46-ғылыми-әдiстемелiк конференция материалдары

55 
 
5.  Ешова  Ж.Т.  Акбаева  Д.Н.  Каирбеков  Ж.К.  Роль  дипломного  проектирования  в 
разработке совместных образовательных программ для будущих химиков-технологов в рамках 
интеграции  науки  и  бизнеса // Материалы XLV научно-методической  конференции 
«Интеграция  образования,  науки  и  бизнеса  как  основа  инновационного  развития  экономики» 
Кн. 3. КазНУ им. аль-Фараби, 23-24 января 2015 г. - С. 57-60. 
6. Источник: http://www.uchi.kz/testy/voud-vneshnyaya-otsenka-uchebnykh-dostizhenii. 
 
 
 
Акназаров М.К., Турешова Г.О., Головченко О.Ю. 
 
ПРОБЛЕМЫ ОРГАНИЗАЦИИ ПРАКТИКО-ОРИЕНТИРОВАННОГО ОБУЧЕНИЯ  
В УНИВЕРСИТЕТЕ 
 
Экономика  Казахстана  давно  перешла  на  рыночные  рельсы,  а  профессиональное 
образование, осуществляющее  подготовку  кадров  для  рыночной  экономики, все  еще  не  стало 
рыночным.  Оно  остается  государственным  по  форме,  фундаментальным  и  академичным  по 
содержанию.  Не  секрет,  что    даже  обладатели  «красных  дипломов»  сегодня  не  устраивают 
работодателя.  Причин  здесь  может  быть  несколько:во-первых,  для  работы  нужен  не  столько 
отличник-теоретик,  сколько  практико-ориентированный  специалист,  т.е.  бакалавр,  во-вторых, 
обладателю красного диплома, нацеленному только на усвоение знаний, не стоит идти работать 
технологом  на  производство,  в-третьих,  следует  обвинять  не  выпускника,  асистему 
профессиональной  подготовки,ориентированную  на  передачу  знаний,  которые  постоянно 
устаревают.  К  тому  же  на  рынке  труда  востребованы  не  сами  по  себе  знания,  а  способность 
специалиста  применять  их  на  практике,  выполнять  определенные  профессиональные  и 
социальные функции.   
В  результате  этого  в  Казахстане  имеет  место  нехватка  квалифицированных  кадров, 
способных  успешно  разрабатывать  и  внедрять  наукоёмкие  технологии,  реализовывать 
реальные  бизнес-процессы.  При  этом  срок  адаптации  молодого  специалиста  на  производстве 
становится  слишком  большим,  а  работодатель  тратит  большие  средства  на  послевузовское 
обучение молодого специалиста. Эта ситуация способствует нарастанию противоречия между 
системой высшего профессионального образования и современным бизнесом и производством. 
В  высшей  школе  надо  менять  технологию  обучения  и  переходить  от  технологий  передачи 
знаний к технологии обучения с приобретением опыта.  
Новую  технологию  необходимо  разрабатывать  на  основе  практико-ориентированного 
обучения,  которое  должно  способствовать  повышению  мотивированности  студента  на 
приобретение  профессиональной  компетентности.  Практико-ориентированное  обучение - 
освоение  студентами  образовательной  программы  не  в  аудитории,  а  в  реальном  деле, 
формирование у студентов профессиональных компетенций (как общепрофессиональных, так и 
специальных)  за  счет  выполнения  ими  реальных  практических  задач  в  учебное  время. 
Практико-ориентированное  обучение  предполагает  создание  в  ВУЗе    особых  форм 
профессиональной занятости  студентов с целью выполнения ими реальных задач практической 
деятельности  по  осваиваемому  профилю  обучения  при  участии  профессионалов  этой 
деятельности.  Таким образом, в основе практико-ориентированного обучения должно лежать 
оптимальное сочетание фундаментального общего образования и профессионально-прикладной 
подготовки. 
В  системе  высшего  образования  существует  несколько  подходов  к  практико-
ориентированному образованию: 
1. Организация учебной, производственной и преддипломной практик студента с целью 
приобретения реальных профессиональных компетенций по профилю подготовки.  
2. Внедрение профессионально-ориентированных технологий обучения, способствующих 
формированию  у  студентов  значимых  для  будущей  профессиональной  деятельности  качеств 
личности,  а  также  знаний,  умений  и  навыков  (опыта),  обеспечивающих  качественное 
выполнение профессиональных обязанностей по профилю подготовки. 
3.Создание в университете инновационных форм профессиональной занятости студентов 
с  целью  решения  ими  реальных  научно-практических  и  опытно-производственных  работ  в 
соответствии с профилем обучения.  

