Астана Медициналық Журналы

6. Акполатова Г.М. Влияние «медиаторных веществ» фетальных клеток на изменение адап-
тивных реакций организма при стрессе, вызванном иммобилизацией и гипоксией //Дисс. 
…канд. мед.наук.- Астана: АО «МУА», 2008.
© А.Б. Шүкірбекова, А.О. Əмренова, 2012
А.Б. Шүкірбекова, А.О. Əмренова
«Астана медициналық университеті » АҚ
РЕАКЦИИ  ОБНАРУЖЕНИЯ АМЛОДИПИНА, 
ВЫДЕЛЕННОГО ИЗ БИОЛОГИЧЕСКОГО МАТЕРИАЛА
А.Б. Шукирбекова, А.О. Амренова
Разработана методика обнаружения амлодипина, выделенного из биологического материа-
ла, с помощью осадочных, цветных реакций и реакций на функциональные группы.
REACTION DETECTION OF AMLODIPINE, ISOLATED
FROM BIOLOGICAL MATERIAL
A. Shukirbekova, A.Amrenova
The  techniques  of  detection  of  amlodipine,  isolated  from  biological  material  using  sediment, 
color reactions and reаctions to functional groups.
К
альций  каналдарының  бөгеушілерінің  
қазіргі 
медициналық 
практикада 
кеңінен  қолданылуына  байланысты  осы 
топтың  препараттарымен  улану  саны  артып 
келеді.  Арнайы  антидоттардың  жоқтығынан 
кальций  иондарының  антагонистерімен  ула-
нуды  ересек  адамдар  үшін  де,  балалар  үшін 
де қауіпті уланулар қатарына жатқызуымызға 
болады.
Кальций 
антагонистері 
ішінен 
диги-
дропиридин  тобының  антагонисті  -  ам-
лодипин  маңызды  орын  алады.  Химия-
токсикологиялық 
тұрғыдан 
амлодипин 
зерттелмеген.  Дегенмен  амлодипинмен  ле-
тальды  улану  болған  жағдайлар  тіркелген 
(СМО  Ақмола  филиалының  сот-химиялық 
бөлімінің есебінің мəліметтері бойынша).
Амлодипиннің  үлкен    токсикологиялық 
маңызы  оны  биологиялық  объектілерден 
анықтаудың  жоғары  сезімталды  əдістерін 
құрастыруды қажет етеді.
МАҚСАТЫ
Əдебиеттерде  биологиялық  материалдан 
бөлініп  алынған  амлодипинді  анықтау  ту-
ралы  мағлұматтардың  жоқтығына  байла-
нысты  оған    тұндыру  мен  түсті  реакциялар 
жəне  функционалдық  топтардың  реакцияла-
ры  көмегімен  əдістеме  құрастыруды  мақсат 
еттік.
МАТЕРИАЛДАР МЕН ƏДІСТЕР
 
Биологиялық 
материалдан 
бөлініп 
алынған амлодипиннің өзі екендігін анықтау 
үшін  қолданылған    реакциялар  əдістемесін 
құрастыруда  қолданылды:
•  Амлодипин  бесилаты  [1],  амлодипин 
негізінің 4000 мкг/мл метанолды ерітіндісі;
•Түсті реакциялар үшін: концентрлі күкірт 
қышқылы,  концентрлі  азот  қышқылы,  Мар-
ки,  Эрдман,  Манделин,  Фреде  реактивтері, 
124
2012, №1(69) Астана медициналық журналы  
ТƏЖІРИБЕЛІК   МЕДИЦИНА  МƏСЕЛЕЛЕРІ

темір (III) хлоридінің 10% ерітіндісі, мыс (II) 
сульфатының  5%  ерітіндісі;
•  Тұндыру  реакциялары  үшін:    калий  те-
трайодобисмутаты  (III)  ерітіндісі  (Драген-
дорф  реактиві),  калий  үшйодиді  ерітіндісі 
(Вагнер  реактиві),  калий  тетрайодоферра-
ты  (III)  ерітіндісі,  калий  дийодокупраты  (I) 
ерітіндісі;
•Функционалдық  топтардың  реакциялары 
үшін:  гидроксиламиннің  сілтілік  ерітіндісі, 
сұйылтылған  хлорсутек  қышқылы,  темір 
(III)  хлориді,    концентрлі  күкірт  қышқылы, 
тазартылған  су,  натрий  гидроксидінің  сулы 
ерітіндісі, сұйылтылған азот қышқылы, күміс 
нитраты, аммиак ерітіндісі.  
