172
туындысы – европалық сентиментализмнiң шыңы болып танылды.
Сентиментализм өкiлдерi, мәселен, Ж.-Ж.Руссо “Мiнәжат”, Д.Дидро “Жак –
фаталист”, “Жиеншар Рамо” аталатын туындыларында, Г.Э.Лессинг
драмалық шығармаларында
кейiпкердiң әлеуметтiк ортаға, қоғамдық өмiрге
тәуелдiлiгiн ашып көрсетуге ұмтылды.
Ресейдегi сентиментализмнiң танымал өкiлдерi М.Н.Муравьев,
Н.М.Карамзин, И.И.Дмитриев, В.В.Капнист, Н.А.Львов, жас В.А.Жуковский
болды.
Сентиментализм
поэтикасына
тән
сипаттар
А.Н.Радищев
шығармашылығында да байқалды. Ресей жағдайында сентиментализмнiң
ағартушылық тенденциясы маңыздырақ болды да, дворяндық сипаты басым
орыс сентиментализмiнде белгiлi бiр дәрежеде ақылгөйлiк сарын орын алды.
Мәселен,
Н.М.Карамзиннiң
“Орыс
саяхатшысының
хаттарында”
дидактикалық мақсат ерекше байқалады. Орыс сентименталистерi әдеби тiлдi
жетiлдiре отырып, ауызекi сөйлеу нормаларын да қалыс қалдырмастан,
пайдаланып отырды.
Сентиментализм бiрқатар елдерде танылып үлгергенiмен,
тарихи даму
үрдiсi сентиментализмге тән сезiмталдықтың дүниенi өзгертушiлiк қабiлетiне
деген сенiмнiң бiртiндеп сөнуiне әкелдi. Сезiмталдық қасиетi әлеуметтiк
және жеке адам жарасымы болудан гөрi, сезiм иесiнiң оңашада рухани жан-
дүниесiнiң iштей ләззаттанып, қиялдану тәсiлiне айналды. Бұл үлгiдегi
тенденция Стерннiң “Сентиментальды саяхатында” да, Руссоның кейiнгi
кiтаптарында да байқалады.
Жалпылай алып қарасақ, бұл эволюцияны
“сентиментальды морализмнен” ”сентиментальды эстетизмге” бағыт алған
жол түрiнде белгiлеуге болады.
Сентиментализм прозасында
шегiнiстер, кейiпкер
сезiмдерiнiң
ньюанстарын суреттеу, адамгершiлiк төңiрегiндегi ой-толғаныстар өте басым
болып келедi де, сюжеттiк желi арқауы бiртiндеп әлсiрей бередi. Ал поэзияда
дәл осы жағдайлар алдыңғы планға автор тұлғасын шығарып, классицизмде
басым көрiнген жанрлар жүйесiнiң күйреуге
ұшырауына ықпал еткенiмен,
адам болмысын жаңа сипатта жан-жақты терең ашып бейнелеу үлгiсi бола
алмады.
Өзiн дүниеге келтiрген дидактикалық мiндеттермен арадағы
үйлесiмсiздiктiң ұлғаюы XVIII ғасырдың 80 – 90-жылдары сентиментализмдi
әдеби бағыт ретiнде тоқырауға алып келдi. 1789 – 1794 жылдардағы Ұлы
француз
революциясынан
соң
сентиментализм
романтикалық
тенденцияларға орын босатты.