Адам эмбриологиясының дамуының периодизациясы. Прогенез. Жыныс жасушаларының морфофункционалдық сипаттамасы
жүктеу/скачать 0,64 Mb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Ішкі орта тіндері
- Бұлшық ет тіндері
| Эпителиалий тіндері пласттарға жасушалардың біріктірілуімен сипатталады. Бұл тіндер арқылы организм мен сыртқы орта арасында зат алмасу жүзеге асырылады. Эпителий тіндері қорғаныш, сіңіру және экскреция қызметтерін атқарады. Эпителий тіндерінің қалыптасу көзі барлық үш ұрық жапырақшасы – эктодерма, мезодерма және энтодерма болып табылады.
Ішкі орта тіндері (дәнекер тін, қаңқа, қан және лимфа қосқанда) мезенхима деп аталатын эмбриондық дәнекер тіннен дамиды. Ішкі орта тіндері жасуша аралық заттардың көп мөлшерде болуымен сипатталады және түрлі жасушалардан құралған. Олар трофикалық (қоректік), пластикалық, тірек және қорғаныш қызметтерін атқарады. Бұлшық ет тіндері қозғалыс қызметін атқаруға мамандандырылған. Олар негізінен мезодермадан (көлденең жолақты тін) және мезенхимадан (біріңғай салалы бұлшық ет) дамиды. Жүйке тіні эктодермадан дамиды және ақпаратты қабылдау, өткізу және тасымалдау сияқты реттеуші (регуляторлық) қызмет атқарады. ЖАСУШАЛЫҚ ПОПУЛЯЦИЯ КИНЕТИКАСЫ НЕГІЗДЕРІ Әрбір тінде бағаналы жасушалар болады немесе эмбриогенез кезінде барынша аз дифференциацияланған және коммитирленген бағаналы жасушалар болған. Олар өздігінен тұрақтылығын сақтайтын популяцияны түзеді, олардың ұрпақтары бастама – жасушаларды және ары қарай қызмет атқара алатын дифференциацияланған жасушаларды түзе отырып, микроқоршалым (дифференциация факторлары) ықпалынан бірнеше бағытта дифференциациялануға қабілетті келеді. Сонымен бағаналы жасушалар полипотентті болып келеді. Олар сирек жағдайларда бөлінеді, егер тіннің жетілген жасушалармен толысуы қажет болған жағдайларда ол бірінші кезекте жасушалардың келесі генерациясы (бастама-жасушалар) есебінен іске асырылады. Бұл тіннің барлық басқа жасушаларымен салыстырғанда бағаналы жасушалар зақымдаушы факторлардың әсеріне барынша төзімді болады. Дегенмен тіннің құрамы тек жасушалардан ғана тұрмаса да, дәл сол жасушалар жүйенің жетекші элементтері болып табылады, яғни оның негізгі қасиеттерін анықтайды. Олардың бұзылуы жүйенің деструкциясына (құрылымдарының бұзылуына) әкеледі және олардың өлуі, әсіресе оған егер бағаналы жасушалар қатысты болса тінді тіршілік қабілетілігінен айырады. Егер бағаналы жасушалардың бірі дифферениация жолына қатысса, онда коммитирлеуші митоздың бірізділікті қатарының нәтижесінде алдымен жартылай бағаналы, ал одан соң арнайы қызметтерге ие дифференциацияланған жасушалар туындайды. Популяциядан бағаналы жасушаның шығуы коммитирлеуші емес митоз типі бойынша басқа бағаналы жасушаның бөлінуіне сигнал (белгі) береді. Қорытындысында бағаналы жасушалардың жалпы саны қалпына келеді. Қалыпты тіршілік әрекеті жағдайында тұрақтылық шамамен сақталады. Бағаналы жасушалардың бір түрінен дамыған жасушалар жиынтығы бағаналы дифферонды құрады. Көбінесе тіндердің түзілуіне әр түрлі дифферондар қатысады. Мәселен, эпидермис құрамына кератиноциттермен қатар нейралды айдарда дамитын және басқа детерминация тән жасушалар (меланоциттер) да, сонымен қатар қанның бағаналы жасушаларының дифференциациясы жолымен дамитын, яғни тіпті үшінші дифферонға жататын жасушалар (эпидерминалды макрофагтар, әлбе Лангерганс жасушалары) да кіреді. Дифференциацияланған жасушалар өзінің арнайы қызметтерін орындаумен қатар бастама-жасушалар мен бағаналы жасушалардың көбею қарқындылығын тежейтін ерекше зат — кейлондарды синтездеп шығару қабілетіне ие. Егер