Амлодипинді  биологиялық  материалдан 
(бауыр) оқшаулау үшін В.Ф. Крамаренко əдісі 
қолданылды. [2]
Амлодипин  негізін  алу  келесі  əдіспен 
жүргізілді: құрамында  0,02 г  амлодипин бар 
амлодипин  бесилаты  2-3  мл  этил  спиртінде 
ерітілді  жəне  көлемі  50,0  мл  болатындай 
етіп  су  құйылды.  45    минут  механикалық 
араластырғыш  көмегімен  араластырылды. 
Алынған ерітінді сүзілді жəне əмбебап инди-
катор  бойынша  рН  7,0-8,0  дейін  аммиактың 
25%  ерітіндісі  қосылды.  Содан  соң  20  мл 
хлороформ құйып, араластырылғаннан кейін  
тұндырылды, бөліп алынған сығынды  бөлме 
температурасында  хлороформ  ұшып  кеткен-
ше буландырылды. Осы операция 20 жəне 10 
мл хлороформмен тағы екі рет жүргізілді.
Реакция  сезімталдылығы  мен  шектік 
сұйылту дəрежесі  келесі формула  көмегімен 
анықталды: [3]
мұнда :   С – шектік сұйылту;
    
V
 - тамшы көлемі, мл (0,05);
    
m
- анықталу шегі, мкг.
НƏТИЖЕЛЕРІ ЖƏНЕ ОЛАРДЫ 
ТАЛҚЫЛАУ
Түсті  реакциялар.  Түсті  реакциялардың 
негізінде 
ашу, 
тотығу, 
конденсацияла-
ну  процестері  жатыр  [2].  Реакцияларды 
жүргізуде  арнайы  фарфор  пластинкалар 
қолданылды.    Пластинкаға  препараттың  ме-
танолды ерітіндісі тамызылып, құрғақ қалдық 
қалғанша  қыздырылды.  Құрғақ  қалдыққа 
шыны  таяқшаның  көмегімен  концентрлі 
күкірт  қышқылы  тамызылды.  Аздап  арала-
стырылып, өзгерісі бақыланды. Нəтижесінде 
сары түс пайда  болды. Анықталу шегі:  1 мл 
сынамада 20  мкг.
Амлодипин препаратының концентрлі азот 
қышқылымен  əрекеттесуі  нəтижесінде  сары 
түс пайда болды. Анықталу шегі: 1 мл сына-
мада 20  мкг.
Препаратқа  Марки  реактивінің  тамшы-
сын  тамызу  нəтижесінде  ешқандай  өзгеріс 
байқалмады. 
Амлодипиннің  құрғақ  қалдығына  Эрдман 
реактивінің  тамшысын    қосқанда  сары  түс 
байқалды. Анықталу шегі: 1 мл сынамада 25  
мкг.
Амлодипин 
препаратының 
Манделин 
реактивімен  əрекетесуі  нəтижесінде  жасыл 
түстің  түзілуі    байқалды.    Анықталу  шегі:  1 
мл сынамада 25  мкг.
Амлодипиннің  Фреде  реактиві  тамшысы-
мен  əрекеттесуі  нəтижесінде  ашық  көк  түс 
пайда болды. Анықталу шегі: 1 мл сынамада 
25  мкг.
