1.Құрсақішілік кезең.Ол ақуыз синтезі ферменттерінің жоғары белсенділігімен, липидтермен сипатталады, дене салмағының жоғарылауы байқалады.Ұрық анаэробты жағдайда және метаболизм анаэробты бағдармен сипатталады.Энергияның негізгі көзі – ана ағзасынан алынған май қышқылдары;ҚҚ сонымен қатар құрылыс қызметін атқарады (мембраналық фосфолипидтер).Глюкоза анаэробты түрде пайдаланылады (анаэробты гликолиз), өйткені ұрықтың тіндері ГНГ-ға қабілетсіз және орталық жүйке жүйесінің дамуына барады.
2.Пренатальды кезең.Ол ферменттердің белсенділігінің өзгеруімен сипатталады, организм аэробты ортада тұруға дайындалады.Гемоглобиннің спектрі өзгереді, оның оттегіге жақындығы төмендейді, митохондриялық ферменттердің белсенділігі өзгереді.
3.Сүт безі.Глюкозаға қажеттілік күрт артады, ол аэробты түрде пайдаланыла бастайды, бірақ шамамен екі жылға дейін энергияның негізгі көзі әлі де липидтер болып табылады, оның себебі соматотропин болып табылады.(Өсу гормоны).
4.Мектепке дейінгі ерте кезең.3 жастан 5 жасқа дейін.Бұл кезеңде жасушалар көмірсулармен қоректене бастайды.Метаболизмнің тұрақтануы және жүйке талшықтарының қарқынды миелизациясы орын алады.
5. Мектеп пен жыныстық жетілу кезеңі.Метаболизм жыныстық гормондармен реттеледі.
6.Жетілген.Дене салмағының тұрақтануы, репродуктивті гомеостаз бар.35-40 жылдан кейін липидтер қайтадан энергияның негізгі көзі болып табылады, бұл тіндердің ГЛ сезімталдығының әлсіреуімен және гормоналды деңгейдің өзгеруімен байланысты: гиперстресс (гормон деңгейінің жоғарылауы) жасушаны өз шегінде жұмыс істеуге, яғни қолдануға майлар энергия ретінде.
19. Витаминдердің жіктелуі. Витаминдер-адам организмінің қалыпты өсуін, физиологиялық және биохимиялық процестердің қалыпты жүруін қамтамасыз етеді. Қазіргі кезде жиымаға жуық дәрумендер белгілі. Дәрумендер - химиялық табиғаты және құрылысы әр түрлі негізінен өсімдіктерде, кейде - микроорганизмдермен синтезделетін төменгі молекулалы органикалық заттар. Адамдар үшін дәрумендер-алмасуға жатпайтын тамақтық фактор.Дәрумендер туралы ілімнің дамуына өз үлесін қосқан орыс ғалымы Н.И. Лунин. Оның тышқандарға жасаған тәжірибесі: тышқандардың бір тобы табиғи сүтпен қоректендірілді, ал екінші тобына сүт құрамындағы заттар қоспасын: нәруыз, май, сүт қанты, минералды тұздар және сумен қоректендірілді. Біраз уақыт өткен соң 2-нші топтағы тышқандар өліп қалды, ал 1-нші тобындағы тышқандар дамуы қалыпты болғаны байқалды. Нәтижесінде сүттің құрамында қалыпты тіршілік етуге қажет қосымша заттар болатындығы туралы қорытынды жасалды. Лунин жасаған қорытындының дәлелі ретінде бери-бери ауруының даму себебі анықталды. Тамаққа тазартылмаған күріш қолданған кісілердің дені сау, қалыпты күйде болса, тазартылған күрішті қолданған кісілердің бери-бери ауруына ұшырайтындығы байқалған. 1911 жылы поляк ғалымы күріш кебегінен бери-бери ауруын емдейтін затты бөліп алды. Бұл органикалық заттың құрамында амин тобы болғандықтан, Функ бұл затты өмір амины деп атады.