қандай да бір себептерден (мысалы, зақым алғанннан соң) дифференциацияланған қызмет атқаратын жасушалардың мөлшері азайса, кейлондардың тежеуші ықпалы әлсірейді де популяция саны қалпына келеді.. Кейлондардан (жергілікті реттеушілерден) басқа жасушалық көбею гормондар арқылы бақыланады; сонымен қатар бір уақытта жасушалардың тіршілік әрекеттерінің өнімдері ішкі секреция бездерінің белсенділігін реттейді. Егер қандай да бір жасушалар сыртқы зақым келтіруші факторлардың ықпалынан мутацияға ұшыраса, олар иммунологиялық реакциялар салдарынан тіндік жүйеден жойылады (элиминацияланады). Жасушалар диффференциациясы жолын таңдау жасушалар аралық өзара әсерлер арқылы анықталады. Микроқоршалым ықпалы бір гендерді белсендіріп, басқаларының қызметін доғара (блокада) отырып дифференциацияланатын жасуша геномының белсенділігін өзгертеді. Дифференциацияланып алған және ары қарай көбею қабілетін жоғалтқан жасушалардың (мысалы, метамиелоцит сатысынан бастап гранулоциттердің) құрылысы мен қызметі де өзгеруі мүмкін. Мұндай процесс жасуша ұрпақтарының арасында айырмашылықтардың туындауына әкелмейді және оған «мамандандыру» деген атау тура келеді. ТІНДЕР РЕГЕНЕРАЦИЯСЫ Жасушалық популяция кинетикасы негіздерін білу регенерация теориясын, яғни биологиялық объектінің бұзылуынан кейін оның құрылымының қайта қалпына келуін түсіну үшін аса қажет. Сәйкесінше тірінің құрылу деңгейіне орай жасушалық (немесе жасуша ішілік), тіндік, мүшелік регенерация болады. Жалпы гистология пәні қарастыратын тіндік деңгейдегі регенация болып табылады. Регенерацияның физиологиялық және репаративтік деген екі түрі бар. Физиологиялық регенарация үнемі дені сау организмде, ал репаративтік регенерация зақымдалу салдарынан жүзеге асырылады. Әр түрлі тіндерде регенерациялану мүмкіндігі сан алуан болады. Тіндердегі жасушалар өлімі генетикалық программаланған және үнемі (терінің көп қабатты мүйізденген эпителиінде, ащы ішектегі бір қабатты көмкерілген эпителиде, қанда) іске асырылады. Бірінші кезекте жартылай бағаналы-бастама жасушаларының үздіксіз көбеюі есебінен популяциядағы жасушалар саны толығып отырады және үнемі тепе-теңдік жағдайында болады. Жасушалардың программаланған физиологиялық өлімімен қатар барлық тіндерде зақымдану, интоксикация (улану), радиацияның әсері сияқты кездейсоқ себептерден болатын программаланбаған жасушалар өлімі де кездеседі. Дегенмен кейбір тіндерде программаланған өлім болмаса да, оларда өмір бойы бағаналы және жартылай бағаналы жасушалар сақталады. Кездейсоқ болған өлім жағдайында жауап ретінде олар көбейіп, популяция қалпына келеді. Ересек адамдардың бағаналы жасушалары қалмаған тіндерінде тіндік деңгейдегі регенерация мүмкін болмайды, ол тек жасушалық деңгейде жүреді. Организмнің жүйелері мен мүшелері түрлі тіндері тығыз өзара байланысты және біршама өздеріне тән қызметтерді орындауға өзара бейімделген көптіндік түзіліс болып табылады. Жоғарғы сатыдағы жануарлар мен адамдарда эволюция процесі барысында организм қызметін интеграциялаушы және реттеуші жүйкелік және эндокриндік жүйелер пайда болған. Организм жүйелері мен мүшелерінің барлық көптіндік құрамдас бөліктері (компоненттері) осы реттеуші жүйелердің бақылауында болады. Осылайша организмнің біртұтас жүйе ретінде жоғары интеграциясы қамтамасыз етілерді. Жануарлар әлемінің эволюциялық дамуы барысында организм құрылымының күрделене түсуіне орай жүйке жүйесінің интеграциялық және реттеуші рөлдері, сонымен қатар эндокриндік бездер қызметінің жүйкелік реттелуінің маңызы арта түсті. жүктеу/скачать 0,64 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|