56 
 
4.  Создание  условий  для  приобретения  знаний,  умений  и  опыта  при  изучении  учебных 
дисциплин с целью формирования у студента мотивированности и осознанной необходимости 
приобретения  профессиональной  компетенции  в  процессе  всего  времени  обучения  в 
университете.  
Образование  не  может  быть  практико-ориентированным  без  приобретения  опыта 
деятельности,  уровень  которого  более  точно  определяется  методами  компетентностного 
подхода.  При  этом  компетентность  следует  понимать,  как  способность  мобилизовать  свои 
знания и опыт для решения конкретных задач по профилю будущей деятельности.  
В  отличие  от  традиционного  образования,  ориентированного  на  усвоение  знаний, 
практико-ориентированное  обучение  направлено  на  приобретение  студентом  опыта 
практической  деятельности,  который  выступает  как  готовность  студента  к  определённым 
действиям  и  операциям  на  основе  имеющихся  знаний,  умений  и  навыков.  Исходя  из  этого, 
практику необходимо сделать непрерывной, желательно на одном и том же предприятии или на 
другом предприятии той же отрасли.  
В  ходе  учебной  практики  студенты  должны  овладеть  академическим  опытом 
познавательной  деятельности,  это - общее  знакомство  с  деятельностью  предприятия, 
сосновными  технологиями,
  изучение  функций  подразделений  предприятия,  нормативно-
правовых  документов
и  т.  д.  Учебной  практике  предшествует  изучение  студентами  базовых 
дисциплин.  Результатом  изучения  этих  дисциплин  должно  быть  приобретение  студентами 
общих  знаний  о  будущей  профессии,  в  том  числе  о  конкретных  профессиональных 
компетенциях,  которые  требуются  для  исполнения  должностных  обязанностей  на  рабочем 
месте и соответствующих  выбору профиля подготовки бакалавров. 
В  период  производственной  практики  студенты  приобретают  опыт  профессиональной 
деятельности:  изучают  технологию  производства,  знакомятся    с  технологическим 
оборудованием  процесса  производства  продукта,  с  особенностями  контроля  и  управления 
технологическим  процессом  и  т.  д.  Студентами    приобретается  опыт  решения  конкретной 
производственной задачи под руководством профессионала в соответствии с индивидуальным 
заданием.  Поэтому  в  период  обучения,  предшествующий  производственной  практике, 
целесообразно привлекать специалистов  с производства для формирования у студентов более 
полного представления о будущей профессии. 
Цель преддипломной практики:приобретение студентомдостаточныхзнаний и опыта под 
руководством  специалиста  для  решения  реальной  производственной  задачи,  которая  затем 
должна стать основой выпускной работы.  
С  этих  позиций  традиционный  элемент  обучения – практика  студентов – приобретает 
совершенно  новый  смысл  и  становится  важнейшим  элементом  программ  вузовской  
подготовки.  
Разумеется,  такая  модель  непрерывной  практики  осуществима  только  при    наличии 
постоянных  мест  практики  в  соответствии  с  заключёнными  университетом  договорами  и 
имеющимися  постоянными  деловыми  связями  с  конкретными  предприятиями  и 
организациями.Таким  образом,  условиеморганизации  непрерывной  практики  является    поиск 
постоянных  бизнес-партнеров  (работодателей)  и  открытия    у  них  филиалов  кафедр.  В  этом 
случае достаточно быстро возникает обратный процесс. Работодатели начинают рассматривать 
конкретных  студентов  как  свой  кадровый  резерв  и  вносят  предложения  по  уточнению 
содержания конкретных дисциплин, затем – рабочих и учебных программ т.е. заинтересованно 
способствуют формированию требуемой профессиональной компетенции у студентов.  
При  внедрении  профессионально-ориентированных  технологий  обучения  наибольший 
эффект  можно  получить  при  использовании  современных  компьютерных  образовательных 
технологий,  подразумевающих  совместное  обучение  и  творчество  студента  и  преподавателя 
при выполнении курсовых проектов или  при выполнении учебно-исследовательских и научно-
исследовательских работ:  
• создаётся образовательный ресурс для совместной работы студента и преподавателя;  
•  преподаватель  размещает  в  ресурсе  индивидуальные  задания,  имеющие  практическое 
или  научное  значение  практической  значимости,  а  также  методические  и  другие  материалы 
необходимые студенту при выполнении задания;  
• студент выполняет задание; 
•  преподаватель  контролирует  выполнение  задания,  даёт  консультации,  советы  и 
рекомендации;  