Амлодипиннің    темір  хлоридінің  10% 
ерітіндісімен əрекеттесуі кезінде сары-жасыл 
түс пайда болды. Анықталу шегі: 1 мл сына-
мада 25  мкг.
Амлодипиннің  құрғақ  қалдығына  мыс 
сульфатының 5%  ерітіндісін тамызғанда еш 
өзгеріс байқалмады.  
Тұндыру  реакциялары.  Тұндыру  реакци-
ялары  құрамында  үшіншілік  азот  атомы  бар 
гетероциклдік жəне изоциклдік негіздер үшін 
жалпы реакция  болып табылады. Сондықтан 
бұл реакцияларды биологиялық материалдан 
бөлініп  алынған  амлодипинді  анықтау  үшін 
алдын-ала сынама ретінде қолдануға болады. 
Тұндыру  реакцияларының  өнімдері  микро-
скоп астында қаралды. 
Тұндыру 
реакцияларының 
орындалуы 
үшін  амлодипиннің  метанолды  ерітіндісі 
заттық  шыныға  тамызылып,  буландырылды. 
Шыныдағы  құрғақ  қалдық  1-2  тамшы  хлор-
сутек  қышқылының  0,01  М  ерітіндісінде 
ерітіліп,  келесі  реагенттермен  реакциялар 
жүргізілді: 
•Драгендорф  реактиві  тамызылып,  там-
шылар  шыны  таяқша  көмегімен  қосылды. 
Нəтижесінде  қызыл  бурыл  тұнба  түзілді. 
Анықталу шегі: 1 мл сынамада 2  мкг;
•Вагнер реактивін тамызғанда бурыл амор-
фты тұнба түзілді. Анықталу шегі: 1 мл сына-
мада 2  мкг;
•Амлодипиннің  құрғақ  қалдығы  калий 
тетрайодоферраты  (III)  ерітіндісімен  сары 
аморфты  тұнба  берді.  Анықталу  шегі:  1  мл 
сынамада 10  мкг;
•Препарат 
калий 
дийодокупраты 
(I) 
ерітіндісінің  тамшысымен  əрекеттескенде 
қызыл  аморфты  тұнба  түзілді.  Анықталу 
шегі: 1 мл сынамада 10  мкг.
Функционалдық  топтардың  реакцияла-
ры.  Органикалық  заттардың  молекуласы 
көмірсутекті  (алифатты)  тізбектен  немесе 
ароматтық  құрылыстан  тұратын  негізден 
125
2012, №1(69) Астана медициналық журналы  
ВОПРОСЫ  ЭКСПЕРИМЕНТАЛЬНОЙ МЕДИЦИНЫ

(қаңқа)  жəне  белгілі  функционалдық  топ 
жиынтығынан    тұрады.  Функционалдық 
топтардың  болуы,  орналасуы,  бір  бірімен 
байланысы  қосылыстың  химиялық  жəне 
фармакологиялық  қасиеттерін  анықтайды. 
Сондықтан  табиғаты  органикалық  болып 
табылатын  дəрілік  заттардың  талдауында 
олардың  құрамындағы  функционалдық  топ-
тарды  анықтау  жүргізіледі.  Амлодипиннің 
функционалдық топтарын анықтауға бірқатар 
реакциялар жүргізілді. 
Күрделі 
эфирге 
реакция. 
Күрделі 
эфирлердің  сілтілік  ортадағы  гидроксила-
мин  қатысуымен  жүретін  гидролизінде  ги-
дроксам  қышқылдары  түзіледі.  Гидроксам 
қышқылдары  ауыр  металдармен  боялған 
тұздар – гидроксаматтар түзеді.
Амлодипин негізінің 0,02 г өлшемі 2 мл ме-
танолда ерітіліп  рН 9,0-10,0 дейін сілтіленді 
жəне сулы моншада  қыздырылды, содан соң 
2  мл  гидроксиламиннің  сілтілік  ерітіндісі 
қосылды.  3-5  минут  бойы  шайқалынып,  2 
мл  сұйылтылған  хлорсутек  қышқылы    жəне 
0,5  мл    темір  (III)  хлоридінің  хлорсутек 
қышқылындағы  10%  ерітіндісі  қосылды. 
