ЖОБА
Тақырыбы: «Мектеп жасына дейінгі тәрбиеленушілерді әлеуметтендірудің психологиялық-педагогикалық негіздері»
Мазмұны:
1 ТАРАУ. МЕКТЕП ЖАСЫНА ДЕЙІНГІ БАЛАЛАРДЫ ӘЛЕУМЕТТЕНДІРУДІҢ ТЕОРИЯЛЫҚ НЕГІЗДЕРІ
Мектеп жасына дейінгі балаларды әлеуметтендіру тұжырымдамасының мәні.
Ойын және оның мектеп жасына дейінгі балалардың әлеуметтік дамуындағы рөлі
ТАРАУ.МЕКТЕП ЖАСЫНА ДЕЙІНГІ БАЛАЛАРМЕН ЭКСПЕРИМЕНТАЛДЫҚ – ІЗДЕУ ЖҰМЫСЫН ҰЙЫМДАСТЫРУ
2.1. Анықтау кезеңі
2.2.Қалыптастырушы кезең
2.3.Бақылау кезеңі
Қорытынды
Пайдаланылған әдебиеттер тізімі
Өзектілігі:
"Баланы адами қатынастар әлеміне енгізу- мектеп жасына дейінгі баланың жеке басын тәрбиелеудің маңызды міндеттерінің бірі"
В. А. Сухомлинский
Мектепке дейінгі жас – әр адамның өміріндегі ерекше және жарқын бет. Бұл әлеуметтік даму үшін қолайлы кезең және баланың әлеуметтік қатынастар әлеміне енуі үшін маңызды. Мектеп жасына дейінгі балаларды әлеуметтендіру процесі баланы ересек өмірге әкеледі, әлеуметтік мәдениеттің қалыптасуы мен көрінісінің негізі болып табылады.
Мектепке дейінгі жасқа сәйкес қызмет түрлері, ынтымақтастық оның жақын даму аймағында ересектермен және құрдастарымен.
Л. С. Выготскийдің еңбектеріне жүгіне отырып, баланың дамуының әлеуметтік жағдайы балада болып жатқан барлық динамикалық өзгерістердің бастапқы сәті болып табылады деген қорытынды жасауға болады. Дамудың негізгі көзі шындық болып табылады, ол баланың жаңа жеке қасиеттерге ие болу жолын анықтайды және әлеуметтік даму процесінде даралықты қалыптастырады.
Басқаша айтқанда, дамудың әлеуметтік жағдайы-бұл балаға әсер ететін сыртқы жағдайлардың арақатынасы және оның осы жағдайларға ішкі қатынасы. Демек, мектепке дейінгі ұйым ортасы, ересек адамның баламен, баланың құрдастарымен қарым – қатынас мәдениеті, баланың жасына байланысты іс-әрекеттің ауқымы, әртүрлілігі-бұл мектеп жасына дейінгі баланың оң әлеуметтенуінің негізгі компоненттері.
Мектеп жасына дейінгі балаларды әлеуметтендіру ұзақ және көп қырлы процесс. Бейімделу процесінің сәттілігіне байланысты бала біртіндеп қоғам көрсететін белгілі бір рөлді алады. Қоғамның талаптарына сәйкес мінез-құлық тәжірибесін біртіндеп алады. Педагогикадағы бұл ерекшеліктер әлеуметтену факторлары деп аталады. Әлеуметтену институттарының әсері бұл жағдайда сыртқы фактор болып табылады, баланың әлеуметтенуінің мазмұны мен формаларын, сондай-ақ оның әлеуметтік құзыреттілігін қалыптастыру бағыттарын ұсынады. Әлеуметтенудің ішкі факторларына баланың жас ерекшеліктері мен жеке ерекшеліктері жатады, олар әлеуметтік қатынастарды сезінудің субъективті жүйесінде және әлемнің бейнесін қалыптастыруда көрінеді.
Тұлғаның негізгі құрылымдары өмірдің алғашқы жылдарында қаланады, демек, отбасы мен мектепке дейінгі мекемелерге жас ұрпақтың жеке қасиеттерін тәрбиелеу үшін ерекше жауапкершілік жүктеледі.
Мектепке дейінгі білім берудің заманауи практикасы әрбір мектепке дейінгі білім беру мекемесінде балалардың толыққанды әлеуметтік дамуы үшін жағдай жасау қажет деген ережені жүзеге асырады: балаға әлеуметтік мотивация көрсетуге, жағдайға сәйкес мінез-құлық стилін өз бетінше таңдауға, басқалармен жеке қарым-қатынасты жақсартуға мүмкіндік беру.
Достарыңызбен бөлісу: |