57 
 
•  результаты  работы  обобщаются  студентом  в  отчёте  и  оцениваются  преподавателем  в 
конце учебного семестра.  
В этих условиях компетенции формируются в процессе деятельности. 
Еще  одним  направлением  практико-ориентированного  обучения  является  создание 
современного  учебно-научно-производственно-инновационного  комплекса,в  который  входят 
научно-исследовательские  институты  и  подразделения,  научно-инновационные  структуры. 
Такие  комплексы  базируются    на  неразрывной  взаимосвязифундаментального  и  прикладного 
образования.  В  этом  случае    происходит  интенсивное  насыщение  учебного  процесса 
реальныминаучными и практическими задачами,возникающими в связи с потребностями рынка 
и    бизнеса.  Такая  организационная  структура  вуза  выстроена  с  целью  максимального 
вовлечения студентов в научно-исследовательскую,опытно-конструкторскую и инновационную 
деятельность.  Научные  и  инновационные  структуры  являются  площадкамидля  прохождения 
студентами 
учебной,технологической, 
производственной 
ипреддипломной 
практики, 
выполнениялабораторных практикумов на современном производственном и технологическом 
оборудовании  и  программном  обеспечении  этих  подразделений.При  такой  организации 
учебного  процесса  могут  разрабатываться  индивидуальные  планы  обучения  студентов,  в 
вариативнуючасть  которых  включаются  дисциплины,запрашиваемые  работодателями  для 
углубленного  или  междисциплинарногоизучения  вопросов,  необходимых  студенту  для 
успешной работы. В результате должна складываться производственно-творческая цепочка по 
решению конкретной проблемы:  
Преподаватель → профессионал → студент-исполнитель → конкретный результат.  
Проектно-ориентированная  практика  подготовки  может  быть  реализована  и  по 
отдельным учебным дисциплинам. В этом случае  преподаватель должен:  
•  постоянно  акцентировать  практическую  значимость  изучаемых  законов  и  
закономерностей при реализации конкретных технологических процессов;  
•  по  наиболее  важным  разделам  дисциплины  дать  задание  студентам  разработать 
виртуальный  проект  с  целью  понимания  необходимости  изучаемых  законов  и  процессов  для 
для реальных технологических проектов;  
•  талантливым  студентам,  которых  можно  в  будущем  привлечь  к  научно-
исследовательской работе по тематике кафедры, выдавать индивидуальные исследовательские, 
проектные и конструкторские задачи, имеющие научную и практическую значимость. 
Как следует из вышеизложенного,  при внедрении практико-ориентированного обучения 
в вузе возникает  целый ряд проблем и главная из них –это преодоление стереотипа мышления 
у преподавателя по организации процесса обучения: перейти от технологии передачи знаний к 
технологии обучения с приобретением опыта.Кроме этого, очень важным является: повышение 
профессиональной компетенции преподавателя в знании производства; развитие долгосрочных 
взаимно  заинтересованных  связей  с  предприятиями  и  организациями  по  профилю  обучения; 
развитие  научно-исследовательских  и  проектно-конструкторских  работ  с  участием  студентов; 
привлечение  одаренных  студентов  к  выполнению  грантов,  научных  исследований,  реальных 
проектов  и  хоздоговоров  по  заданиям  предприятий  и  организаций.  Таким  образом,  процесс 
обучения  в  рамках  практико-ориентированного  подхода  является  познавательным  творческим 
процессом,  в  котором  учебная  деятельность  для  студентов  является  успешной,  а  знания - 
востребованными. 
 