Нəтижесінде қызыл-бурыл түс түзілді. 
N
Cl
H
H
3
C
COOH
3
C
COOC
2
H
5
CH
2
O(CH
2
)
2
NH
2
N
Cl
H
H
3
C
C
C
NHONa
O
O
N
Cl
H
H
3
C
C
C
NHONa
O
O
NaONH
NaONH
+
+
+
NH
2
OH
NaOH
3
H
+
, 2FeCl
3
N
Cl
H
H
3
C
C
C
NHO
-
O
O
-
OHN
3
Fe
2
3+
+
6NaCl
+
CH
3
OH
 C
2
H
5
OH
CH
2
O(CH
2
)
2
NH
2
CH
2
O(CH
2
)
2
NH
2
CH
2
O(CH
2
)
2
NH
2
N
Cl
H
H
3
C
H
3
COOC
COOC
2
H
5
CH
2
O(CH
2
)
2
NH
2
H
2
SO
4
k
N
Cl
H
H
3
C
H
3
COOC
COOC
2
H
5
CH
2
 - O
+
 - (CH
2
)
2
 - N
+
H
2
H
H
+
HCl
Жай  эфирге  реакция.  Оттегі  атомында  екі 
бөлінбеген  электрон  жұбының  болуы  жай 
эфирлерге əлсіз негіздік  қасиет береді, бірақ 
концентрлі  күкірт  қышқылының  ортасында 
олар оксоний тұздарын түзе алады. 
Заттық  шыныға  3-4  тамшы  концентрлі 
күкірт  қышқылы  тамызылып,  оның  үстіне 
0,02  г  амлодипин  қосылды.  Нəтижесінде 
сары түс пайда болды да, біртіндеп алқызыл 
түске  айналды.  Бірнеше  тамшы  су  тамызу 
нəтижесінде түс жоғалып кетті. 
Сезімталдылығы  – 500 мкг/мл.
Хлоридтерге 
реакция. 
Құрамында 
көміртегі  атомымен  ковалентті  байланысы 
бар  органикалық  заттар  кəдімгі  жағдайда 
күміс 
нитратымен 
реакция 
бермейді. 
Органикалық 
заттардың 
молекуласында 
галогеннің  бар  екендігін  дəлелдеу  үшін  оны 
ионогенді  жағдайға  ауыстыру  қажет.  Ол 
үшін  көп  жағдайда  натрий  гидроксидінің 
сулы ерітіндісімен бірге қыздыратын сілтілік 
гидролиз  реакциясы  қолданылады.  Амло-
дипин  негізінің  метанолды  ерітіндісіне  на-
трий гидроксидінің сулы ерітіндісі қосылып, 
сулы  моншада  1  сағат  бойы  қыздырылды.  
Суытылғаннан соң  хлорид-ионға реакция жа-
салынды:  2 мл ерітіндіге 0,5 мл сұйылтылған 
азот  қышқылы    жəне    0,5  мл  күміс  нитраты 
ерітіндісі  қосылды.  Нəтижесінде  аммиак 
ерітіндісінде еритін ақ лайлы тұнба түзілді. 
Сезімталдылығы  – 1000 мкг/мл.
Сезімталдылығы - 500мкг/мл.
126
2012, №1(69) Астана медициналық журналы  
ТƏЖІРИБЕЛІК   МЕДИЦИНА  МƏСЕЛЕЛЕРІ

  Сонымен,  амлодипинді  анықтау  үшін 
қолданылған реактивтер қатарынан тұндыру 
реакцияларының  Вагнер  жəне  Драгендорф 
реактивтері  ең  сезімтал  болып  табылды 
(сезімталдылығы -  2 мкг/мл).
