333
ШАҒЫЛ – қуаң далада табиғат құбылыстарының әсерінен төбе –
төбе болып үйіліп, бірімен – бірі қиыр – шиыр жалғасып, үсті иірімденіп
жататын белес – белес, сырғымалы майда құм.
ШАТ – қарама – қарсы екі тау беткейінің созылып барып түйісетін
аралығында жататын кеңістік.
ШАТҚАЛ – серек тастары мен құлама беттері қолымен қойылғандай
боп біткен, екі тау жотасының аралығында табанымен өзен ағып
жататын жарғабақты терең сай.
ШОҚЫ – тау жонының, сондай – ақ ауқымды төбенің шошайып
сүйірленген ең биік жері.
ШОШАҚ – ұш жақ төбесі сүйірленіп шығып, шошайып тұратын
жер бедері.
ШЫҢ – таусілемдеріндегі жондардың сүйірленіп тұратын
ең биік жері, құз басы. (Ә.Т. Қайдар. Қазақтар ана тілі әлемінде. 2т.)
Физика-географиялық ерекшелік – өңірдегі жердің климаты,
флорасы мен фаунасы, жер бедерінің сыртқы пішіндерінен белгі беретін
табиғи ерекшеліктер.
Физикалық еркшелік – топырақтың түсі, түрі мен оның астындағы
тау жыныстарын сипаттайтын белгілер.
Геоморфологиялық термин – жердің бедерін сипаттайтын сөздер
(бел, төбе, сай, шат, шөл және т.б.).
Даба // даваа – моңғол тілінен аударғанда асу, өткел мағынасын
беретін сөз.
Гол - моңғол тілінен аударғанда өзен мағынасын беретін сөз.
Бур – моңғол тілінен аударғанда саз, балшық (болото) мағынасын
беретін сөз.
Ула – моңғол тілінен аударғанда тау мағынасын беретін сөз.
Улан – моңғол тілінен аударғанда «қызыл» түс мағынасын беретін
сөз.
Достарыңызбен бөлісу: 