Список литературы 
1.  Стратегия  «Казахстан-2050».  Новый  политический  курс  состоявшегося  государства : 
Послание Президента Республики Казахстан Н.Назарбаева народу Казахстана. 14 декабря 2012 
г. // www. akorda.kz (15.12.2012) 
2.  Полисадов, С.С. Практико-ориентированное  обучение  в  вузе  [Электронный ресурс] // 
Уровневая  подготовка  специалистов:  электронное  обучение  и  открытые  образовательные 
ресурсы: тр. I Всерос. науч. метод.конф., Томск, 20-21 марта 2014 г. – Томск, 2014. – [4 с.] 
3. Андреев А.Л. Компетентностная парадигма в образовании: опыт философско-методо-
логического анализа // Педагогика. – № 4. – 2005. – С. 19-27.  
4.  Краснова  Т.И.  Инновации  в  системе  оценивания  учебной  деятельности  студентов // 
Образование для устойчивого развития. Минск: Издательский центр БГУ, 2005. – С. 438-440.  
 
 

58 
 
 
Аққазин Е.Ә., Маматаева А.Т., Умбеткалиев  К.А., Досжанов О.М. 
 
ҚАЗІРГІ КЕЗДЕ БІЛІМ БЕРУ БАҒДАРЛАМАЛАРЫН  
ҰЙЫМДАСТЫРУДЫҢ МАҢЫЗЫ 
 
Берілген  мақалада  университет  студенттерінің  білім  деңгейлерін  дамыту  мен 
ұйымдастыру процесін арттырудағы әртүрлі бағдарламалық-тәжірибелік сараптамалар мен 
талдаулары  жөнінде  қысқаша  мәліметтер  келтірілген.  Сонымен  қатар  берілген  теориялық 
маңызы  мен  ғылыми  негіздері  және  білім  беруді  ұйымдастырудың  болашақ  ұрпаққа  әсері 
жөнінде баяндалған.  
В  данной  статье  приведены  краткие  сведения  о  различных  програмно-практических 
экспертизах  и  анализах  по  развитию  уровня  знаний  студентов  университета  и  улучшению 
процесса организации. Также рассказывается о теоретической значимости и научных основах, о 
влиянии организации образования на будущее поколение. 
 
Қазіргі  қоғамда  білім  берудің  жаңа  жүйесі  мен  олардың  педагогикалық  үлгілерін 
ұйымдастырудың маңызы өте зор. Жалпы қандай-да бір мамандықты оқытудың  жоспары мен 
бағыттарын  анықтап  алу  арқылы  кезеңді  бағдарламасын  белгілеуге  болады.  Оқыту  жоспары 
әртүрлі  пікірлермен  зерделеніп,  талқылануы  қажет.  Сондай-ақ  білім  беру  бағдарламаларын 
ұйымдастыруды  жүзеге  асырудың  өзі    зерттелуі  мүмкін  нысандарды  белгілі  бір  жүйемен 
нақтылауға  бағытталады  және  әр  саладағы  ғылыми жұмыстармен  айналысу  кезінде  нақты 
мәселелердің  негізгі  жоспарына  негіздей  отырып,  білім  берудің  белгілі  бір  жүйесін 
қалыптастырып,  ерекшеліктері  мен  салаларын  айқындауға  мүмкіндік  береді.
 