  Əдістемелер  жасауда  қолданылған  түсті, 
тұндыру  реакциялары  жəне  функционалдық 
топтардың  реакциялары  қазіргі  заман  тала-
бына  сай,  жедел  болғанымен  сезімталдығы 
аз,  арнайы  емес.  Сондықтан  бұл  əдістемеде 
берілген  реакцияларды  алдын-ала  сынама 
ретінде  қолдану    жəне  оларды  ары  қарай 
физика-химиялық  талдау  əдістерімен  бекіту 
ұсынылады. 
ƏДЕБИЕТ
1.ҚР Мемлекттік фармакопеясы. Т.2.-Алматы, 2009.-Б. 91-93  
2.Крамаренко В.Ф. Токсикологическая химия.- Киев: Высш.шк., 1989.- Б.194-196
3.Крамаренко  В.Ф.,  Попова  В.И.  Фотометрия  в  фармацевтическом  анализе.-  Киев:  Высш.
шк.,1972.- Б.46-48
© Коллектив авторов, 2012
Г.М. Пичхадзе, И.Э. Смирнова, Р.Ш. Галимбаева, А. Стригунова
РГП «Казахский национальный медицинский университет им.С.Д.Асфандиарова». 
Алматы 
РГП «Институт микробиологии и вирусологии» КН МОН РК. Алматы 
АДАМ  АҒЗАСЫНДА ДЕРМАТОМИКОЗДЫ КОЗДЫРҒЫШЫНЫҢ АНТАГОНИСІ 
ЖАҢА  ЦЕЛЛЮЛОЛИТТІК БАКТЕРИЯЛАРДЫҢ ШТАММДАРЫ
Г.М. Пичхадзе, И.Э. Смирнова, Р.Ш. Ғалымбаева А. , А.Стригунова
Целлюлиттік  бактериялар  адам  микозын  шақырушы  дерматофиттер  мен  кандида 
туысындағы  патогенді  ашытқылардың  өсуі  мен  дамуын  басатыны  бірінші  рет  көрсетілді. 
Осы  патогендердің  антагонистік  белсенділігі  жоғары  целлюлолиттік  бактериялардың  алты 
штаммы алынды.
NEW STRAIN OF THE CELLULOLYTIC BACTERIA – 
ANTAGONISTS OF DERMATOMYCOSIS OF HUMAN
G. Pichkhadze, I. Smirnova, R. Galimbekova, A.Strigunova
Cellulolytic bacteria were for the fi rst time shown to inhibit growth and development of derma-
tophytes, causing mycoses of human, as well as pathogenic yeast of genus Candida. Six strains of 
cellulolytic bacteria with high antagonistic activity against these pathogens were selected.
127
2012, №1(69) Астана медициналық журналы  
ВОПРОСЫ  ЭКСПЕРИМЕНТАЛЬНОЙ МЕДИЦИНЫ

В 
Казахстане,  как  и  во  всем  мире,  из-за 
повсеместно  отмечаемого  нарушения 
экологического  равновесия,  некорректного 
применения  анти-биотиков  и  других  лекар-
ственных  препаратов,  широкое  распростра-
нение полу-чили микозы человека и   живот-
ных различной локализации. 
По  наблюдениям  специалистов,  микроми-
цеты  осложняют  оперативные  вмешатель-
ства,  являются  причиной  системных  труд-
ноизлечимых  микозов,  имитируют  онко-  и 
туберкулезные  заболевания.    Недостаток 
специалистов  микологов,  доступных  отече-
ственных  препаратов  и  высокая  стоимость 
импортных  лекарств  усугубляют  проблему. 
Кроме  того,  лечебные  препараты  импортно-
го  происхождения  имеют  ряд  нежелатель-
ный  побочный  эффектов  при  применении. 
Прогнозируется,  что  микозы  будут наиболее 
распространенными  болезнями  недалекого 
будущего.  Их  стремительному  распростра-
нению  способствует  снижение  иммунного 
статуса  человека,  стрессы,  возросшая  хими-
зация  быта,  неправильное  питание  и  другие 
факторы  [1-5].  Все  это  вызывает  необходи-
мость  разработки  эффективных  отечествен-
ных препаратов для борьбы с микозами. 
В терапии микозов ведущая роль отводит-
ся  противогрибковым  средствам,  в  частно-
сти,  полиеновым  антибиотикам. Следует от-
метить,  что традиционно поиск новых анти-
биотиков  ограничивается  преимущественно 
исследованием  метаболитов  мицелиальных 
микроорганизмов,  а  именно,  актиномицетов 
и грибов [6]. Бактерии в этом плане изучены 
значительно меньше, несмотря на то, что их 
физиологические свойства, в частности, спо-
собность  роста  и  быстрая  смена  генераций 
является  безусловным достоинством  для  ис-
пользования в медицинской биотехнологии. 
Ранее  обнаружено,  что    целлюлолитиче-
ские  бактерии  обладают  антагонистической 
активностью по отношению к широкому ряду 
плесневых  и  фитопатогенных  грибов,  что 
свидетельствует  их  высокой  фунгицидной 
активности. Также установлено, что степень 
антагонистической  активности  находится  в 
прямой зависимости от их способности рас-
щеплять целлюлозу   [7]. Логично предполо-
жить, что данные микроорганизмы обладают 
антагонистической активностью и в отноше-
нии грибов, вызывающих дерматомикозы че-
ловека и животных, что и послужило задачей 
данного исследования. 
МАТЕРИАЛЫ  И МЕТОДЫ
 
В  лаборатории  физиологии  и  селекции 
микроорганизмов Института микробиологии 
и  вирусологии  МОН  РК  была  создана  кол-
лекция  целлюлолитических  бактерий,  вклю-
чающая  более  300  штаммов.  Культуры  бак-
терий  имеют  различную  таксономическую 
принадлежность,  но  в  основном  относятся 
к  родам  Bacillus,  Bacterium,  Brevibacterium, 
Сеllulomonas, Flavobacterium и Pseudomonas. 
Объектами  исследования  служили  целлю-
лолитические  бактерии  из  коллекции  лабо-
ратории.  В  качестве  тест-культур  использо-
вали  дерматофиты    Trichophyton  gypseum, 
Epidermophyton  Kaufmann-Wolf,  E.  rubrum, 
вызывающих  микозы  человека  и  животных, 
а  также  патогенные  дрожжи  рода  Candida 
(C. guilliermondii), полученные из Казахского 
кожно-венерологического института и Казах-
ской академии питания.
Культивирование целлюлолитических бак-
терий  проводили  на  среде  Гетчинсона  с  1% 
целлюлозы. В качестве   источника нативной 
целлюлозы  использовали  пшеничную  соло-
му. Для выращивания дерматофитов исполь-
зовали среду Сабуро.
Определение антибиотической активности 
проводили методом агаровых блоков [8].  
Результаты  исследований    были  статисти-
чески обработаны [9].
РЕЗУЛЬТАТЫ И ОБСУЖДЕНИЕ
Для  отбора штаммов, обладающих  проти-
вогрибковой  активностью  из  лабораторной 
коллекции был проведен пересев 125 культур 
целлюлолитических  бактерий  на  электив-
ную среду Гетчинсона.  Далее была проведе-
на  активация  роста  и  развития  45  штаммов 
целлюлолитических  бактерий,  обладающих 
антифунгальными  свойствами  и  являющих-
ся  перспективных  для  дальнейшего  отбора. 
Проведено  изучение  антагонистической  ак-
тивности отобранных культур  по отношению 
к грибам Epidermophyton Kaufmann-Wolf, Ep. 
rubrum,  Trichophyton  gypseum,  вызывающим 
эпидермофитию  и  трихофитию  человека  и 
животных антагонистическую активность. В 
результате проведенного скрининга было вы-
явлено 20 культур, обладающих высокой ан-
тагонистической активностью по отношению 
к  дерматофитам.  Их  них  отобрали  восемь, 
характеризующихся  наиболее  высокой  анта-
гонистической  активностью  по  отношению 
к дерматофитам и дрожжам C. guilliermondii. 
