Катон-Верстка-01. indd
ТЕКШЕ – тау жотасының жоғарылау тұсындағы қия бетте болатын көлемі шағын, тегістеу алаңқай. ТОҒАЙ –
жүктеу/скачать 2,93 Mb. Pdf көрінісі
|
| ТЕКШЕ – тау жотасының жоғарылау тұсындағы қия бетте болатын
көлемі шағын, тегістеу алаңқай. ТОҒАЙ – 1. Аумағы біраз жерге дейін жайылып, қорыс болып өскен қалың ағашты алап; 2. Өзен жағалаулары мен өзектерді бойлай өсіп тұратын бұталы қопа. Бұл ұғымды түркі және моңғол тілдерін айтпағанда, славян тілдес халықтар атауларынан да орын алған өте көне форма деуге болады. Білдіретін мәні – шамалап айтқанда: «қисық – қыңыр, сайлы – салалы жер» деген мағынада қолданылатын сөз. ТӨБЕ – жан – жағы жазық, тегіс жер бетінен шошайыңқырап көтеріліп тұратын жер бедері. Төбе қазақ өмірінде географиялық бағыт – бағдар болатын, жауынгершілік уақытында үстіне сақшы шығып қарауыл қарайтын (Қарауылтөбе деп аталуы осыдан), жау көзінен жасырынатын бекініс, қорғаныс(Қорғантөбе) және ауыл қарияларының, ел жақсыларының бас қосып, мәслихат өткізетін, ертелі – кеш әңгіме – дүкен құратын орны болып саналған. («Күлтөбенің басында күнде жиын» деген осының айғағы) өзіндік мәні болса керек. Ең алдымен төбе басында отыру – айналаны шолуға қолайлы болған, құпия әңгімені біреудің бұқпантайлап тұрып тыңдауынан сақтандырған. ТӨБЕШІК – тегістіктен сәл ғана көтеріліп, дөңестеніп жататын, аумағы шағын, аласалау жер бедері. ТӨМПЕШ – көлемі төбешіктен шағындау, кішкене ғана келген жер үсті бедері. ТӨМПЕШІК – көлемі шағын, кішкене ғана дөңес жер. ТӨСКЕЙ – тау беткейінің етекке таман жақындап келіп, табанға жалғасатын жоғарылау тұсы. ТҰМСЫҚ – таулы жерлер мен қырат – жондардың араласып келген бір белесінің жазыққа қарай сүйірлене еніп жататын ең шеткі тұсы. Ұқсастыру жолымен қалыптасқан атау. ТҰРҒЫ – тау қырқасының биік бір тұсынан еңіске қарай көз жібергенде айнала маңай алақандағыдай боп ашық көрінетін ұрымтал жер. ТҮБЕК – бір жақ шеті үлкен жермен жалғасып, үш жағын су айдыны алып жататын құрлық бөлігі. жүктеу/скачать 2,93 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|