Білім  беру 
жүйесіндегі  теориялық  және  тәжірибелік  әдістері  арқылы  білім  сапасының  маңыздылығын 
арттыру  және  ғылыми-танымдық  және  тәжірибелік  мақсаттарға  байланысты  білім  дәрежесін 
жоғары деңгейге көтеруді қарастыру маңызды болып саналады.   
Қазақстан республикасының білім жүйесін жетілдіру бойынша жүргізіліп жатқан оқыту 
және тәрбиелеу жұмыстарын дамыту еліміздің әлеуметтік – экономикалық жағдайын жақсарту 
болып табылады. 
Қазақстан Республикасының Президенті Н.Назарбаевтың Қазақстан халқына 
жолдауында: «Қазіргі әлемде жай ғана жаппай сауаттылық жеткіліксіз болып қалғалы қашан. 
Біздің  азаматтарымыз  үнемі  ең  озық  жабдықтармен  және  ең  заманауи  өндірістерде  жұмыс 
жасау  тетіктерін  меңгеруге  дайын  болуға  тиіс.  Сондай-ақ  ұрпақтың,  функционалдық 
сауаттылығына  зор  көңіл  бөлу  қажет» -
  деп  білім  беру  жүйесін  одан  әрі  дамыту  міндеттерін 
атап көрсетті [1]
.  
Егемен  еліміздің  болашағын  жақсартуға  бағытталған
  Ұлттық  жоғары  оқу  орындары, 
академия және институттар студенттердің сапалы білім алуына жол ашатын бірден-бір жоғары 
оқу орындары болып табылады. 
Білім беру жүйесін ұйымдастырудағы басты міндеттерінің бірі 
–  ұлттық  және  жалпы  адамзаттық  құндылықтарды  арттыра  отырып,  білім  мен  ғылым 
жетістіктерін  тәжірибе  негізінде  жеке  тұлға  ретінде  қалыптастыруға  және  кәсіби  біліктілігін 
шыңдауға бағыттау, сонымен қатар сапалы білім беру үшін қажетті шараларды қолданып қана 
қоймай, оқытудың жаңа үлгілері мен технологиясын енгізіп, білім беруді ақпараттандыру және 
халықаралық ғаламторларда  жариялау білім беру жүйесін  дамытуға өз үлесін қосады. Қазіргі 
замандағы білім берудің  негізгі талабына сәйкес еңбек нарығында бәсекеге төтеп бере алатын, 
құзыретті,  жақсы  маман  деп  танылатын,  өзекті  болып  саналатын  мәселелерді  жан-жақты 
талдаудан  өткізе  алатын,  әлемдік  стандарт  талаптарына  сай  жұмыстарды  нәтижелі 
орындайтын,  саяси-әлеуметтік  шешімдерді  өздігінен  шеше  отырып,  оңтайлы  әрекет  жасауға 
машықтанған,  мемлекеттегі  болып  жатқан  білім  саласындағы  өзгерістерге  жылдам  бейімделе 
алатын білімді де қабілетті, білікті маман, сондай-ақ индустриалды-инновациялық мәселелерді 
талқылауға  лайықты,  өз  ойының  ұшқырлылығымен  қоғам  талабына  сәйкес  өзін-өзі  көрсете 
алатын  және  пікір-ойын  еркін  жеткізуге  бейім,  сапалы  жоғары  білімді,  тарихымызға  салғырт 
қарамайтын, халқын сүйе білетін, ұлттық тілімізді жетік меңгерген, үш тілді толық меңгерген, 
ұлттық  мәдениетті  бойына  қалыптастырған,  шығармашылық  саласында  табысты  кәсіби 
мамандарды  дайындау.  Осындай  мақсаттарды  жүзеге  асыруда  еліміздегі  білім  беру  жүйесін-
дегі  Білім  беруді  дамытудың 2011-2020 жылдарға  арналған  мемлекеттік  бағдарламасы 
қабылданғаны  бұрыннан  белгілі.  Яғни  қоғамның  және  экономиканың  индустриялық-инно-
вациялық даму сұраныстарына сәйкес кәсіптік және техникалық білім беру жүйесін жетілдіру, 