В  таблице    представлены  результаты  ис-
следованию  антагонистической  активности 
штаммов  целлюлолитических  бактерий  по 
отношению к  дерматофитам. 
128
2012, №1(69) Астана медициналық журналы  
ТƏЖІРИБЕЛІК   МЕДИЦИНА  МƏСЕЛЕЛЕРІ

Таблица. 
Антагонистическая активность целлюлолитических бактерий 
по отношению к дерматофитам
№ 
п/п
Штаммы
Средний диаметр зон подавления роста, мм
T. gypseum
Ep. rubrum
Ep. Kaufmann-Wolf
C. guillie-rmon - dii
•
B. cytaseus 21№8
п.п.р.
31,5±2,4
п.п.р
39,0±2,0
•
B. cytaseus 21
п.п.р.
п.п.р.
0
•
C. effusa 60(5)4
55,6±3,1
36,7±2,2
•
C. effusa 60(9)
0
22,5±1,3
•
B. fl avigena 22T
24,4±1,3*
38,5±3,1
•
Brev. erythra 38 BK I
34,5±1,7
19,5±1,0
•
Brev. erythra 38 BK II
0
16,9±0,9
•
Pseudomonas sp.607
21±1,2
0
18,2±1,0
 Примечание. п.п.р. – полное подавление роста гриба;  *– подавление образования воздушного мицел ия    
 
Из данных таблицы видно, что целлюлоли-
тические бактерии угнетают рост и развитие 
практически  всех  дерматофитов.  Отмечено, 
что  влияние  разных  штаммов  целлюлоли-
тических  бактерий  на рост дерматофитов  не 
одинаково. Так, все штаммы бактерий полно-
стью  подавляют  рост  и  развитие T.  gypseum 
и Ep. Kaufmann-Wolf.  Семь штаммов бакте-
рий обладают фунгицидным влиянием  на все 
дерматофиты и дрожжи C. guilliermondii. Ис-
ключение составлял штамм Bacillus fl avigena 
22T,  характеризующийся  фунгистатическим 
воздействием на E. rubrum, которое выража-
лось  полным  подавлением  образования  воз-
душного мицелия гриба. 
Отмечено,  что  зоны  подавления  роста 
дерматофитов  варьируют  в  зависимости  от 
штамма целлюлолитических бактерий. Одна-
ко во всех вариантах опыта зоны подавления 
роста  четко  ограничены,  хорошо  выражены. 
Показана  большая  длительность  сохране-
ния зон (более двух месяцев), что важно при 
практическом  использовании  штаммов  цел-
люлолитических бактерий.
Таким образом, впервые показана способ-
ность  целлюлолитических  бактерий  пода-
влять  рост  и  развитие  таких  дерматофитов 
как  Trichophyton  gypseum,  Epidermophyton 
Kaufmann-Wolf, E.  rubrum, вызывающих ми-
козы человека и животных, а также патоген-
ных дрожжей рода Candida. Отобрано восемь 
штаммов  целлюлолитических  бактерий,  ха-
рактеризующихся  наиболее  высокой  антаго-
нистической  активностью  по  отношению  к 
дерматофитам и дрожжам C. guilliermondii.
Поскольку  целлюлолитические  микроор-
ганизмы ранее не использовались в медицин-
ской  практике,  и  они  являются  активными 
природными  антагонистами  микромицетов, 
следует  ожидать  отсутствия    резистентно-
сти  и  быстрого  привыкания  к    препаратам, 
созданным на  их основе.  Поэтому  возможна 
разработка  высокоэффективных  препаратов 
нового  поколения  с  использованием  целлю-
лолитических бактерий для борьбы с микоза-
ми человека и животных

жүктеу/скачать 4,34 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: