдар әр түрлі түсінеді:

 

1) 

жаңалық, жаңаны енгізу, жаңарту процесі;

 

2) 

өзгеріс;

 

3) 

құрал, әдіс.

 

Т.И.Шамова,  П.И.Третьяковалардың  еңбегінде  «Инновация  дегеніміз  –

 

жаңа  мазмұнды  ұйымдастыру,  ал 

жаңалық  енгізу  дегеніміз  –

 

тек  қана  жаңалық  енгізу,  ұйымдастыру,  яғни  инновация  процесін  мазмұнды  дамытуды, 

жаңаны ұйымдастыруды, қалыптастыруды анықтайды, ал «жаңаша» деп жаңаның мазмұны, оны енгізудің әдіс

-

тәсілі 

мен  технологиясын  қамтитын  құбылысты  түсінеміз»  делінген.  Энциклопедиялық  сөздіктерде  «инновация»  әр  түрлі 

анықталады. Үлкен энциклопедиялық сөздікте бұл ұғым «жаңаша білім беру» деп түсіндіріледі [ 7;8].

 

Тәжірибелер көрсетіп жүргендей, кез келген инновация –

 

мөлшерлі іс

-

әрекеттің шегіне ұмтылуы және одан 

шығуы. Педагогика ғылымының тарихын саралап талдау көптеген педагогикалық инновациялардың ерте уақыттарда 

да  болғанын  көрсетеді.

 

Мысалы,  Сократ  мектебі  –

 

«Қуаныш  үйі»,  К.Д.Ушинский  мен  Л.Н.Толстойдың  ғылыми 

идеялары және т.б.

 

Демек,  инновациялық  құбылыстар  білім  беру  саласында  өткен  ғасырдың  сексенінші  жылдарында  кеңінен 

тарала бастады. Әдетте инновация бірнеше өзекті мәселелердің түйіскен жерінде пайда болады да, берік түрде жаңа 

мақсатты  шешуге  бағытталады,  педагогикалық  құбылысты  үздіксіз  жаңғыртуға  жетелейді.  «Жаңару  (новшество) 

дегенімізді  төмендегіше  түсіндіреді:  «Жаңару»  –

 

белгілі  бір  адам  үшін  әділ  түрде  жаңа  ма,  әлде  ескі  ме  оған 

байланысты емес, ашылған уақыттан бірінші қолданған уақытымен анықталатын жаңа идея».

 

Н.Нұрахметов:  «Инновация»  білімінің  мазмұнында,  әдістемеде,  технологияда,  оқу

-

тәрбие  жұмыстарының 

түрлерінде,  тәсілдерінде,  оқу

-

тәрбие  жұмысын  ұйымдастыруда,  мектеп  жүйесін  басқаруда  көрініс  табады»,  –

 

деп 

қарастырып, өзінің жіктемесінде инновацияны, қайта жаңарту кеңістігін бірнеше түрге бөледі: жеке түрі (жеке дара, 

«Проблеми та перспективи розвитку науки на початку третього тисячоліття у країнах Європи та Азії»

 

 

223 

 

 

бір

-

бірімен байланыспаған); модульдік түрі (жеке

-

дара кешені, бір

-

бірімен байланысқан); жүйелі түрі

 

(мектепті толық 

қамтитын) [5].

 

Жалпы инновацияны модификациялық, комбинаторлық, радикалдық деп үш түрге бөлуге болады:

 

Модификациялық  инновация

 

–

 

бұл  қолда  барды  дамытумен,  түрін  өзгертумен  айналысу.  Бұған 

В.Ф.Шаталовтың математикаға  жазған  тірек  конспектісі және  оны  көптеген  мұғалімдердің  пайдалануы  мысал  бола 

алады.

 

Комбинаторлық инновация

 

–

 

бұрын пайдаланылмаған, белгілі әдістеме элементтерін жаңаша құрастыру. 

Бұған пәндерді оқытудың қазіргі кездегі әдістемесі дәлел.

 

Радикалдық  инновацияға

 

білімге  мемлекеттік  стандарттарды  енгізу  жатады.  Мемлекеттік  стандарт  білім 

беруде, негізінен, мөлшерлерді, параметрлерді, деңгейлік және сапалы оқытудың көрсеткіштерін қалыптастырады.

 

Инновациялық  процестің  негізі  –

 

жаңалықтарды  қалыптастыру,  қолдану,  жүзеге  асырудың  тұтастық 

қызметі,шығармашылық. Кез келген жаңа әдіс жекелік, сондай

-

ақ уақытша жоспарға жатады. Бұл –

 

бір мұғалім үшін 

табылған жаңа әдіс, жаңалық басқа мұғалім үшін өтілген материал тәрізді. XVII ғасырда Я.А.Коменскийдің жасаған 

сыныптық –

 

сабақтық жүйесі, А.С.Макаренко және В.А.Сухомлинскийдің іс

-

тәжірибелері, сондай

-

ақ В.Ф.Шаталовтың 

қолданған тірек

-

конспектілері жаңалықтарды, ой

-

идеяларды өз уақытында да, қазірде де қолдануды тиімді деп тауып 

отыр.

 

Инновация  мәселелерімен  айналысып  жүрген  бірқатар  ғалымдардың  еңбектерін,  берген  анықтамаларын 

қарастырып, талдай келе бұл ұғым белгілі уақыт арасында жаңашыл идеяны қайта қарау, жаңалау дегенді білдіреді. 

Сәл ертерек кездің өзінде белгілі қолданылып жүрген идеялар жаңа бағытта ұсынылса, мұның өзін инновация деп 

аталған. Осыларды негізге ала отырып, инновацияны «жаңалық», «жаңа әдіс», «өзгеріс», «әдістеме», «жаңашылдық», 

ал инновациялық процесті «жаңа әдістеме енгізу құралы» деп ұғатын боламыз.

 

Инновация  білім  деңгейінің көтерілуіне  жағдай  туғызады.  Кейінгі  кезеңде  ғалымдар өз  зерттеулерінде  оқу

-

тәрбие  ісіне  жаңалықтарды енгізіп,  тарату  мәселесін  қарастырды.  С.Н.  Лактионова  және  т.б.  ғалымдар  мұғалімнің 

жаңалыққа қабілеттілігіне ерекше көңіл бөледі. Авторлардың көбі педагогикалық инновацияның негізгі міндеті енгізіліп 

отырған  жаңалықтарды  топтау,  жіктеу  деп  санайды.  Ол  үшін  ең  бастысы  –

 

мектеп  жұмысын  дамытудың  аймағын 

қарастыру  керек  дейді.  Енгізіліп  отырған  жаңа  әдістеменің  ерекше  жағын  көре  білу,  түсіне  білу  және  оның  басқа 

әдістемелермен қандай байланыста екенін білу керек [9].

 

Қазіргі кездегі психологиялық еңбектерден біз креативтілік ұғымының мәнінің әрі қарай байытыла, толыға 

түскенін аңғарамыз. Оларда ол жаңа өнім алатын адамның интеллектуалдық қабілеті ғана емес, оның

 

психикалық толықандығының белгісі ретінде де қарастырылады. Креативтіліктің белгілеріне төменде суретте 

ғалымдар өнертапқыштық, бастамалылық, интуиция, болжай алушылык, прогностикалылық ойдың, сезімнің еріктілігі 

мен еркіндігі, тапқырлықты жатқызады.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Сурет. Жаңа тұрпатты мұғалім

 

 

ЖАҢА ТҰРПАТТЫ ПЕДАГОГ 

МАМАН ИЕСІ 

Өзін-өзі өзектендіру 

Өзін-өзі қалыптастыру 

Өзін-өзі таныту 

Танымдық іс-әрекетті 

белсендіру, өзін-өзі 

ынталандыру 

Жеке, дара 

ерекшелік-терін 

сезіну 

Өзін-өзі дамыту, өзіндік 

сананы қалыптастыру 

Өзіндік 

релаксация, 

өзіндік рефлексия 

Интеллектуалды ақыл-ой 

еңбегін өз бетінше 

ұйымдастыру 

Танымдық 

процестерді өзіндік 

реттеу 

«Мен» образын құру 

Өзін-өзі бақылау, өз-

өзіне баға беру 

Өз іс-әрекетін жоспарлау 

және ұйымдастыру 

Психологиялық процесте (сезім, 

эмоция, коммуникация) өзіндік реттеу 

Өзін-өзі тану – «Мен» 

тұжырымдамасын қабылдау 

Шығармашылық 

ІЗДЕНІС 

224 

«Проблеми та перспективи розвитку науки на початку третього тисячоліття у країнах Європи та Азії»

 

 

 

 

Аналогиялық жағынан жаңалықтарды төмендегідей жіктеуге болады:

 



 

әрекет пен идеялар толығымен жаңа, бұрыннан таныс емес;

 



 

белгілі, таныс, кең көлемді ой

-

идеялар мен әрекет;

 



 

бұрыннан белгілі идея мен әрекеттің жаңа жағдайда, басқаша жаңа түрде қолданылуы.

 

Жаңалықтарды  сонымен  қатар,  қолданылу  кезеңіне  байланысты  жіктеуге  болады.  Соған  байланысты 

«қолдану»,  «мүмкіндік»,  «өзгеріс»  деген  ұғымдарды  пайдаланады.  «Қолдану»  сөзі  жаңалықты  әр  түрлі  мақсатта 

қолданғанда айтылады.

 

Қорыта  келе  креативтілікті  шығармашылыққа,  жаңаны  ашуға,  қалыптан  тыс  ойлауға,  тапқыр 

шешімдерді туғызуға қабілеттілігін анықтайтын, тұлғаның тұрақты кіріктірілген сапасы тұрғысынан қарастыра отырып, 

оның тұлғадағы басқа адамдарда жоқ немесе өте аз мөлшердегі даралықтарды дамытатындығына көз жеткізуге 

болады.  Олай  дейтініміз  таза  жаңалықта  жаңа  «адам»  туады,  оның  келбеті  кескінделеді.  Білім  алу,  оны 

молайту жолында ересек адамның өзінің жасырын жатқан әлеуетін ашып шығармашыл адам болу мүмкіндігі 

артады.

 

 

Пайдаланған әдебиеттер тізімі:

 

1. 

Қазақстан  Республикасының  орта  білім  беру  жүйесін  дамытудың  мемлекеттік  тұжырымдамасы.  –

 

Алматы: 

Республикалық Баспа кабинеті, 1997. –

 

84 бет.

 

2. 

Ожегов С.И. Словарь русского языка: 70

 

000 слов. / Под ред. Шведовой Н.Ю.

, 23-

е изд., испр. –

 

М.: Русский язык, 

1990. 

–

 

794 с.

 

3. 

Загвязинский В.И. Методология и методика дидактического исследования. –

 

М.: Педагогика, 1982. –

 

160 с.

 

4. 

Поташник М.М. Инновационные школы России: становление и развитие. –

 

М.: Новая школа, 1996. –

 

320 с.

 

5. 

Нұрахметов Н. Жаңаша оқыту талаптары // Қазақстан мектебі. –

 1997. 

–

 

№1. –

 13-

18 беттер.

 

6. 

Құдайбергенова К. Атаулы мектеп –

 

ізденіс пен сынақ аймағы // Ұлағат. –

 2002. 

–

 

№1. –

 23-

32 с.

 

7. 

Шамова Т.И. и др. Управление образовательным процессом в адаптивной школе. –

 

М.: Центр «Педагогический 

поиск», 2001. –

 

384 с.

 

8. 

Третьяков  П.И.  Практика  управления  современной  школой  (опыт  педагогического  менеджмента).  –

 

М.,  1995.  –

 

204 

с.

 

9. 

Лактионова  С.Н.  Формирование  основ  информационной  культуры  учителя  общеобразовательных  школ 

(инновационный аспект): дисс.... канд. пед. наук. –

 

Алма

-

Ата, 1995. –

 

184 с

 

жүктеу/скачать 8,82 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: