1920 - 80 жылдары күн мен жұлдыздардың жарқырауы мен олардың шығаратын орасан зор энергияны ешқандай химиялық реакциялар түсiндiре алмады. 30 - жылдары ядролық синтез реакцияларының əлемде көп таралғандығы жəне олардың күн мен жұлдыздар шығаратын энергия көзi бола алатындығы айқындалды. Қазiргi ғылым, жұлдыздардағы энергия көзiн дəл анықтауға ғана емес, оларда өтетiн басты құбылыстарды анықтап, олардың даму жолдарын пайымдауға мүмкiндiк бередi. Олар қысқаша мынадай: Жұлдыздар шаң - тозаңдардан тұратын бұлттардан гравитациялық тартылу əсерiнен пайда болады деп есептелдi. Бүкiлəлемдiк тартылыс арқасында сутегiден тұратын бұлттар сығылып, тартылудың потенциялдық энергиясы бөлшектердiң кинетикалық энергиясына айналады. Жұлдыздардың ортасындағы сығылу температурасы 107 К - ге дейiн, тығыздығы 100г/см3- ке дейiн көтерiледі. Мұндай жағдайда сутегi ядролары қосылып, 2He4 ядроларын түзетін реакция өтуi мүмкiн болады. Бұл реакциялардың əрқайсысының барысында 26,7 Мэв=4,3·10-13Дж энергия бөлiнiп шығады. Ядролық реакцияларда бөлiнiп шығатын энергия мен жұлдыздың сəулелену энергиясы теңескен кезде оның сығылуы тоқталады. Бөлiнiп шығатын энергия азайған кезде, гравитациялық күштер температура мен тығыздықтың əрi қарай өсуiн туғызады. Осының салдарынан сутегiлiк отын жанып бiтуге айналғанда, бұл реакциялардың нəтижесi болып табылатын 2He4 ядроларының синтезделу реакциясының өтуiне жағдай туады. Бұл кезде жұлдыз қойнауындағы температура 108 К - ге, ал тығыздық 105г/см3 дейiн өседi.
Дейтронның толқындық функциясы.
Дейтрон - бір протон мен бір нейтроннан тұратын ядро. Осы қарапайым ядролық жүйенің қасиеттерін (дейтеронның байланыс энергиясы, спин, магниттік моменттері) зерттей отырып, нуклон - нуклондық әрекеттесу қасиеттерін сипаттайтын потенциалды таңдауға болады.
Дейтрон толқындық функциясы ψ(r) пішінге ие:
ψ(r) = U(r)/r,