Қалымбек Аян Советұлы

Алатау-Алтайменен бір туысқан,

Барқыттың торғай ұшпас ең асқарын

Бері аттап таң келеді күншығыстан.

Әлемге тең тарайды мырза шуақ.

Сыртында менің туған ауылымның

Сынаптай сырғанайды жылға, суат.

Төсінде түйіншек бұлт ыдыраған.

Жүрсем де қайсы тұста сені іздедім

Жандай бір көзжазбаған құбыладан.

Сыр бүккен топ шеңгелді араладым.

Тілінде байырғының салады әнін.

Өзіңнің өлмеуіңді тіледім мың.

Мен-дағы ызылдаған сары маса

Қыл шегін қозғап кеткен жүрегіңнің.

Өзім іштей түсінем...

Беріп қойып тізгінімді тірі етке,

Көп адасқан кісің ем...

Аңғал өлең, әккі өмір.

Аша алмадым сан кеудеде қойманы,

Топсалары - тат... темір.

Талай таңды атырдым.

Зымырандай зулай түсті жастығы

Жөн білетін, жол білмейтін пақырдың.

Өзім іштей түсінем...

Беріп қойып тізгінімді тірі етке,

Көп адасқан кісің ем...

Күйме десең, күйеді.

Ауыртпайды ауыртса да бір қыршып,

Сүйме десең, сүйеді...

Ойлантқан, толғандырған бүгін мені.

Домбырам қой ішекті, шайтан тиек,

Арманым саған ауған тілімдегі.

Бұл ағаш күйзелсең – күй, айтсаң сөзің.

Бес саусақ өрден төмен құлағанда

Тарихқа терең сүңгіп қайтсаңшы өзің.

Құланнан ажал тапқан ұлан ба екен?

Ежелден атажұрты – Тұран мекен,

Тұранның елі қашан жұбанды екен?

Тыңдасын құймақұлақ, жалынжанар.

Мен болсам аспандатып ән салайын,

Домбырам тозса тозар, әнім қалар.

Бабасын туажаты танып алсын.

Түбінен домбыра ғып шауып алсын.

Ойларға жетелеген бүгін мені.

Сен менің сөйлеп тұрған шежіремсің,

Сен менің арманымсың тілімдегі.

...Сенің жайың қалай болар, раушан...

...Қандай қиын гүл сыйламау сұлуға...

...Қандай қиын бақтан үзіп гүл алсаң...

Қандай сынақ күтер сені оқыста?

Жүрегіммен ұсынам ба сәулеме,

Білегіммен ысырам ба қоқысқа?

Ермеймін деп ессіз жанға, ердің бе?

Тәуекел деп тас қайзаған – тағдырың,

Тағдырыңа көнбеймін деп, көндің бе?

Қандай жақсы сен жадырап, қуансаң.

...Қандай жақсы бақтан үзіп гүл алса,

Баптайтұғын нәзік қолдар құп алса...