59 
 
әлемдік білім беру деңгейімен теңестіру, педагогика мамандығының беделін арттыру бәсекеге 
қабілетті білімді азаматтарды қалыптастыру.  
Кез - келген  мамандық  иесі,  өзінің  іс-әрекетiмен  кәсiби  іскерліктің  негізгі  нәтижесiне 
сәйкес келетін қазіргі білім беру жүйесіндегі талаптарға жауап беретiн жұмыстарды нәтижелі 
атқарған жағдайда ғана кәсiби маманданған білімді тұлға болып саналады Бүгінгі таңда жоғары 
оқу орындарындағы маңызды міндеттердің бірі – қоғамның алға дамуына және әлемде болып 
жатқан  өзгерістерге  бейімделуге  қабілеттілігін  арттырып  қана  қоймай,  білім  беру  мәдениетін 
жоғары деңгейге көтеріп, білімді, мәдениетті және жан-жақты қабілеті бар жеке тұлға ретінде 
қалыптастыру  болып  табылады.  Сонымен  қатар,  сапалы  білім  алуды  қоғамды  дамытудың 
негізгі  кілті  ретінде  қарастыра  отырып,  жеке  тұлғаның  білімді  мойындауы  немесе  қорша- 
ған  орта  мен  адамдардың  арасындағы  қарым-қатынасты  байланыстыратын  жол  болып 
саналады [2].    
Ғылыми-педагогикалық  ізденістердің  және  заманауи  ғылымның  негізгі  міндеті 
студенттердің  сапалы  білім  алуы  мен  педагогикалық  жүйелі  білім  беруді  ұйымдамтыруды  
қалыптастыру болып саналады және білім беру бағдарламасын ұйымдастыруды білім беру мен 
білімді  жүйелі  қабылдау  арасындағы  құрылымының  ажырамас  құрамдас  бөлігі  ретінде 
қарастыра отырып, педагогикалық жағдай туғызу қажет. Білім жүйесін қалыптастыру үшін әр 
мамандықтың жекелеген қажеттіліктерін игеру ғана емес, сонымен қатар қоғамның және жеке 
тұлғаның берілген білім дәрежесін саналы түрде меңгеруі болып саналады . 
Тәжірибелік-әдістемелік  көзқарас  тұрғысынан  алғанда  студенттердің  білім  алу 
процесінде  қоғамның  білімі  мен  мәдениетін  жақсартуға  бағытталған  әлемдік  мәселелердің 
алдын-алу,  оларды  шешу  жолындағы  әр  саладағы  жобалар  мен  зерттеулер  жасалады.  Білімді 
ұйымдастыру  жобасындағы  талқыланатын  негізгі  элементтер  өркениетті  ел  мәселелері 
тұрғысындағы  студенттердің  қойылған  мақсаттарына  жетуіне  ықпал  ететін  зейінділігі  мен 
қызығушылығы  болып  табылады [3]. Сонымен  қатар,  жүйелі  білімді  қалыптастыра  отырып, 
мамандықты игеру мәселелері бойынша терең білімді болашақты жаңаша қоғамдық жағдайда 
жүзеге асыру талабы қарастырылатындығы белгілі.  
Университеттегі  студенттердің  мамандықты  игерудегі  білім  тәжірибесінің  маңызын 
анықтай  отырып,  бірқатар  міндеттерді  жүзеге  асыруға  болады  яғни  жоғары  оқу  орын-
дарындағы білімді жетілдіруді ұйымдастыруда теориялық және әдістемелік талдаулар жүргізу; 
«білім алудың тиімділіг мен пайдасы және оны жетілдіру» түсінігінің мәнін анықтай отырып, 
сапалы  білімді  жетілдірудің  құрылымын  негіздеу;  университет  қабырғасында  оқитын 
студенттерінің  «білімді  сапалы  игеру»  туралы  түсінігін  қалыптастыру;  педагогикалық  білімді 
кешенді  түрде  жетілдірудің  құрылымдық-функционалдық  үлгісін  нақтылау;  студенттердің 
білімге деген қызығушылығын арттыру мақсатында әр түрлі бағдарламалар мен әдістемелерді 
шығару болып табылады [4,5]. 
Сондай-ақ  білім  алудың  адамгершілік  қарым-қатынасты  жетілдірудегі  негізгі  құрал 
ретінде  адам  бойында  қалыптасатын  қоғамға  пайдалы  қасиеттеріне  жауап  беретін  білім 
дәрежесінің артуына мүмкіндік туғызуға болады.  
Жоғары  оқу  орындарындағы  студенттердің  құрылымдық  білімін  жетілдіруді  ұйым-
дастыруда: жалпы білім беру деңгейін ұйымдастыруды бағыттау (мамандықты және жекелеген 
маңызды  білім  алу  құндылықтарын,  нұсқаулықтарды);  білім  беру  мазмұнын  анықтау  (әр 
мамандыққа  байланысты  білім  беру  жүйесі);  ұйымдастыру  формасын  бағалау  (кәсіби  білім 
жүйесін  бағалау)  сияқты  түрлерін  ажыратуға  болады.  Сонымен  қатар,  болашақ  білімді 
азаматтарды  даярлау  үшін  оқыту,  білім  беруді  жүйелі  ұйымдастырудың  үлгісі  мен 
құрылымдық  негіздерін,  мақсатты  параметрлерін,  ұйымдастырушылық  қабілетін  бақылауды 
қалыптастыру  негізгі  шарт  болып  табылады.  Келтірілген  мәліметтерді  қоса  алғанда,  білім 
беруді  дұрыс  ұйымдастырудың  педагогикалық  шарттарының  жиынтығын  анықтай  отырып, 
студенттер білімінің деңгейін оқыту әдістерімен ұштастыру қажет болып табылады.  
Сонымен,  келтірілген  талдаулардың  қоғам  арасындағы  қарым-қатынасты  білім 
деңгейінде  реттеуге  негіз  бола  алатын  педагогикалық  сапалы  білімді  ұйымдастырудың  заман 
талабына  сәйкес  жаңа  оқыту  технологияларын  жетілдіре  отырып,  білім  тұтастығын  сақтауда 
маңызды екендігін түсіндіруге болады.  
Алынған  нәтижелердің  ғылыми  дәлелділігі  білімді  жүйелі  ұйымдастыру,  оқытуды  жан-
жақты  жүргізумен;  бастапқы  жүйелеуді  теориялық  деңгейде  жүзеге  асырумен;  мамандықтың 
талап  етілетін  міндеттеріне  сәйкес  әдістер  кешенін  пайдаланумен;  білім  беруді  тәжірибемен 
ұштастыруды  сапалық  үйлесімімен  қамтамасыз  етіледі.  Демек,  білім  беруді  дұрыс 

60 
 
ұйымдастыру  оқытушының  үнемі,  үздіксіз  ізденуі  мен  сол  ізденістерін  білім  алушыға  бере 
алудағы  негізгі  қаруы  болып  табылады.  Білім  алу  мүмкіндіктерін  дұрыс  бағалай  отырып, 
сапалы  білім  қалыптастыру  қажет.  Сол  себепті  қоғамның  дамуына  және  оның  қалыптасуына 
білімді  жаңа  қырынан  ұйымдастыра  алатаны  жоғары  білікті  мамандардың  ықпалы  басым 
екендігіне  көп  көңіл  бөлінуде.  Сапалы  білімді  ұйымдастыру  мәселелерінің  жүйелі  шешімін 
табу қоғамның тұрақты дамуына негіз бола алады.    
  

жүктеу/скачать 6,55 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: